Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

Είναι η αστική, η κοινοβουλευτική μας Δημοκρατία, ηλίθιε!



Ποιο καθεστώς είναι αυτό στο οποίο υπάρχει νόμος -το ίδιο το Σύνταγμα- που λέει ότι οι διεθνείς συμβάσεις της τάδε χώρας πρέπει να επικυρώνονται στη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία, αλλά οι κυβερνώντες, τα υποδείγματα της νομιμότητας, επειδή έτσι τους συνέφερε εκείνη τη στιγμή, πέρασαν το πρώτο Μνημόνιο καταστρατηγώντας τη συνταγματική διάταξη που υπαγορεύει αυξημένη πλειοψηφία 180 ψήφων για διεθνείς συμβάσεις της χώρας, επιλέγοντας τον βολικό γι' αυτούς δρόμο της απλής πλειοψηφίας των 151 ψήφων;

Ποιο καθεστώς είναι αυτό στο οποίο υπάρχει νόμος -το ίδιο το Σύνταγμα-που ορίζει τον τρόπο που εκλέγονται οι κυβερνήσεις και οι πρωθυπουργοί, αλλά κάποια στιγμή και επειδή έτσι τους συνέφερε εκείνη τη στιγμή, οι κυβερνώντες, τα υποδείγματα της νομιμότητας, διόρισαν πρωθυπουργό έναν τραπεζίτη;

Ποιο καθεστώς είναι αυτό στο οποίο υπάρχει νόμος που υπαγορεύει στις κυβερνήσεις τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων, νόμος που όχι μόνο δεν εφαρμόζεται, όχι μόνο ληστεύονται τα ταμεία, αλλά αυτοί που τα ληστεύουν έρχονται από πάνω και κόβουν και τις συντάξεις μιλώντας για τα «φτωχά» ταμεία που οι ίδιοι φτωχοποίησαν;

Ποιο καθεστώς είναι αυτό στο οποίο υπάρχει νόμος που υπαγορεύει στις κυβερνήσεις καταβολή των χρεών τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, και όχι μόνο δεν εφαρμόζεται, αλλά αυτοί που δεν τον εφαρμόζουν έρχονται και με άλλο νόμο επιβάλουν αυξήσεις στους φόρους των δημοτών με πρόσχημα ότι τα ταμεία των δήμων πέφτουν έξω, και πέφτουν έξω γιατί, πολύ απλά, αυτά τα υποδείγματα νομιμότητας δεν καταβάλλουν τις υποχρεώσεις του κράτους προς τους ΟΤΑ;

Ποιο καθεστώς είναι αυτό στο οποίο υπάρχει νόμος που απαγορεύει τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαψυγή δισεκατομμυρίων των μεγαλόσχημων βιομηχάνων, εφοπλιστών, εργοδοτών, νόμος που όχι μόνο δεν εφαρμόζεται, αλλά οι ...  νομιμόφρονες της «λίστας Λαγκάρντ» κάνουν και χαριστικές ρυθμίσεις στους μεγαλομπαταχτσήδες, την ώρα που με άλλο νόμο απειλούν με κατάσχεση τον χρεοκοπημένο λαό για χρέη άνω των 300 ευρώ;

Ποιο καθεστώς είναι αυτό στο οποίο υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις (ντάνες) κατά των καταχρηστικών όρων των τραπεζών εις βάρος των πολιτών, που όχι μόνο δεν εφαρμόζονται, αλλά οι κήνσορες της νομιμότητας,  αυτοί που αφήνουν τον λαό στο έλεος των τραπεζιτών, έχουν ενισχύσει τους τραπεζίτες με πάνω από 200 δισ. ευρώ τα τρία τελευταία χρόνια; Ποιο καθεστώς είναι αυτό στο οποίο υπήρξε δικαστική απόφαση που έλεγε «στοπ» στην είσπραξη χαρατσιών από τη ΔΕΗ, που όχι μόνο δεν εφαρμόστηκε αλλά βγήκε και ο υπουργός Οικονομικών για να δηλώσει ότι τη δικαστική απόφαση την έχει γραμμένη στα παλιά του τα παπούτσια;

Ποιο καθεστώς είναι αυτό στο οποίο υπάρχει νόμος -το ίδιο το Σύνταγμα, ο οποίος νόμος του κράτους»- που λέει ότι η εργασία είναι δικαίωμα για όλους, νόμος που όχι μόνο δεν εφαρμόζεται, αλλά οι ταγοί της νομιμότητας το δικαίωμα στη δουλειά το έχουν αντικαταστήσει με το «δικαίωμα» στην ανεργία;

Ποιο καθεστώς είναι αυτό στο οποίο υπάρχει νόμος -το ίδιο το Σύνταγμα- που υπεραμύνεται της δημόσιας και δωρεάν υγείας, της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, της εθνικής κυριαρχίας, νόμος που όχι μόνο δεν εφαρμόζεται, αλλά στην πράξη όλες αυτές οι «πρόνοιες» είναι για το θεαθήναι, στο πλαίσιο μιας «νομιμότητας» που η ίδια εκείνη τάξη που ψηφίζει τους νόμους την καθιστά «κουρελόχαρτο»;

Ποιο καθεστώς είναι αυτό στο οποίο οι κυβερνώντες αναγνωρίζουν ότι είναι άδικο το μνημόνιο, αλλά θα εφαρμοστεί διά πυρός και σιδήρου, διότι είναι ... νόμος και «οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται»;

Ποιο καθεστώς είναι αυτό στο οποίο το κόψιμο μισθών αναγνωρίζεται ότι είναι άδικο, αλλά το μέτρο θα εφαρμοστεί διά πυρός και σιδήρου διότι είναι... νόμος και «οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται»;

Ποιο καθεστώς είναι αυτό στο οποίο οι κυβερνώντες αναγνωρίζουν ότι είναι άδικες οι περικοπές των συντάξεων, αλλά θα εφαρμοστούν διά πυρός και σιδήρου, διότι είναι... νόμος και «οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται»;

Ποιο καθεστώς είναι αυτό στο οποίο αναγνωρίζεται ότι οι απολύσεις εργαζομένων, το φορολογικό, το ενιαίο «μισθολόγιο-φτωχολόγιο», το αμόκ των φόρων πάνω στα φτωχόσπιτα, τα χαράτσια, ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης Είναι άδικα μέτρα, αλλά θα εφαρμοστούν διά πυρός και σιδήρου διότι είναι... νόμοι και «οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται»;

Μα πρόκειται για το τελειότερο καθεστώς που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα:

Είναι η αστική, η κοινοβουλευτική μας Δημοκρατία, ηλίθιε!

Του Νίκου Μπογιόπουλου - "Unfollow"

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γι’ αυτό προτείνω επανειλημμένα Νίκο Μπογιόπουλο για Γ.Γ. του ΚΚΕ, γιατί διαθέτει όλα τα απαραίτητα στοιχεία που θα σφυρηλατήσουν μια πορεία ανάκαμψης του κόμματος. Θα αλλάξει η εικόνα, έλεος ας το καταλάβουν, ας το τολμήσουν, το όφελος θα είναι μέγα. Οι νέοι που περιμένουν το τσακ, αποζητούν το ύφος και το νεύρο του Νίκου!!
Με εκτίμηση στο Blog του Οικοδόμου,
Ένας φίλος

Οικοδόμος είπε...

Αγαπητέ φίλε,
και εγώ θα μπορούσα να προτείνω κάποιον, κι άλλοι φίλοι θα έχουν σίγουρα κάποια προτίμηση. Κατά τη γνώμη μου δεν είναι κυρίως ζήτημα προσώπου, όχι πως τα πρόσωπα δεν παίζουν –σημαντικό- ρόλο. Η ανάκαμψη του κόμματος δεν θα έρθει ξαφνικά με την αλλαγή στην ηγεσία και ανάλογα το πρόσωπο. Αν μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο να είσαι σίγουρος θα εξέλεγαν τον πιο δημοφιλή… και θα καθάριζαν, λες να μην έχουν τρόπο να μάθουν ποιος είναι ή να το έκαναν; Όμως, ανάκαμψη του κόμματος συμβαδίζει με την ανάκαμψη του κινήματος. Και δεν εννοώ απλά την εκλογική, που ποτέ δεν βρισκόταν σε αντιστοιχία με την απήχηση που έχει το κόμμα στην εργατική τάξη και στο λαό. Χρειάζεται δουλειά, πιο σκληρή, πιο ουσιαστική, ιδεολογική, πολιτική δουλειά στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία, στις γειτονιές, παντού. Το κόμμα και κατ’ επέκταση το κίνημα, έχουν ανάγκη από θωρακισμένες συνειδήσεις που θα ξέρουν τι θέλουν και θα είναι αποφασισμένοι να παλέψουν για να το πετύχουν και όχι ακόλουθους, οπαδούς ή φίλους που θα έρχονται ή θα φεύγουν ανάλογα με το ποιοι είναι στην ηγεσία, συμπάθειες, ή αντιπάθειες, όπως γίνεται στα άλλα κόμματα.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Καλή δύναμη!

Ανώνυμος είπε...

Την προσωπική μου προτίμηση εκφράζω, που όπως πολύ σωστά γράφεις ο καθένας θα μπορούσε να εκφράσει. Στο πρόσωπο του Νίκου Μπογιόπουλου έχω κατά κάποιο τρόπο δώσει χαρακτηριστικά επαναστάτη που μπορεί να εμπνεύσει το λαϊκό κίνημα και να του δώσει νέα πνοή, όχι απλά λόγω «δημοφιλούς σχέσης», αλλά μέσα από σκληρή δουλειά και καθημερινή επικοινωνία μαζί του. Μπορεί να εμπνεύσει και να παρακινήσει, έχει τη σπίθα, αλλά και τη φλόγα μέσα του να το κάνει, αρκεί να τον αφήσουν να μείνει στο κόμμα και να κάνει τη δουλειά που πρέπει να κάνει.
Δε διαφωνώ με όσα αναφέρεις για τον τρόπο ανάκαμψης του κινήματος, είναι εκ των ουκ άνευ όσα αναφέρεις, αλλά εκεί που έχουμε φτάσει χρειαζόμαστε και τη λεγόμενη «κινητήριο δύναμη του ηγέτη».
Και μια που το έφερε η κουβέντα θα ήθελα να σημειώσω ότι δεν κάνω κανενός είδους προπαγάνδα υπέρ του Νίκου (τον γνωρίζω μόνο από την αρθρογραφία του), και δηλώνω ότι εκτιμώ εξίσου όλα τα στελέχη του ΚΚΕ που δουλεύουν για να σταθεί το κόμμα στα πόδια του, ώστε να επιτελεί το σκοπό του με αξιοπρέπεια.
Με εκτίμηση στο Blog σου,
Ένας φίλος

Οικοδόμος είπε...

Καλή σου μέρα φίλε.
Καλή δύναμη!