"Αυτοί που σκορπούν το χασίς μάς θέλουν πάντα σκυφτούς και υποταχτικούς, γιατί δε θέλουν να σηκωθεί αυτός ο τόπος", έγραφε πριν 51 χρόνια η "Νέα Γενιά", το περιοδικό της ΕΠΟΝ.
Στη "Νέα Γενιά" - το περιοδικό της ΕΠΟΝ - και στο φύλλο 72 (30.6.1946) δημοσιεύτηκαν δυο άρθρα.
Το πρώτο είχε τίτλο: "Οχι! Δε θ' αφήσουμε τα νιάτα μας στον αργό θάνατο του χασίς".
Το δεύτερο άρθρο είχε τίτλο: "Να ο δρόμος της Νιότης για ένα καλύτερο αύριο" και υπογράφεται με τα αρχικά Ν. Κ.
Ηταν άρθρα του Νίκου Καραντηνού, σημερινού ταμία της ΕΣΗΕΑ, ο οποίος μας παραχώρησε και όλα τα υλικά από εκείνη την εποχή. Μάλιστα ο Νίκος Καραντηνός μας είπε και τούτο: "Μετά τη δημοσίευση αυτών των άρθρων συνάντησα στο διάδρομο του "Ριζοσπάστη" τον Κώστα Βιδάλη, οποίος μου είπε ότι το θέμα των ναρκωτικών πρέπει να μπει στην πρώτη γραμμή της πάλης. Μάλιστα η εφημερίδα του ΕΑΜ, η "Ελεύθερη Ελλάδα", ξεκίνησε ολόκληρη καμπάνια".
Στη συνέχεια ο "Ρ" θα αναδημοσιεύει ολόκληρο το πρώτο άρθρο και μέρος του δεύτερου άρθρου.
Ενάντια στην ξαστεριά της σκέψης
Κανείς δε θα μπορούσε να φανταστεί πως άμα τέλειωνε ο πόλεμος θάφθανε σ' αυτή τη μαρτυρική χώρα, που περίμενε βοήθεια, σα δώρο "συμμαχικό" τούτο το καταραμένο φρούτο!
Πώς μπορεί σε τούτη τη φωτεινή γωνιά της γης ν' αναδίνονται οι καπνοί του χασίς πέρα ως πέρα, ως τα ρημαγμένα χωριά μας;
Εδώ που όλα απ' την αρχαία εποχή μιλούν για ξαστεριά στη σκέψη, πώς μπορεί να υπάρχουν κορμιά τσακισμένα απ' αυτό το δηλητήριο; Μυαλά θολωμένα απ' τη φριχτή νάρκη;
Ενα δράμα μεγάλο ξετυλίγεται στη χώρα μας. Ενα χέρι σατανικό, χέρι ξένο, οργανώνει και κατευθύνει όλη αυτή την προσπάθεια για το μπάσιμο και ξάπλωμα του χασίς στην Ελλάδα. Είναι το εγγλέζικο χέρι πούχει ξεσκολίσει στις αποικίες. Αιώνες ολόκληρους σκορπάει το χασίς στις Ινδίες, στην Κίνα, στην Αίγυπτο, για να θεμελιώνει πιο σίγουρα την κυριαρχία του.
Πριν απ' τον πόλεμο μόνο σε δυο τρεις μεγάλες πόλεις υπήρχαν καταγώγια και χασισοποτεία. Θυμάται έτσι κανείς μ' ανατριχίλα τ' ανθρώπινα ράκη που γυρόφερναν στη Βαρβάκειο ή στην Καστέλλα!
Με πολεμική σβελτάδα τώρα, μεταφέρεται σε χοντρές πλάκες απ' τ' αγγλικά λιμάνια της Μέσης Ανατολής. Καλοπληρωμένοι πράκτορες, αφού το μετατρέψουν στα γνωστά "τσιγαριλίκια", το μοιράζουν σ' όλα τα μικρομάγαζα. Ολοι οι δρόμοι είναι ανοιχτοί για τα ποικιλόχρωμα στρατεύματα και το χασίς όλο και ξαπλώνεται και στα πιο απομακρυσμένα σημεία της Ελλάδας.
