Υπάρχουν άνθρωποι που χρησιμοποιούν ανάμεσα στις φράσεις τους παρενθετική έκφραση ή, όπως λέγεται σήμερα, λεκτικό τικ.
Π.χ.: «να πούμε» που γίνεται εν τη ρύμη του λόγου, «ναούμ».
«παραδείγματος χάριν» που ένας κουμπάρος μου το έλεγε «…μοσχάρι».
Ένας φίλος μου στο χωριό έλεγε συνέχεια : «αν δεν απατώμαι, τι ώρα έχετε;»
Ένας άλλος -φίλος του άντρα μου- έβαζε το «συγκεκριμένα» όπου έβρισκε.
Κάποιοι έχουν το «κατά λάθος» σε πρώτη ζήτηση. Και μια και το «ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου» κατανοεί κανείς πλήρως και τη χρησιμότητα των νόμων του εμπορίου και των παροιμιών του τύπου «τα λάθη είναι για τους ανθρώπους»…
…Για ορισμένους… διότι εγώ «ναούμ» και «μοσχάρι», «αν δεν απατώμαι», ποτέ «συγκεκριμένα» δεν βρήκα «κατά λάθος» 300 ευρώ επιπλέον στη σύνταξη μου. Και τα χρειάζομαι πάρα πολύ «συγκεκριμένα».
Ένας χαμηλοσυνταξιούχος
Για την αντιγραφή Ελένη Γερασιμίδου
902
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου