Κείνη
την εποχή ήταν άγνωστη μέσα στις γραμμές μας η προσωπολατρεία. Όπως το
παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα, έτσι και το νεαρό τότε Κόμμα μας πάσχιζε να
τηρεί τις λενινιστικές αρχές και κανόνες εσωκομματικής ζωής. Ο ζωογόνος αέρας
της εσωκομματικής δημοκρατίας, η ελεύθερη και πρωτόβουλη ανάπτυξη της σκέψης
έφτανε απ’ το μεγάλο κόμμα του Λένιν σε όλες τις γωνιές της γης, σ’ όλα τα
Κομμουνιστικά Κόμματα. Ο ίδιος αέρας φυσούσε και στην ΟΚΝΕ (Ομοσπονδία
Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας – σημ. ιστολ.). Δεν θυμάμαι καμιά φορά να
αισθανθήκαμε δεσμευμένοι στη γνώμη και στη σκέψη. Βέβαια είμαστε τότε μικροί κι
ανώριμοι, η σκέψη μας δεν απλωνότανε σε μεγάλα προβλήματα. Πολλοί δογματίζαμε
από έλλειψη πείρας και μόρφωσης, κολλούσαμε σε σχήματα. Όμως δεν αισθανόμαστε
καμιά δέσμευση, λέγαμε τη γνώμη μας για πρόσωπα και πράγματα χωρίς κανένα
δισταγμό.
Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές το παρακάναμε, δεν καθόμαστε δηλαδή να εμβαθύνουμε, κριτικάραμε επιπόλαια, όμως πάντα καλόπιστα. Αγαπούσαμε και σεβόμαστε τα ηγετικά στελέχη, βλέπαμε την Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος όπως και της ΟΚΝΕ σαν συλλογικά όργανα. Κανένας δεν θεωριόταν αλάθητος, παντογνώστης, εκτός κριτικής.
Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές το παρακάναμε, δεν καθόμαστε δηλαδή να εμβαθύνουμε, κριτικάραμε επιπόλαια, όμως πάντα καλόπιστα. Αγαπούσαμε και σεβόμαστε τα ηγετικά στελέχη, βλέπαμε την Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος όπως και της ΟΚΝΕ σαν συλλογικά όργανα. Κανένας δεν θεωριόταν αλάθητος, παντογνώστης, εκτός κριτικής.
Κριτικάραμε,
θυμάμαι συχνά την εφημερίδα «Νεολαία» στην Περιφερειακή Επιτροπή της Αθήνας και
μάλιστα, όταν ένα διάστημα παρουσίασε μεγάλες αδυναμίες (έβγαινε γεμάτη βαριά
άρθρα και αποσπάσματα από θεωρητικά κείμενα), η Ηλέκτρα (Αποστόλου – σημ.
ιστολ.) έβαλε ζήτημα ευθύνης του γραμματέα της ΟΚΝΕ, παραπήρε φόρα μάλιστα και
είπε ότι αν δεν μπορεί να καθοδηγεί καλύτερα τη «Νεολαία», τότε ν’ αλλάξει και
να μπει ένας άλλος.
Μια
άλλη φορά πάλι, στην Περιφερειακή Επιτροπή της Αθήνας, το παρατραβήξαμε το
σχοινί και είδε κι έπαθε η Κεντρική Επιτροπή να διορθώσει την κατάσταση. Ο
γραμματέας της Αθήνας, εργάτης μεταλλουργός, έλειψε από μερικές συνεργασίες και
συνεδριάσεις, έδειξε ακατανόητη αδράνεια. Τα μέλη της Περιφερειακής
θορυβηθήκαμε. Συγκεντρωμένοι όλοι για συνεδρίαση σ’ ένα σπίτι τον περιμέναμε,
πάλι δεν ήρθε. Βγήκε ένας φιλόδοξος και αιώνιος γκρινιάρης και ζήτησε την
κεφαλή του επί πίνακι. Παρασυρθήκαμε όλοι, καθαιρέσαμε τον γραμματέα χωρίς να
τον καλέσουμε να εξηγηθεί και βάλαμε στη θέση του… τον γκρινιάρη. Κείνη τη μέρα
δεν παραβρισκόταν ούτε αντιπρόσωπος της ΚΕ ούτε αντιπρόσωπος του Κόμματος. Όλα
τα φτιάξαμε μόνοι μας χωρίς να ζητήσουμε τη γνώμη κανενός.
Η
τέτοια καθαίρεση του γραμματέα της Αθήνας ξάφνιασε την ΚΕ της ΟΚΝΕ. Όμως καμιά
διοικητική μέθοδος δεν χρησιμοποιήθηκε. Μας συγκέντρωσαν όλους, φέρανε μαζί τον
παλιό γραμματέα (που ήταν και μέλος της ΚΕ), τον κριτικάρανε μπροστά μας,
κριτικάρανε και τον άλλο που επωφελήθηκε απ’ την κατάσταση που δημιουργήθηκε
για ν’ αναδειχτεί. Καταδίκασαν την ενέργειά μας και προσπάθησαν με κάθε τρόπο
να μας πείσουν πως δεν κάναμε καλά να πετάξουμε το γραμματέα, αναπολόγητο
κιόλας, μόλις παρουσίασε αδυναμίες. Η καθαίρεση ακυρώθηκε από μας τους ίδιους
και ο παλιός γραμματέας επανήλθε. Βέβαια όλη αυτή η υπόθεση του έγινε μάθημα
(ήλθε στη συνεδρίαση σαν ζεματισμένος) όμως δεν ήταν βέβαια η καλύτερη μέθοδος
διόρθωσής του.
Η
ουσία είναι πως κανένας πια δεν μας είπε τίποτα, ούτε χαρακτηρισμούς ακούσαμε,
ούτε αντικαταστάθηκε κανένας. Το περιστατικό τέλειωσε με τη συνεδρίαση αυτή κι
όλοι συνεχίσαμε τη δουλειά μας, ούτε το ξαναθυμηθήκαμε. Το θυμήθηκα εγώ μετά
από χρόνια και χρόνια, όταν καταδικάστηκε απ’ το ΚΚΣΕ (Κομμουνιστικό Κόμμα
Σοβιετικής Ένωσης – σημ. ιστολ.) και, σε συνέχεια, απ’ το παγκόσμιο
κομμουνιστικό κίνημα η ολέθρια πληγή της προσωπολατρείας, που δεν έχει καμιά
σχέση με τις κρυστάλλινες αρχές μας, με την πρωτοπόρα θεωρία μας και που τόσο
ακριβά την πληρώσαμε και στο δικό μας το κίνημα.
ΑΥΡΑ
ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΟΥ
(«Αναμνήσεις από τη ζωή της ΟΚΝΕ», εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, σελ.
56-57)
Για
την Αύρα Παρτσαλίδου θα γράψει δυο λόγια, στη στήλη "ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ" του Ριζοσπάστη, η Γιάννα Τρικαλινού, τον Γενάρη του 2008: "Τιμώντας φέτος τα 90 χρόνια του Κόμματός μας, θυμόμαστε πιο έντονα μορφές, που
με τη δράση τους και την ακράδαντη πίστη τους έγραψαν Ιστορία. Μια από τις
μορφές αυτές ήταν η ΑΥΡΑ Βλάση-ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΟΥ. Από τις πρώτες γυναίκες στο Κόμμα.
Το 1926, μέλος της ΟΚΝΕ, το 1933 μέλος του ΚΚΕ. Ως το θάνατό της έμεινε πιστή
στα «πιστεύω» της, αποτέλεσε παράδειγμα κομματικότητας, συνέπειας και
αφοσίωσης. Λαμπρή και αγωνιστική η μορφή της, όσοι τη γνωρίσαμε, τη θυμόμαστε
με σεβασμό και αγάπη. Ξεχώριζε για την ευγένεια, την ευαισθησία και την
πολύπλευρη μόρφωσή της. Στον
πρόλογο του βιβλίου της «Αναμνήσεις από τη ζωή της ΟΚΝΕ», μεταξύ άλλων γράφει:
«...Ολοι, ανεξάρτητα από πολιτικά φρονήματα, βλέπουν το ΚΚΕ σαν μια μεγάλη
ρωμαλέα πολιτική δύναμη. Οι εχθροί του λαού το φοβούνται και το καταδιώκουν με
τη φωτιά και το σίδερο, γιατί πάνω στη ματοβαμμένη σημαία του είναι γραμμένη η
καταδίκη τους, το φωτεινό μέλλον του λαού μας». Αυτά
που έγραψε πριν από πολλά χρόνια είναι τόσο επίκαιρα και για το σήμερα."
16 σχόλια:
Σε ευχαριστούμε πολύ.Είναι τιμή για όλους μας να ξαναδιαβάζουμε για αυτούς τους ανθρώπους με κεφαλαίο Α!!
Λίγη προσοχή στο θέμα της "προσωπολατρείας".
Ειδικά σήμερα, που είναι πολύ γνωστό, τόσο από ποιούς, όσο και με ποιούς σκοπούς τέθηκε τότε(20ο συνέδριο ΚΚΣΕ), αλλά και με ποιά αποτελέσματα.
Την αποκαθήλωση των αγαλμάτων του Στάλιν, την ακολούθησε αυτή του Λένιν και του Μαρξ.
Η μετονομασία του Στάλιγκραντ σε Βόλγογκραντ, άνοιξε τον χορό που θα οδηγούσε τρεις δεκαετίες αργότερα στην μετονομασία του Λένινγκραντ σε μία πόλη με το όνομα του μεγάλου Πέτρου.
Προσοχή λοιπόν...
@TRASH:
Το «από ποιους τέθηκε» και «με ποιους σκοπούς», αλλά και όσα διαδραματίστηκαν στη συνέχεια, δεν επισκιάζουν την ουσία του γραπτού της Παρτσαλίδου (το έγραψε το 1965) η οποία είναι ξεκάθαρη. Έχω άποψη και για τα υπόλοιπα που θέτεις, όμως όχι μέσω σχολίων (για τεχνικούς λόγους).
Καλή δύναμη!
Ακριβώς επειδή το κείμενο γράφτηκε το '65, στο τέλος δηλαδή περιόδου της λεγόμενης "αποσταλινοποίησης", που επίσημα τερματίστηκε στο 23ο συνέδριο του '66, για αυτό οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί, όταν μιλάμε για μία απολογία της πολικής που έστειλε τον Μολότωφ στην Μογκολία(!), τον Μαλένκωφ σε υδροϋλεκτρικό εργοστάσιο(!!) στο Καζαστάν, τον ΓΓ του ΚΚΕ στον ....αρκτικό κύκλο(!!!) εκτός των άλλων επώνυμων και ανώνυμων κομμουνιστών που διώχθηκαν την εποχή εκείνη γιατί αντιτάχθηκαν στην επιχειρούμενη τότε καπιταλιστική παλινόρθωση.
Έξυσες άσχημη πληγή σύναγωνιστή...
@TRASH:
"οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί, όταν μιλάμε για μία απολογία της πολικής που έστειλε…" κλπ.
Δεν βγάζω νόημα. Ποια είναι η «απολογία»;
Το κείμενο της Παρτσαλίδου αναφέρεται στην κριτική. Η καταδίκη της προσωπολατρείας από το ΚΚΣΕ μπαίνει (η ίδια το γράφει) σαν αφορμή για να γράψει αυτό το κείμενο. Σε δυο γραμμές, στο τέλος, εκθέτει τη γνώμης της και για αυτό το θέμα: «η ολέθρια πληγή της προσωπολατρείας, που δεν έχει καμιά σχέση με τις κρυστάλλινες αρχές μας, με την πρωτοπόρα θεωρία μας». Δεν καταλαβαίνω τι σε ενοχλεί.
Μα το όχημα για να γίνουν τα μύρια όσα έγιναν την περίοδο '56-'66, ήταν ακριβώς η "κριτική" στην "προσωπολατρεία", που στο κείμενο στολίζεται και με το κοσμητικό "ολέθρια".
Στην γλώσσα των κομμουνιστών της εποχής εξάλλου (για το ΄65 μιλάμε πάντα) η κριτική στην "προσωπολατρεία" στην πραγματικότητα αφορούσε την πολιτική της περιόδου '25-'56. Αυτό με ενόχλησε, χωρίς να λέω πως εσύ είχες τέτοια πρόθεση.
Για το πόσο προσχηματική ήταν η κριτική της περιόδου (και καμμία φορά ακόμη και σήμερα) απέναντι στην προσωπολατρεία, αν θέλεις το κουβεντιάζουμε.
Διόρθωση:
Στο σημείο που έγραψα: "όταν μιλάμε για μία απολογία της πολικής που έστειλε…" κλπ"
να διαβαστεί
"όταν μιλάμε για μία απολογία της πολιτικής που έστειλε…" κλπ
Χωρίς να θέλω να έρθω σε αντιπαράθεση με κάποιο από τα παραπάνω σχόλια-απόψεις νομίζω ότι το τέλος του κειμένου της Αύρας είναι ξεκάθαρο για το τι εννοεί και σε τι αναφέρεται:
"Η ουσία είναι πως κανένας πια δεν μας είπε τίποτα, ούτε χαρακτηρισμούς ακούσαμε, ούτε αντικαταστάθηκε κανένας. Το περιστατικό τέλειωσε με τη συνεδρίαση αυτή κι όλοι συνεχίσαμε τη δουλειά μας, ούτε το ξαναθυμηθήκαμε. Το θυμήθηκα εγώ μετά από χρόνια και χρόνια, όταν καταδικάστηκε απ’ το ΚΚΣΕ (Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης – σημ. ιστολ.) και, σε συνέχεια, απ’ το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα η ολέθρια πληγή της προσωπολατρείας, που δεν έχει καμιά σχέση με τις κρυστάλλινες αρχές μας, με την πρωτοπόρα θεωρία μας και που τόσο ακριβά την πληρώσαμε και στο δικό μας το κίνημα".
@TRASH:
Ναι, έτσι είναι για το «όχημα» και για το ότι η κριτική που γινόταν/γίνεται στην προσωπολατρεία ήταν/είναι για κάποιους προσχηματική. Η δημοσίευση όμως έγινε για να αναδείξει την ουσία του κειμένου και όχι τα «οχήματα». Για τον κομμουνιστή δεν χρειάζονται και δεν υπάρχουν ισχυρότερα όπλα από την θεωρία του και τη στάση που κρατάει ο ίδιος στη ζωή του. Η προσωπολατρεία βρίσκει χώρο να σταθεί στα «παραστρατήματα» από την θεωρία και τα «παραστρατήματα» συμβαίνουν όταν η κριτική πάει περίπατο. Για μένα αυτή είναι η ουσία (με δυο λόγια). Τώρα, αν κάποιοι βρεθούν για να τη χρησιμοποιήσουν (την ουσία) εναντίον μας, νομίζω πως αν «συντηρούμε» καλά τα «όπλα» που ανέφερα πιο πάνω, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα.
Κατ αρχας συγνωμη για το εκτος θεματος αλλα θα ηθελα να ρωτησω με την ευκαιρια τον Κο Γρηγοριαδη σχετικα με την παραιτηση του απο τον Ριζοσπαστη.Επειδη σπανια βλεπω και την αλλη αποψη κι επειδη διαβασα το γραμμα του,θα ηθελα αν ειναι δυνατο την αποψη του σχετικα με το ΠΩΣ θα μπορουσε να ξεπεραστει το οικονομικο προβλημα του κομματος χωρις να πειραζε τους εργαζομενους στα εντυπα και ηλεκτρονικα του μεσα.Ως γνωστης εκ των εσω μιας καταστασης θα ηθελα σε παρακαλω μια τοποθετηση επι του πρακτεου.Να επαιρνε πχ ενα δανειο?Να πουλουσε περιουσιακα του στοιχεια (αν εχει)?
Με ειλικρινη προβληματισμο...
Α.Μ.
Για να απαντήσει κανείς στο ερώτημα του ανώνυμου με αρχικά Α.Μ. πως το ΚΚΕ θα έπρεπε να ξεπεράσει το οικονομικό του πρόβλημα θα έπρεπε να είναι ή μέλος του Π.Γ. ή μέλος της Κ.Ε.ή να είναι υπεύθυνος των οικονομικών του κόμματος,άρα και να γνωρίζει από τα μέσα και υπεύθυνα πως το ΚΚΕ παρουσίασε αυτά τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα.Εγώ να ενημερώσω τον αγαπητό ανώνυμο Α.Μ. ότι δεν κατέχω καμία από αυτές τις ιδιότητες,άρα δεν μπορώ να τον ικανοποιήσω δίνοντάς του μία απάντηση.Η προσωπική μου πάντως θέση είναι ότι δεν μπορεί να απολύει εργαζόμενούς του ή να περικόπτει μισθούς ένα κομμουνιστικό κόμμα για να ξεπεράσει την οποιαδήποτε οικονομική του κρίση(ανεξάρτητα πως αυτή δημιουργήθηκε).Όμως "Ως γνώστης εκ των έσω μιας κατάστασης" που λέτε ότι είστε,άρα θα γνωρίζετε περισσότερα πράγματα και καταστάσεις από εμένα,μήπως είναι καλύτερο να απαντήσετε εσείς και όχι εγώ;
Κατα αρχας χιλια ευχαριστω για την απαντηση.
Μαλλον η συνταξη μου δεν ηταν καλη...Δεν εννοουσα οτι εγω ειμαι γνωστης εκ των εσω.Για σας μιλουσα (ως γνώστη, ελπιζα).Τωρα το οτι μονο η ΚΕ ή μονο το ΠΓ γνωριζει τα οικονομικα προβληματα με αιφνιδιαζει.Μα σαν ανθρωποι ,ως δημοσιογραφοι δεν μιλουσατε εκει μεσα για το τι γινεται?Οι εκδοχες που εγω ως μη μελος -μονο φιλος- ειναι δυο.Ή εχει οικονομικα προβληματα το κομμα και πρεπει πρωτον να δει τι πρεπει να κανει και δευτερον ΤΙ και ΠΟΙΟΣ φταιει(αν φταιει).Στο τι πρεπει να κανει περιμενα αν ειχατε μια απαντηση (εφοσον δεχτουμε ως πραγματικοτητα τα οικονομικα προβληματα-και επιτρεψτε μου αλλα μοιαζει σαν ευχη το να μην απολυθει κανεις γιατι ουκ αν λαβεις παρα του μη εχοντος).Στο τι και ποιος φταιει θα πρεπει να ανακοινωθει ανοικτα αφου οικονομικα δεν ενισχυουν μονο τα μελη του κομματος το κομμα.
Υπαρχει βεβαια και η περιπτωση να μην υπαρχει οικονομικο προβλημα και ολα αυτα να γινονται για να χτυπηθουν οι¨διαφωνουντες".
Διαισθητικα μαλλον καταληγω στο οτι υπαρχουν προβληματα.Γι αυτο και ενω και η δικη μου γνωμη ειναι οτι κανενας εργαζομενος δεν θα πρεπε να απολυθει,αυτο μαλλον ως ευχη ακουγεται παρα ως πραγματικοτητα.Για μενα επισης καμια εργασια σε αυτο το χωρο δεν θα πρεπε να ειναι χρηματικα αμοιβομενη.Αυτο ομως προσκρουει στην πραγματικοτητα του βιοπορισμου καποιων ανθρωπων.Απο την αλλη χιλιαδες καθημερινα αλλος περισσοτερο αλλος λιγοτερο προσφερουν το χρονο τους ή/και τα χρηματα τους στο κομμα προσπαθωντας αλλοιως να βιοποριστουν.Ειλικρινα δεν εχω καταληξει τι ειναι το σωστο και τι το λαθος σε αυτη την ιστορια κι αν απο εδω και περα θα πρεπει να παψει η εμμισθη σχεση του ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ με το κομμα.Ελπιζα απο εσας που ειχατε μια σχεση με το κομμα -τι στο καλο φανταζομαι οτι θα χετε γνωρισει ολα τα μεγαλα στελεχη- πανω απο 20 χρονια (που απο οτι καταλαβαινω δεν ηταν η τυπικη εργοδοτη-εργαζομενου )να ειχατε κατι παραπανω να πειτε και να προτεινεται...
Συγνωμη στον οικοδεσποτη για την καταχρηση του χωρου με εκτος θεματος .
Α.Μ.
Το κείμενο αποτελεί άριστο παράδειγμα λειτουργίας της εσωκομματικής Δημοκρατίας του Κόμματος, δηλαδη του Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού (ΔΣ)και πως μπορεί να γίνονται παραβιάσεις του, ή, λάθη και να διορθώνονται.
Ας δούμε μία παρέμβαση τώρα.
Ο ΤΡΑΣ λέει να .."προσέξουμε" ..και ότι .. "τον ενόχλησε" λέει γιατι "αφορουσε την πολιτική της περιόδου '25-'56."
Τελικά η παρέμβαση ΤΡΑΣ δεν βλέπει το ΚΥΡΙΟ που ειναι η λειτουργια του ΔΣ, η οποία αποτελεί το Α και το Ω της κομματικής οικοδόμησης, τη βαση δηλαδη της λειτουργιας του Κόμματος, και μεταθετει τη συζητηση στις πολιτικές που ακολουθήθηκαν σε μια ολόκληρη εποχη στην ΕΣΣΔ, προσπαθώντας να "προφυλάξει το Κόμμα δηθεν, λέγοντας:
"Λίγη προσοχή στο θέμα της "προσωπολατρείας". Ειδικά σήμερα, που είναι πολύ γνωστό, τόσο από ποιούς, όσο και με ποιούς σκοπούς τέθηκε τότε(20ο συνέδριο ΚΚΣΕ), αλλά και με ποιά αποτελέσματα."
"ειδικά σήμερα",!!! κόπτεται για το σήμερα ο κύριος ΤΡΑΣ που η ΕΣΣΔ δεν υπάρχει!!! και δεν "κοπτόταν" τότε η Αυρα Παρτσαλίδου που η ΕΣΣΔ υπηρχε!!.
Κόπτεται για το σήμερα ο κύριος ΤΡΑΣ και δεν κοπτόταν ΤΟΤΕ η Αυρα Παρτσαλίδου, που τα πράγματα ηταν απείρως δυσκολα, τότε με το Κόμμα στην παρανομια και τους συντρόφους στις φυλακες και τις εξορίες!.
Αρα από μια τέτοια συζήτηση δεν βλάπτεται το Κόμμα, όσο δεν βλαπτόταν και τότε!!, αλλά "βλάπτονται" οι απόψεις και οι θέσεις καποιων ομοδοξων του κυρίου ΤΡΑΣ! για το Δημοκρατικό Συγκεντρωτισμό.
Η εποχη που γραφτηκε ενα τετοιο άρθρο, δείχνει την ποιότητα των αγωνιστων του ΚΚΕ, την Κομμουνιστική Παιδεία, την Κομμουνιστική συμπεριφορά και λειτουργία.
Κατι που ο κάθε ΤΡΑΣ δεν θέλει να αναδειχτεί με τη συζητηση ούτε να εμβαθυνει η συζητηση πανω σε αυτό το ζήτημα γιατι απλά το παράδειγμα της Αυρας Παρτσαλίδου "ανοιγει τα μάτια" σε συντρόφους και ειδικά στη Νεολαια μας, γιατι δειχνει τι είναι ο Δημοκρατικός Συγκεντρωτισμός στην ΠΡΑΞΗ!!.
Μόνο οι εκάστοτε "χατζηαβατηδες" της ηγεσίας λειτουργούσαν ετσι και ηταν αυτοί που τελικά εγκατέλειπαν το Κόμμα στα δυσκολα.
@jakob sverdlov:
Το προφανές είναι πως ενοχλήθηκες για όσα έγραψα για τις αποφάσεις του 20ου συνεδρίου του ΚΚΣΕ και το που οδήγησαν αυτές. Και πράγματι, αυτό σήμερα το ξέρουμε, ενώ η Παρτσαλίδου και καμπόσοι ακόμη, τότε μόνο να το υποψιαστούν γνώριζαν.
Φαντάζομαι πως δεν αμφισβητείς κάτι από όλα αυτά.
Στο υπόλοιπο παραλήρημα σου περί ΔΣ κλπ, δεν θα απαντήσω, καθώς ούτε εγώ έθιξα τέτοιο ζήτημα, ούτε φυσικά η Παρτσαλίδου έγραψε για να συγκρίνει κάτι με το σήμερα (όπως υπονοείς εσύ; -δεν μπορεί να βγάλει νόημα κάποιος), που θα ήταν έτσι και αλλιώς αδύνατο να γνωρίζει 50 χρόνια πριν.
Υ.Γ.
Επιστρέφω τους χαρακτηρισμούς.μπουκά.
Υ.Γ.
Εχω ξεκαθαρίσει γραπτά και δια παντώς, πως οι δημόσιες απόψεις που εκφράζω αφορούν εμένα αποκλειστικά, και όχι φυσικά το ΚΚΕ ή κάποια άλλη συλλογικότητα, οι οποίες και έχουν επίσημα έντυπα για αυτήν την δουλειά.
Κατά συνέπεια ο κύριος με το ψευδώνυμο jakob sverdlov, εκτός από παραληρηματικός,είναι και αποτυχημένος προβοκατορίσκος.
Υ.Γ.2
Ζητώ την συγνώμη μου από το μπλογκ, για την απάντηση επί του προσωπικού. Γνωρίζοντας πως η επιδίωξη του τρόλλινγκ, είναι η εκτροπή των συζητήσεων από το ζητούμενο, και η μετατροπή τους σε αρένα, υπόσχομαι να μην ξαναμετάσχω σε τέτοιου είδους κουβέντα με τον κάθε συμπλεγματικό του διαδυκτίου.
@ jakob sverdlov:
Για να ξεκαθαριστεί -ελπίζω- οριστικά: Η ανάρτηση έχει σκοπό να αναδείξει τα ζητήματα του τίτλου της: Με τα σχόλια-απαντήσεις μου παρουσιάστηκε ακόμα πιο ολοκληρωμένη και η προσωπική μου θέση για τα ζητήματα αυτά. Από κει και πέρα δεν αφήνω σε κανέναν περιθώρια παρερμηνείας της θέσης αυτής, ούτε χρησιμοποίησής της κατά το δοκούν.
Θεωρώ πως οι απόψεις όλων μας καταγράφηκαν. Δεν θα το ανακυκλώσουμε άλλο, δεν υπάρχει λόγος.
Όποιος έχει προσωπικά με τον τρας ας του στείλει μέηλ. Ο χώρος του ιστολογίου δεν προσφέρεται για "ρίνγκ".
Δημοσίευση σχολίου