Οι αντιπρόσωποι της ΕΠΟΝ στη Β Ολομέλεια του ΚΣ στάθηκαν όλοι σ' αυτό τον κίνδυνο. Ολοι τους μίλησαν με τα πιο χτυπητά λόγια για το χασίς.
Μια πλάκα ολόκληρη χασίς, είπε ένας αντιπρόσωπος, συσκευασμένη στο εξωτερικό, πουλιέται στη Λαμία μόνο 2.000 δραχμές και με μεγάλη ευκολία.
Πριν απ' τον πόλεμο λίγα δράμια χασίς απαιτούσαν μερικά χιλιάρικα. Τώρα όμως οι "σύμμαχοι", γενναιόδωροι, ξεχνούν τις τιμές όπου πρόκειται για κάτι τέτοια.
Στη Θεσσαλία το χασίς φτάνει με καράβια της Ούνρα στο Βόλο. Ως τα σήμερα στο Βόλο έχουν ανακαλυφθεί 13 ντεκέδες και στέκια. Σ' αρκετά περιβόλια καλλιεργούν το κανναβούρι, το φυτό του χασίς. Σε ορισμένους ντεκέδες συχνάζουν και χωροφύλακες. Αντίκρυ στους στρατώνες (Ν. Ιωνία Βόλου) υπάρχει ένα καφενεδάκι, που αποκλειστικά πουλάει χασίς στους φαντάρους. Στη Λάρισα οι ντεκέδες ξεπερνούν τους 10. Υπάρχουν ακόμα τρεις γνωστοί ντεκέδες στα Τρίκαλα - Καρδίτσα.
Στις μεγάλες θεσσαλικές πόλεις όλο αυτό το δράμα ολοκληρώνεται με τα κρυφά πορνεία, όπου παρασύρονται άνεργες εργάτριες, ακόμη όμως και μαθήτριες.
Χαίρει "συμμαχικής" προστασίας
Στη Μακεδονία, μονάχα στη Θεσσαλονίκη, λειτουργούν εξακριβωμένα 37 ντεκέδες. Χαρακτηριστική είναι η επιστολή ενός τμηματικού συμβουλίου της ΕΠΟΝ, που δημοσιεύτηκε στα "Λεύτερα Νιάτα" κι όπου λέει πως παρά τις συχνές υποδείξεις, ο κ. Διοικητής του αστυνομικού τμήματος δεν έκλεισε τον ντεκέ της γειτονιάς. Εχουν ώρα για τέτοιες δουλιές τα "όργανα της τάξης"; Αν επρόκειτο για καμιά γιορτή, καμιά εκδρομή, μια θεατρική παράσταση, τότε μάλιστα χτυπούν συναγερμό!
Στην Ηπειρο το χασίς φτάνει μπόλικο και καλά συσκευασμένο στην Πρέβεζα, Πάργα, Ηγουμενίτσα, Κέρκυρα. Στρατιωτικά αυτοκίνητα το μεταφέρουν ακόμη απ' την Αθήνα στην Αρτα. Πάνε πια οι παλιοί καιροί που για τη μεταφορά οι έμπειροι του χασίς μεταχειρίζονταν τα πιο απίθανα μέσα. Τώρα κινείται πάνω στους δημόσιους δρόμους και χαίρει "συμμαχικής" προστασίας.
Στην Πάτρα από μια έρευνα σε ένα τμήμα της πόλης βρέθηκε πως τα 30%-40% κάπνιζαν χασίς.
Και τώρα στην Αθήνα. Πολλά επεισόδια θα μπορούσε ν' αναφέρει κανείς. Μια μάνα ριχνόταν έξαλλη ένα βράδυ μέσα σ' ένα συνοικιακό ντεκέ και τραβούσε την 11χρονη κόρη της που κάπνιζε μαζί μ' άλλες γυναίκες χασίς.
Ενας θανάσιμος κίνδυνος αγκαλιάζει την Ελλάδα. Το δράμα του χασίς ξετυλίγεται σε μεγάλη έκταση. Μια σταυροφορία αρχίζει τώρα σ' όλη τη χώρα μας. Σ' αυτή πρωτοστατούν οι νέοι, η ΕΠΟΝ.
