Οικοδόμοι Λάρισας: Αποφάσεις μάχης πήρε η γενική συνέλευση

Γενική Συνέλευση με θέμα το σχεδιασμό της δουλειάς το επόμενο διάστημα παίρνοντας υπόψη πώς διαμορφώνεται η κατάσταση στον κλάδο πραγματοποίησε το Συνδικάτο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων στη Λάρισα.

Οι οικοδόμοι αποφάσισαν το επόμενο διάστημα να δώσουν τη μάχη για:

• Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας: Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για τους οικοδόμους γιατί συνδέεται με το μεροκάματο, την ασφάλιση, τις παροχές στην Υγεία, τις συντάξεις.
• Δουλειά στα μεγάλα έργα: Να επιδιωχθεί αντιπαράθεση με την εργοδοσία για υπογραφή διμερών συμβάσεων που να ανατρέπουν τον κανόνα της μείωσης των μεροκάματων και την αποτροπή ατομικών συμβάσεων.
• Ανεργία: Να επιμείνουν στον αγώνα για τη στήριξη των ανέργων, επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις σε όλους τους ανέργους, να ενισχυθεί το ζήτημα της αλληλεγγύης.
• Κοινωνική Ασφάλιση: Δεν αφορά μόνο τη σύνταξη, συνδέεται με την Υγεία, την Πρόνοια, το Φάρμακο.
• Δουλειά στη νεολαία: Να συνεχιστεί η προσπάθεια εκτός από τα μητρώα των σωματείων να ανοιχτεί η δουλειά σε σχολές ΟΑΕΔ, ΕΠΑΣ, ΕΠΑΛ, που έχουν ειδικότητες με τα συναφή επαγγέλματα, συνδυασμένη με εγγραφές.

Σε ανακοίνωσή του σημειώνει: «Καλούμε τους εργαζόμενους στις κατασκευές, τους οικοδόμους που θα βρεθούν στα έργα των οδικών αξόνων να μη συμβιβαστούν με το στραγγαλισμό της ζωής τους. Να συσπειρωθούν στα σωματεία τους, στη γραμμή πάλης της Ομοσπονδίας και των Συνδικάτων μας. Να οργανώσουν τον αγώνα μέσα στους χώρους δουλειάς ενάντια στις επιδιώξεις της εργοδοσίας, να διεκδικήσουν μισθούς και μεροκάματα με βάση τη σύμβαση του κλάδου, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, να μη συμβιβαστούν στις απαιτήσεις της εργοδοσίας.

Καλούμε τους εργαζόμενους του κλάδου, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να βγάλουν συμπεράσματα και να πάρουν απόφαση αγώνα με επίκεντρο τα συμφέροντα των οικογενειών μας. Το μέλλον μας δεν είναι η σαπίλα και τα αδιέξοδα της εξουσίας των μεγαλοεργολάβων, δεν είναι η προσμονή των λύσεων που προτείνουν οι κατασκευαστές, οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές διά μέσου του πολιτικού τους προσωπικού. Η ανάπτυξη που προσδοκούν και ετοιμάζουν κυβέρνηση και κεφάλαιο θα γεννήσει νέα δεινά και κρίσεις.

Γίνεται φανερό ότι είναι ρεαλιστική και επίκαιρη η πρότασή μας για τη δημιουργία ενιαίου δημόσιου κατασκευαστικού φορέα που θα έχει την ευθύνη του σχεδιασμού και της κατασκευής έργων και υποδομών για τις λαϊκές ανάγκες. Προϋπόθεση για αυτό είναι η οργάνωση της κοινωνίας σε άλλη βάση, με έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που στο επίκεντρό του θα έχει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι τις απαιτήσεις του κεφαλαίου».

902