«... από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρωμιά... »

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας και με βάση το κριτήριο ότι φτωχός στον κόσμο θεωρείται όποιος ζει με 1,25 δολάρια τη μέρα, το 2011 οι φτωχοί του πλανήτη ξεπερνούσαν τα 1,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους.

Αν το κριτήριο αυξηθεί στα 2 δολάρια τη μέρα, τότε η φτώχεια έχει ρουφήξει στη δίνη της πάνω από το μισό πληθυσμό της Γης...

Ενδεικτικό των ρυθμών φτωχοποίησης του παγκόσμιου πληθυσμού είναι ότι μόνο μέσα σε ένα εξάμηνο, την περίοδο Ιούνης - Δεκέμβρης 2010, στους ανθρώπους που βρέθηκαν κάτω από το όριο της ακραίας φτώχειας προστέθηκαν άλλα 44 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο.

Τι σημαίνει φτώχεια καταγράφεται στις διεθνείς μελέτες:

Ηδη προ κρίσης και σύμφωνα με τα δεδομένα του 2004, κάθε χρόνο 18 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή 50.000 άνθρωποι τη μέρα, πεθαίνουν από αιτίες σχετιζόμενες με τη φτώχεια («Φτώχεια: Mια Παγκόσμια Μάστιγα http://thesecretrealtruth.blogspot.com»).

Ειδικά στην ΕΕ, όπως αναφέρει η προ μηνός έκθεση της Eurostat, το ένα τέταρτο του πληθυσμού των κρατών - μελών της, δηλαδή 120 εκατομμύρια άνθρωποι, τελούσε το 2011 υπό την απειλή της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Ειδικότερα στην Ελλάδα το φάσμα της φτώχειας αντιμετωπίζει το 31% του πληθυσμού που ζει με 491 ευρώ το μήνα. Αν κάποιος στη χώρα μας, όμως, ζει με 492 ευρώ το μήνα, δεν θεωρείται φτωχός...

*

Πάμε τώρα να δούμε τι παράγει η φτώχεια.

Πολύ φυσικά θα σκεφτεί κανείς ότι η φτώχεια τι άλλο μπορεί να παράγει εκτός από δυστυχία, εξαθλίωση, μιζέρια και θάνατο. Σωστά. Αλλά αυτή είναι η μια πλευρά. Γιατί στον κόσμο των μονοπωλίων, στον κόσμο των τραπεζιτών, στον κόσμο του Ομπάμα, της Μέρκελ και (γιατί όχι;) των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη,

η φτώχεια παράγει κάτι ακόμα:

Παράγει πλούτο. Ασύλληπτο πλούτο! Η φτώχεια παράγει... υπερδισεκατομμυριούχους!

*

Χτες, δόθηκε από το «Forbes» η φετινή «λίστα των δισεκατομμυριούχων». Εχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς την εξέλιξη της σχετικής λίστας από την έναρξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και μετά. Θα διαπιστώσει ότι:

    Το 2008, προ κρίσης δηλαδή, οι δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη, κατά τη «λίστα Forbes», αριθμούσαν τους 793 και η συνολική περιουσία τους ανερχόταν στα 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια.

    Το 2010 ο αριθμός τους έφτασε τους 1.011.

    Το 2011 οι δισεκατομμυριούχοι ανήλθαν στους 1.216.

    Και σήμερα, όπως ανακοίνωσε χτες το «Forbes», οι υπερδισεκατομμυριούχοι του πλανήτη ανέρχονται πια στους 1.426, με τη συνολική τους περιουσία να έχει εκτιναχτεί στα 5,4 τρισεκατομμύρια δολάρια.

*

Αυτό που προκύπτει από τα προηγούμενα είναι ότι στον κόσμο τους, στον κόσμο των κεφαλαιοκρατών, από τη στιγμή που ξέσπασε η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, συμβαίνουν τα εξής:

α) Την ίδια περίοδο κατά την οποία έχει διπλασιαστεί ο αριθμός των δισεκατομμυρίων φτωχών, έχει παράλληλα διπλασιαστεί και ο αριθμός μιας χούφτας δισεκατομμυριούχων Κροίσων, που από 793 ανήλθαν στους 1.426...

β) Την ίδια περίοδο που το μέγεθος και η «ποιότητα» της φτώχειας που ταλανίζει δισεκατομμύρια ανθρώπους του πλανήτη πήραν απροσδιόριστες διαστάσεις, το μέγεθος της περιουσίας των δισεκατομμυριούχων του πλανήτη... υπερδιπλασιάστηκε και από 2,4 τρισ. δολάρια ανήλθε στα 5,4 τρισ. δολάρια...

γ) Στις ΗΠΑ, όπου ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με συσσίτια ανήλθε στα 50 εκατομμύρια και που οι φάκελοι κατασχέσεων και οι πλειστηριασμοί κατοικιών μόνο μέχρι το 2010 ξεπέρασαν τα 10 εκατομμύρια, οι δισεκατομμυριούχοι από 359 που ήταν το 2008 ανήλθαν στους 442...

δ) Στην Ευρώπη των μνημονίων και της λιτότητας, εδώ που οι άνεργοι ξεπερνούν τα 26 εκατομμύρια, δηλαδή έχουν αυξηθεί κατά 10 εκατομμύρια από το 2008, την ίδια περίοδο οι δισεκατομμυριούχοι από 196 το 2008 τώρα μετρήθηκαν στους 366...

ε) Στον κόσμο της καπιταλιστικής θηριωδίας και μέσα στα χρόνια της κρίσης, στα χέρια αυτών των 1.426 «Κροίσων» του διεθνούς επιχειρηματικού «τζετ σετ» και της «φιλανθρωπίας» συγκεντρώθηκαν τόσα πλούτη που ισούνται σχεδόν με το ΑΕΠ της Κίνας των 1,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, που ισούνται με το ΑΕΠ της Ιαπωνίας, που ισούνται με τα ΑΕΠ της Γερμανίας και της Γαλλίας μαζί, που ισούνται με τα ΑΕΠ της Βραζιλίας, της Ρωσίας και της Ινδίας μαζί, που ξεπερνούν δύο και τρεις φορές το ΑΕΠ της Αυστραλίας, του Καναδά, της Ισπανίας και το ΑΕΠ όλων μαζί των χωρών της Αφρικής...

*

Ε, λοιπόν, αυτός ο κόσμος των δισεκατομμυρίων φτωχών από τη μια, και των 1.426 δισεκατομμυριούχων κεφαλαιοκρατών με τα 5,4 τρισ. δολάρια «κομπόδεμα» από την άλλη, δεν «διορθώνεται», δεν «βελτιώνεται», δεν «διαχειρίζεται», δεν «θεραπεύεται».

Αυτός ο κόσμος, ο κόσμος όπου

«το κεφάλαιο γεννιέται βουτηγμένο από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρωμιά στάζοντας αίμα απ' όλους τους πόρους» (Καρλ Μαρξ «Κεφάλαιο», τόμος Α', σελίδα 785),

η μόνη «θεραπεία» που μπορεί να πάρει είναι η ανατροπή και η συντριβή του καπιταλισμού.

Νίκος Μπογιόπουλος στον Ριζοσπάστη