Αποσπάσματα ομιλίας στο ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ για την ανεργία (Γιάννενα 12/4/2014)

Του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Άρτας και υποψηφίου Περιφερειακού Συμβούλου, με το ψηφοδέλτιο της « Λαϊκής Συσπείρωσης» Γιάννη Γάλλιου. 

Χαιρετίζουμε τα εργατικά κέντρα, τα πρωτοβάθμια σωματεία, τους εργαζόμενους και τους ανέργους και όλους τους φορείς που συμμετέχουν σήμερα στο Πανηπειρωτικό Συλλαλητήριο. Θέλουμε να καταγγείλουμε τη στάση του Περιφερειάρχη και της Γενικής Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, που αρνήθηκαν τη συνάντηση που ζητήσαμε για να διεκδικήσουμε μέτρα προστασίας των ανέργων.  Όταν γνωρίζουν ότι το πρόβλημα της ανεργίας τσακίζει κόκκαλα, το βιώνει κάθε λαϊκή εργατική οικογένεια. Η στάση και των δύο εντάσσεται στη συνολική αντιλαϊκή πολιτική που υλοποιείται από το κεφάλαιο, την Κυβέρνηση, την ΕΕ και τους τοπικούς παράγοντες της περιοχής.

Καταγγέλλουμε επίσης τη γενικευμένη βιομηχανία διώξεων κατά του εργατικού λαϊκού κινήματος: τις δικαστικές αποφάσεις καταδίκης στους 24 χαλυβουργούς εργάτες για τον ηρωικό απεργιακό αγώνα που έκαναν επί 9 μήνες, καθώς επίσης και τους 6 αγρότες για τη συμμετοχή τους στα αγροτικά μπλόκα. Με τις καταδίκες αυτές υλοποιείται το αυταρχικό δόγμα της κυβέρνησης «νόμος και τάξη», που στόχο έχουν να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους, να τρομοκρατήσουν τους αγωνιστές, για να περάσει η άγρια αντιλαϊκή πολιτική. Τέτοιες αποφάσεις όχι μόνο δεν πρόκειται να μας φοβίσουν ώστε να υποστείλουμε την σημαία του αγώνα, αλλά το αντίθετο μας ατσαλώνουν περισσότερο ν’ αγωνιστούμε για το δίκιο της τάξης μας.

Το σημερινό ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ για την ανεργία γίνεται μετά από την ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ απεργία που έγινε την ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΑΠΡΙΛΗ, όπου η μαζική αγωνιστική συμμετοχή των εργαζόμενων στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ταξικού κινήματος, παρά την ανοιχτή υπονόμευση από τον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό, ήταν η καλύτερη απάντηση σε κεφάλαιο-κυβέρνηση Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ταυτόχρονα, το συλλαλητήριο γίνεται μετά την συνάντηση της κυβέρνησης με την Μέρκελ, μέσα στους πανηγυρισμούς των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και όλων των αστικών κομμάτων  που αποτελούν το πολιτικό προσωπικό τους αλλά και μετά την υπερψήφιση του πολυνομοσχεδίου που θωρακίζει την ανταγωνιστικότητα, την επιχειρηματικότητα και την κερδοφορία τσακίζοντας τα εναπομείναντα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Τα τελευταία βάρβαρα μέτρα επιβεβαιώνουν ότι η όποια καπιταλιστική ανάπτυξη που επικαλούνται κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση προϋποθέτει βάρβαρα μέτρα σε μισθούς, συντάξεις, Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, φόρους.

Επομένως, ακόμα και αν η ανάπτυξη δημιουργήσει ορισμένες θέσεις εργασίας σε κάποιους κλάδους της οικονομίας, αυτές θα είναι αβέβαιες με μισθούς πείνας και φυσικά δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας με το 1,5 εκατομμύριο άνεργους να είναι επίσημα οι καταγεγραμμένοι.

Αυτήν την «ανάπτυξη» που επικαλούνται την βιώνουν στο πετσί τους:

-        οι εργάτες στην Ιόνια οδό που δουλεύουν ήλιο με ήλιο για 25€.

-        οι ξενοδοχοϋπάλληλοι που δουλεύουν 5-6 μήνες το χρόνο με όλο και πιο μειωμένους μισθούς, τη στιγμή που ο κλάδος αποφέρει τεράστια κέρδη.

-        Οι βιομηχανικοί εργάτες που ενώ τσακίζονται στη δουλειά έχουν το φόβο της απόλυσης, για να αντικατασταθούν από νέους εργαζόμενους των 511 €.

-        Οι εργαζόμενοι στα διάφορα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας που απασχολούνται για 5 μήνες, τα οποία διαμορφώνουν τις νέες εργασιακές σχέσεις.

-        Και άλλοι πολλοί εργαζόμενοι.

Αυτή η «ανάπτυξη» είναι που τροφοδοτεί και την ανεργία.

Είναι για να αυξήσουν την κερδοφορία τους τα μονοπώλια, που αυτό θα οδηγήσει και πάλι σε βαθύτερη κρίση τον καπιταλισμό και πάλι θα την πληρώσουμε εμείς.

Οι άνεργοι πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν φταίνε οι ίδιοι και οι επιλογές τους, ούτε τους τα ‘φερε έτσι η ζωή.

Να μπορούν σιγά-σιγά να συνειδητοποιήσουν πως για την ανεργία ευθύνεται το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, το σύστημα που ζει και αναπνέει για το κέρδος, το κοινωνικό σύστημα που αντιμετωπίζει τη φυσική, χειρωνακτική και πνευματική δύναμη του εργάτη σαν εμπόρευμα, θέλει τον εργάτη εμπόρευμα, όλο και πιο φτηνό, απαξιωμένο.

Γι’ αυτό απολύει εργάτες με συγκροτημένα δικαιώματα για να πάρει άλλους στη θέση τους με μισθούς πείνας.

Νέους κάτω των 25 ετών που αμείβονται με ψίχουλα, άνεργους επιδοτούμενους μέσα από τα διάφορα προγράμματα του ΟΑΕΔ, που η επιδότηση καταλήγει ζεστό χρήμα στην τσέπη του εργοδότη, νέους μαθητευόμενους που δουλεύουν τζάμπα για το κεφάλαιο.

Έτσι διαπαιδαγωγούν - με αυτές τις νέες εργασιακές σχέσεις - τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης, να μην έχει καμιά απαίτηση, χωρίς κανένα δικαίωμα.

Δεν μπορεί λοιπόν να έχουμε ανάπτυξη για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα όσο βαδίζουμε στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Να γιατί και η ανεργία δεν είναι ούτε νέο, ούτε πρόσκαιρο και προσωρινό φαινόμενο. Είναι σύμφυτο με το κράτος των εργοδοτών, με το κράτος του κεφαλαίου όπου είναι αυτοί που κάνουν το πραγματικό κουμάντο, που έχουν την πραγματική εξουσία.

Η ανεργία αξιοποιείται για να ασκηθεί πίεση από την εργοδοσία στους εργαζόμενους ώστε να προωθήσουν τα πρωτοφανή αντεργατικά μέτρα που από χρόνια βρίσκονται στο στόχαστρο του κεφαλαίου, όπως η κατάργηση ουσιαστικά των συλλογικών συμβάσεων και η προώθηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων για να μειώσουν ακόμη περισσότερο την τιμή της εργατικής δύναμης, τους μισθούς των εργαζομένων.

Ταυτόχρονα η ανεργία αξιοποιείται για να γονατίσουν τους εργάτες στους χώρους εργασίας με την απειλή της απόλυσης ώστε να κάμπτονται οι αγωνιστικές διαθέσεις, οι κινητοποιήσεις, η ίδια η οργάνωση των εργαζομένων.

Το πρόβλημα της ανεργίας έχει αποδειχτεί τόσο από την εμπειρία της χώρας μας, όσο και από την εμπειρία των άλλων χωρών ότι δε μπορεί να λυθεί στο πλαίσιο ενός δρόμου ανάπτυξης όπου κυριαρχούν η αναρχία, η εκμετάλλευση και το κυνήγι του κέρδους, η καπιταλιστική ιδιοκτησία που οδηγεί τους κεφαλαιοκράτες να ανοιγοκλείνουν τις επιχειρήσεις τους και να μεταφέρουν τα κεφάλαια τους εκεί που έχουν μεγαλύτερη κερδοφορία με βάση, τη συνθήκη του Μααστριχτ και τις 4 ελευθερίες της ΕΕ.

Η πρωτοβουλία που πήραμε για την προστασία των ανέργων δεν τελειώνει εδώ.

Συνεχίζουμε κατά τόπους με παρεμβάσεις όπου χρειαστεί, με παραστάσεις διαμαρτυρίας σε ΔΕΗ – ΟΑΕΔ – Δήμο, με καταλήψεις στα ταμεία των Νοσοκομείων για να μην πληρώνουμε χαράτσια και με άλλες μορφές πάλης και διεκδίκησης.

Δίνουμε τη μάχη χωρίς χάσιμο χρόνου, με αυταπάρνηση και ενθουσιασμό, για το επόμενο μεγάλο αγωνιστικό ραντεβού, που είναι η απεργία της Πρωτομαγιάς, με στόχο να εμποδίσουμε την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων.

Να είναι μια απεργία που ταιριάζει στο ιστορικό φορτίο της 1ης Μάη και που θα δείξει τη δύναμη των ταξικά ενωμένων εργατών.

Είμαστε πολλοί. Έχουμε το δίκιο. Μπορούμε να τους νικήσουμε.