Ο
Δημήτρης Μητροπάνος έφυγε πρόωρα από τη ζωή, σαν σήμερα, στις 17 του Απρίλη 2012,
στα 64 του χρόνια. Αγαπήθηκε όσο λίγοι, από το λαό και τη νεολαία. Κι είχε ακόμα
τόσα πολλά να δώσει.
Αυθεντικός,
σπουδαίος λαϊκός ερμηνευτής, δώρισε στο ελληνικό τραγούδι το σπάνιο μέταλλο και τη λεβέντικη χροιά της φωνής
του και σε μας αμέτρητα υπέροχα τραγούδια. Ερμήνευσε τους μεγάλους συνθέτες,
ποιητές και στιχουργούς και αγκάλιασε τους νεώτερους δημιουργούς που είχαν κάτι
να «πουν». Τα τραγούδια του τραγουδήθηκαν απ’ όλες τις ηλικίες.
Ο
Δημήτρης Μητροπάνος γεννήθηκε στις 2 του Απρίλη 1948 σε μια συνοικία των
Τρικάλων που την κατοικούσαν μεροκαματιάρηδες και αγωνιστές. Από παιδί γνώρισε
τη φτώχεια και τη βιοπάλη και τι θα πει να είσαι παιδί αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης.
Τον μαχητή του ΔΣΕ και πολιτικό πρόσφυγα πατέρα του θα τον γνωρίσει όταν θα
γίνει 29 ετών. Πρώτα με τα χέρια του, στο μεροκάματο, και στη συνέχεια
αξιοποιώντας και εξελίσσοντας το θείο χάρισμα της φωνής του, πάλεψε με τις
δυσκολίες της ζωής και βγήκε νικητής ακολουθώντας πάντα τα χνάρια μιας πορείας
χαραγμένης από συνέπεια, ήθος και αξιοπρέπεια.
«Είμαι
αυτό που θέλω. Με αυτό που ζητώ να βιώσουν τα παιδιά τα δικά μου και του δίπλα
μου, ώστε να μπορέσουν να ζουν ανθρώπινα, ευτυχισμένα. Ας με κυνηγήσουν… Και τι
έγινε; Μπορώ να φτιάξω μια καλύτερη κοινωνία; Αυτό με απασχολεί. Εξάλλου, αν πας
σε μια διαδήλωση, μπορείς να κάνεις και πέντε φίλους… Μπορεί κάποιοι να με λένε
και γραφικό για τις επιλογές μου. Αυτοί, όμως, τι είναι; Εγώ μπορεί να είμαι
γραφικός, αυτοί, όμως, είναι δουλοπρεπείς, γλείφτες. Δε με νοιάζουν, ούτε με
αφορούν. Εχω την αξιοπρέπειά μου, που λείπει απ’ αυτούς που σκύβουν το κεφάλι
και κλίνουν το “βολεύομαι” σε όλες τις πτώσεις», θα πει σε συνέντευξή του στον
Ριζοσπάστη (στη Ρουμπίνη Σούλη, 23/4/2000).
Στάθηκε
δίπλα στους αδικημένους, τραγουδώντας τις αγωνίες, τα βάσανα και τους αγώνες
του λαού, τον έρωτα και την αγάπη, με
αξιοπρέπεια και αρχοντιά. Δεν δίστασε να δοκιμαστεί ερμηνευτικά σε «διαδρομές»
απερπάτητες από άλλους μεγάλους του λαϊκού τραγουδιού, και να μας δωρίσει
μοναδικές στιγμές ψυχικής ανάτασης με τις αξεπέραστες ερμηνείες του.
Ο
Δημήτρης Μητροπάνος δεν κρύφτηκε ούτε μάσησε τα λόγια του. Συμμετείχε ενεργά και
στάθηκε πάντα στο πλευρό του λαού και στους αγώνες του, διατυπώνοντας καυστική κριτική
στο σύστημα και στους συναδέλφους του που επέλεγαν τη σιωπή-συνενοχή.
Καταδικάζοντας
το επαίσχυντο αντικομμουνιστικό μνημόνιο που πέρασε από την Κοινοβουλευτική
Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης και εξισώνει ευθέως τον κομμουνισμό με το
ναζισμό, δρομολογώντας επικίνδυνες εξελίξεις για τα δημοκρατικά δικαιώματα και
τις λαϊκές ελευθερίες, θα πει:
«Το
να πεις ότι αυτά που συμβαίνουν είναι απαράδεκτα είναι λίγο. Συμβαίνουν τόσα
πράγματα. Κάθε μέρα σκοτώνουν τον κόσμο, κάθε μέρα κάνουν πράγματα και δεν
ασχολείται κανένας. Τώρα ξαφνικά τους πείραξε ότι ο κομμουνισμός είναι βλαβερός.
Αν έτσι νομίζουν τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να τους πούμε να μην αποφασίζουν.
Δικαίωμά τους είναι να αποφασίζουν. Ομως, δικαίωμά μας είναι να αντιστεκόμαστε
και να αγωνιζόμαστε και να παλεύουμε. Από μια πλευρά θεωρώ μπας και είναι και
λίγο καλό να ξυπνήσουμε και λίγο και να δούμε τι γίνεται, πού βαδίζουμε, πού
πάμε, γιατί κάπου βολευτήκαμε, κάπου είπαμε εντάξει, είμαστε καλά, νόμιμο το
ΚΚΕ, νόμιμο το ένα, νόμιμο το άλλο, όμως παραγίναμε νόμιμοι. Ισως μας ξυπνήσει
λίγο και να ξαναμάθουμε να αγωνιζόμαστε. Καλό θα μας κάνει. Οι προοδευτικοί
άνθρωποι που αγωνίζονται και που σηκώνουν το κεφάλι θα το σηκώσουν και θα το
σηκώσουν και πιο πολύ. Γι’ αυτό σας λέω, ότι κάπου θα ξυπνήσουν συνειδήσεις, θα
ξυπνήσουν πράγματα, θα ξυπνήσουν τα μαζικά κινήματα.» (Ριζοσπάστης,
31/12/2005-1/1/2006)
Τα
τραγούδια του και η ξεχωριστή φωνή του θα μας συντροφεύουν πάντα, στις χαρές
και στις λύπες μας, στους έρωτές μας, στον αγώνα για το μεροκάματο και για μια
καλύτερη ζωή.
Δευτέρα
17 Απρίλη 2017.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου