Το
μαγκάλι στη Λάρισα: τρία παλικάρια χαροπαλεύουν και δυο παλικάρια - ΝΕΚΡΟΙ! Η σόμπα στην Καβάλα: τρία παιδιά - ΝΕΚΡΟΙ! Το παράπηγμα δίπλα στη γέφυρα: ένας
άνθρωπος - ΝΕΚΡΟΣ! Πέθαναν προσπαθώντας
να ζεσταθούν! Πόσοι ακόμα πεθαίνουν από το κρύο, άστεγοι ή στεγασμένοι και ποτέ
δεν θα το μάθουμε. Πόσοι είναι αυτοί που δεν τρώνε κάθε μέρα. Πόσα παιδιά
λιποθυμούν από την πείνα στα σχολεία. Πόσοι άντρες και γυναίκες πάνω στον ανθό
της ηλικίας τους αυτοκτονούν από την απελπισία. Πόσοι γέροντες πεθαίνουν αβοήθητοι
γιατί δεν έχουν λεφτά για νοσοκομείο και φάρμακα. Και πόσοι ακόμα πεθαίνουν κάθε
μέρα κι από λίγο. Εκατοντάδες χιλιάδες, εκατομμύρια σώματα και ψυχές καίγονται καθημερινά στην κόλαση της εξαθλίωσης, της παρακμής, της σήψης.
Πόσους νεκρούς θα θάψουμε ακόμα; Πόσες μάνες, γυναίκες, αδέρφια, παιδιά θα κλάψουν ακόμα; Πόση υπομονή θα κάνουμε
ακόμα; Πόσο πιο χαμηλά θα σκύψουμε το κεφάλι, ακόμα; Για πόσο ακόμα θα ξεσπάμε
την οργή μας, σαν πυροτέχνημα, ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους;
ΦΤΑΝΕΙ
ΠΙΑ!
ΤΟ
ΠΟΤΗΡΙ ΞΕΧΕΙΛΙΣΕ.
ΟΧΙ
ΑΛΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ.
ΚΑΜΙΑ
ΑΝΟΧΗ ΣΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ.
ΚΑΜΙΑ
ΑΝΟΧΗ ΣΤΙΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ.
ΚΑΜΙΑ
ΑΛΛΗ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝ.
ΤΟ
ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ!
ΤΙ
ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ;
ΝΑ
ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου