Σκόρπια φύλλα

1.Ενας άνθρωπος που θέλει ν' αλλάξει τον κόσμο δεν μπορεί επ' ουδενί να παίξει το ρόλο του ψυχαναλυτή. Δε γίνεται να βάλει τον πολίτη στον καναπέ του καημένου, όπως τον έχουν βαφτίσει, και να κάτσει δίπλα του με χαρτί και μολύβι, ν' ακούει τα βάσανά του, τα μικρά και τα μεγάλα, και στο τέλος να κλαίνε και οι δυο αγκαλιά για το άδικο.

2.Οι ευαίσθητοι δημοσιογράφοι προσπαθούν με όρους ψυχαναλυτικούς να καταλάβουν πώς φτάσαμε ως εδώ, να βρουν τη ρίζα του κακού. Μπορεί να τους φωτίσει ο άγιος Αυγουστίνος, ο οποίος, στο έργο του, με τίτλο «Κατά ακαδημαϊκών φιλοσόφων» εξηγεί: «Από τα καλά προκύπτουν τα κακά. Ψάξτε λοιπόν, καλές μου υπάρξεις, όχι στις καλές προθέσεις, γιατί είστε γεμάτοι από αυτές, αλλά στις πράξεις που βοηθούν να αναπαράγεται αυτό το σύστημα που αξαθλιώνει το καθετί».

Ενδίδοντας αρχικά στην επαναστατική φρασεολογία, ανακάλυψε στη συνέχεια ότι αυτή πάσχει από έλλειψη πολιτικού σκανδάλου, το οποίο αξίζει περισσότερο από κάθε φρασεολογία. Ετσι, ο Τσίπρας αποφάσισε να μιλήσει. Γνωστός για την αυστηρά σοσιαλιστική ανατροφή του, κατέθεσε την άποψή του για το σημείο που βρίσκεται σήμερα η παράταξή του, ελπίζοντας ότι η αλήθειά του δεν θα τον κάνει να χάσει τον έλεγχο της κατάστασης. «Πρώτα θα σταθούμε στα πόδια μας, είπε, και σιγά σιγά θα οικοδομήσουμε το σοσιαλισμό». Πώς μπορούμε να ελέγξουμε αν αυτή η νέα δήλωση δεν είναι μια ακόμη παρένθεση ή ένα νέο σχόλιο που σχημάτισε η παρέα του για την εξουσία ή ο ίδιος πεσμένος ανακάλυψε την ορθοστασία, διακινδυνεύοντας, μ' αυτές τις κοινοτοπίες, τον αγώνα των δημοσκοπήσεων; Ανακαλύπτοντας ο Τσίπρας τα μυστήρια της πραγματικότητας, προκάλεσε την αντίθετη αντίδραση από αυτό που θα επιθυμούσε και θα του χάριζε πόντους: ο κόσμος δεν ανταποκρίθηκε. Η εξυπνάδα και η πολυμάθειά του ήταν ζήτημα χρόνου να εξαφανιστούν, όπως καθετί που δεν είναι αληθινό.

3.Οι μικροαστοί διανοούμενοι είναι επόμενο να στηρίζουν στις εκλογές το Ποτάμι της απολιτικοποίησης. Ετσι, ούτε μπαίνουν στον πειρασμό μιας αναμέτρησης αλλά ούτε στο δικό τους ποτάμι να κολυμπήσουν. Μια ζωή ολόκληρη προστατευόμενοι και στην κυριολεξία ανίκανοι, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να μετατοπίζουν τα ελαττώματά τους και να τα πλασάρουν σαν προτιμήσεις.

4.Η κρατική ιδεολογία δεν είναι τίποτα άλλο από ωμός κυνισμός. Η ανεκτικότητα των πολιτών μετατρέπει σε αιώνια ανεύθυνους όσους συνδέονται με μηχανισμούς του κράτους. Η ζωή του πολίτη μπορεί να γίνει ιδιαίτερη και να τρέφουμε σεβασμό γι' αυτήν, όταν σταματήσει να λιποτακτεί από την καθημερινότητα και μιλήσει ανοιχτά χωρίς υπεκφυγές για την κατάστασή του.

5.Παγωμένος και ηλίθιος όπως όλοι οι άτολμοι και ασήμαντοι, ο Μπαλτάκος ήταν, λέει, το μεγάλο μυστικό της παράταξης. Λες και δεν το ξέραμε. Τώρα που η κατάσταση ξέφυγε, συμπεριφέρονται όλοι οι ακροδεξιοί σαν υστερικοί. Αν δεν τους είχαμε πληρώσει τόσο ακριβά, θα γλεντούσαμε με τους Καραγκιόζηδες.

6.Η ζωή μας είναι μια σφραγισμένη παρεξήγηση. Δεν υπάρχει φαρμάκι που να μη δοκιμάσαμε. Δεν καταδεχτήκαμε να γίνουμε ούτε ισχυροί ούτε πλούσιοι. Ακόμα καθόμαστε απέναντί τους και επιμένουμε να μιλάμε για όσα πιστεύουμε χωρίς προσποίηση, χωρίς ευπρέπεια.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ - Ριζοσπάστης
(υπογραμμίσεις Οικοδόμος)