«Η ιδεολογία μας είναι η πραγματική αιτία της καταδίκης μας»

«Το φως από το λάδι των φανοστατών, που φέγγει τη νύχτα μέσα στη Μαδρίτη του μαγιάτικου βραδινού, τα ευγενικά πρόσωπα του λαού, που ντουφεκίστηκαν από τον αρπακτικό ξένο, στον πίνακα του Γκόγια, είναι ο ίδιος σπόρος φρίκης που σκορπούν με απλοχεριά προβολέων στο ανοιχτό στήθος της Ελλάδας κυβερνήσεις που αποπνέουν το θάνατο, το φόβο και το μίσος. Ένα τεράστιο άσπρο περιστέρι σπέρνει την οργή του πένθους του πάνω στη γη...». ΠΑΜΠΛΟ ΠΙΚΑΣΟ

Με τα λόγια ο μεγάλος ζωγράφος συνόδευσε το σκίτσο του με τη μορφή του κομμουνιστή ήρωα Νίκου Μπελογιάννη, μια μέρα μετά τη δολοφονία του.

Σαν σήμερα, τα χαράματα της 30 Μάρτη του 1952, πέφτει νεκρός από τις σφαίρες του αμερικανοδηγούμενου ελληνικού κράτους ο Νίκος Μπελογιάννης μαζί με τους συγκρατουμένους συντρόφους του Ν. Καλούμενο, Η. Αργυριάδη και Δ. Μπάτση.

«Θα αρκούσε μόνο μια λέξη μας», έγραφε ο Μπελογιάννης, «όπως έκανε ο Γαλιλαίος για να μη μας δικάσουν. Γιατί η ιδεολογία μας είναι η πραγματική αιτία της καταδίκης μας». Ο Μπελογιάννης και οι χιλιάδες σύντροφοί του αγωνιστές, που καταδικάστηκαν σε θάνατο, δεν πρόφεραν ποτέ αυτή τη «μια λέξη».