Στο μέτωπο για την καταπολέμηση του χασίς η ΕΠΟΝ καταβάλλει σήμερα κάθε προσπάθεια. Στο Βόλο οι ΕΠΟΝίτες ξερίζωσαν φυτείες από κανναβούρι. Σ' ολόκληρη τη Θεσσαλία έγιναν διαλέξεις. Επιτροπές νέων παρουσιάστηκαν στο Δεσπότη και στον Εισαγγελέα και ζήτησαν τη βοήθειά τους για να σταματήσουν το ξάπλωμα του χασίς. Ολούθε, σ' όλες τις περιοχές συγκροτείται ένα γερό μέτωπο για τη σωτηρία της νέας γενιάς. Οι οργανώσεις μας παίρνουν τη θέση τους. Μα κι οι φίλοι της νεολαίας πρέπει να βοηθήσουν.
Είναι ένας εθνικός αγώνας για τη σωτηρία της νέας γενιάς και του λαού απ' τον αργό θάνατο του χασίς.
Το χέρι το σατανικό, το χέρι το ξένο, δεν πρέπει σε τούτη την όμορφη, τη φωτεινή και την ελεύθερη χώρα, να συντρίψει κορμιά, να θολώσει μυαλά, να διαφθείρει ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε: τα Ελληνικά Νιάτα.
Ο δρόμος της Νιότης!
Στο δεύτερο άρθρο ο Νίκος Καραντηνός γράφει για το αντίδοτο του χασίς: Τις συλλογικές δηλαδή δραστηριότητες που ανέπτυσσε τότε - μέσα σε δύσκολες συνθήκες - η ΕΠΟΝ.
"Στο γήπεδο, έγραψε, στη θάλασσα, στο βουνό χαίρονται χιλιάδες κορμιά. Κι αντηχούν στις ερημιές, στα δάση και στους κάβους τα τραγούδια μας. Μέσα στα γυμναστήρια ας πετιέται πιο ρωμαλέα και με πιότερη αλκή η νιότη της Ελλάδας. Στο όμορφο ελληνικό χωριό, στο βουνό, στη γαλάζια πολιτεία, εκεί δίπλα στη θάλασσα, που όλα αρμονικά φτιάχνουν το ελληνικό τοπίο, η νεολαία μας ας δώσει την απάντησή της στους διαφθορείς, στους εμπόρους του χασίς. Μια Ελλάδα ρημαγμένη απ' τη θύελλα του πολέμου περιμένει χέρια δυνατά, μυαλά ξάστερα, για να σηκωθεί απ' τα συντρίμμια".
Και το άρθρο καταλήγει: "Αυτοί που σκορπούν το χασίς μάς θέλουν πάντα σκυφτούς, πάντα υποταχτικούς των, όπως έχουν εκατοντάδες εκατομμυρίων στις Ινδίες και στην Αφρική. Δε θέλουν να σηκωθεί αυτός ο τόπος. Τα σπίτια μας τα θέλουν γκρέμια, θέλουν τα παιδιά μας να σέρνονται στα υπόγεια κι αυτοί καλοντυμένοι να καθοδηγούν αυτή την αχαλίνωτη διαφθορά. Μακριά απ' το χασίς, μακριά απ' τα σατανικά δίχτυα που απλώνουν ολόγυρα στους νέους. Να, αυτός είναι ο δρόμος για ένα καλύτερο αύριο".
"... Το χέρι το σατανικό, το χέρι το ξένο, δεν πρέπει σε τούτη την όμορφη, τη φωτεινή και την ελεύθερη χώρα, να συντρίψει κορμιά, να θολώσει μυαλά, να διαφθείρει ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε: τα Ελληνικά Νιάτα"
Σημ. Οικ.: Τα παραπάνω δημοσιεύτηκαν στον Ριζοσπάστη, στις 22 του Ιούνη 1997. Τα επαναφέρουμε με αφορμή αυτή την είδηση....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου