Τι κρύβει η διάσπαση της ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ

Οι ανακατάξεις στο χώρο της λεγόμενης «κεντροαριστεράς» και οι αποχωρήσεις πολλών στελεχών πρώτης γραμμής (προσχωρώντας ή…κάνοντας τα γλυκά μάτια στον ΣΥΡΙΖΑ) από τον μέχρι πρότινος «πυλώνα» της ΠΑΣΟΚ, δεν άφησαν ανεπηρέαστη την συνδικαλιστική παράταξή του, την ΠΑΣΚΕ. Η διάσπαση, που διαφαινόταν από καιρό, συνέβη λίγες μέρες πριν το 35^ο συνέδριο της ΓΣΕΕ.

Ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ Νίκος Φωτόπουλος, η πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αθήνας Στάβυ Σαλουφάκου, ο Μιχάλης Κουρουτός πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών (ΟΙΕΛΕ), ο Νίκος Ορφανός, πρώην μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας των Εργαζομένων στα Πετρελαιοειδή, ο Νίκος Κουλουμπαρίτσης, μέλος του Δ.Σ του συνδικάτου των εργαζομένων στον ΟΑΣΑ, ο Στέφανος Μπασινάς, πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Εύβοιας και άλλα συνδικαλιστικά στελέχη, συγκρότησαν νέα  παράταξη με τίτλο «ΕΜΕΙΣ» (Ενωτικό Μέτωπο Εργατικών Ισχυρών Συνδικάτων).

Φέρνει όμως  κάτι «νέο» στους εργαζόμενους η παράταξη αυτή; Στη διακήρυξή της μεταξύ άλλων υποστηρίζει ότι είναι «κομματικά αυτόνομη και ιδεολογικά ανεξάρτητη, προερχόμενη από το δημοκρατικό κίνημα, με όραμα μια σύγχρονη σοσιαλιστική κοινωνία», ενώ καταγγέλει τα μέχρι τώρα «φαινόμενα συντεχνιακού, γραφειοκρατικού και κομματικού συνδικαλισμού, που έχουν ξεπεραστεί από τα γεγονότα και από την ιστορία». Προφανώς, όσοι έβαζαν την υπογραφή τους, ειδικά κάτω από την τελευταία φράση, θα διέκριναν καθαρά τα πρόσωπά τους ανάμεσα στις λέξεις να γελούν…

Μετά τις τελευταίες αγωνιώδεις προσπάθειες της πλειοψηφίας της διοίκησης της ΓΣΕΕ (που ελέγχεται από την ΠΑΣΚΕ) να κρατήσει τους εργαζόμενους μακριά από "χρώματα και κόμματα", μετά την πρόσφατη  κήρυξη της…αυτονόμησης της ΠΑΣΚΕ, από τον πρόεδρό της Παναγόπουλο, έρχεται η δημιουργία μιας ακόμα «αυτόνομης» και «ιδεολογικά ανεξάρτητης» συνδικαλιστικής παράταξης, που διεκδικεί κεντρικό ρόλο, αρχικά στο επικείμενο συνέδριο της ΓΣΕΕ.

Όλες αυτές οι κινήσεις των τελευταίων εβδομάδων δεν είναι ασφαλώς ξεκομμένες από τις πλήρως τεκμηριωμένες καταγγελίες του ΠΑΜΕ για κρούσματα νοθείας και αλλοίωσης των πραγματικών συσχετισμών που θα επιχειρηθούν στο συνέδριο της ΓΣΕΕ (άλλωστε δεν θα είναι η πρώτη φορά…) με ευθύνη των παρατάξεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, οι οποίες θα κονταροχτυπηθούν για το ποια θα ελέγξει από καλύτερες θέσεις το συνδικαλιστικό κίνημα,  προς όφελος των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και των κομμάτων που την υπηρετούν.

Ένα είναι σίγουρο για τους εργαζόμενους: όπου ακούνε πολλές «αυτονομίες», «ανεξαρτησίες» κλπ. ας κρατάνε μικρό καλάθι. Με το ένα ή με το άλλο όνομα, οι παρατάξεις αυτές, ό,τι και αν διακηρύσσουν, θα συνεχίσουν να κάνουν τα πάντα για να κρατάνε το εργατικό κίνημα ανοργάνωτο και καθηλωμένο, υποταγμένο στις βάρβαρες πολιτικές του κεφαλαίου και της κάθε «τρόικας» (εσωτερικού και εξωτερικού), ή συμβιβασμένου με πολιτικές "άλλης" διαχείρισης, ανήμπορο να αντιδράσει  και να επηρεάσει τις εξελίξεις προς όφελος δικό του και των  λαϊκών στρωμάτων.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ξεγελαστούν ακόμα μια φορά από το «νέο» που δήθεν κομίζουν οι παλιές ή οι καινούργιες συνδικαλιστικές παρατάξεις. Σήμερα διαθέτουν την πείρα για να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα. Όλες οι παρατάξεις και  οι συνδικαλιστές έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν εξετάσεις στους εργαζόμενους. Κάποιοι στρογγυλοκάθονται στα πάνελ των «κοινωνικών διαλόγων», συγχρωτίζονται σε δεξιώσεις με τους «κοινωνικούς εταίρους», αποσπώντας τα εύσημα του ΣΕΒ και των κυβερνήσεων. Και κάποιοι άλλοι, καθημερινά, στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία, στα πεζοδρόμια,  πρωτοστατούν στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, σε βάση ταξική, διεκδικώντας όλα όσα πραγματικά ανήκουν στην τάξη τους.

Ο μόνος δρόμος που ανοίγεται μπροστά, δρόμος μακρύς και δύσκολος, είναι για τους εργαζόμενους ο δρόμος της ανυποχώρητης ταξικής πάλης. Ανεξάρτητα από ποιο κόμμα ψήφιζε κανείς μέχρι τώρα, ανεξάρτητα αν συμφωνεί κανείς σε όλα με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, οι εργαζόμενοι σε αυτόν το δρόμο πρέπει να βαδίσουν  για να μπορούν να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο, για το συνδικαλιστικό κίνημα, τον τόπο και τη ζωή τους.