Στις 29 Αυγούστου του 1949 μετά την πτώση του υψώματος Κάμενικ λήγει η
τελική φάση της μάχης στον Γράμμο ανάμεσα στον Δημοκρατικό Στρατό και
τον κυβερνητικό στρατό και ο ΔΣΕ υποχρεώνεται να υποχωρήσει συντεταγμένα
στο έδαφος της Αλβανίας.
Ο τρίχρονος ένοπλος αγώνας του Δημοκρατικού Στρατού, η κορυφαία
περίοδος της ταξικής πάλης στη χώρα μας κατά τον εικοστό αιώνα, λήγει με
οδυνηρές συνέπειες για τους ηττημένους.
Δεκάδες χιλιάδες μαχητές και μαχήτριες του ΔΣΕ, αγωνιστές,
οικογένειες και παιδιά βρίσκουν καταφύγιο στην αναγκαστική υπερορία.
Χιλιάδες είναι τα θύματα, στην μεγάλη πλειοψηφία τους κομμουνιστές, της
μανίας για εκδίκηση του κράτους (και του παρακράτους) των «νικητών»· οι
δολοφονημένοι, οι εκτελεσμένοι στα αποσπάσματα, οι σωματικά και ψυχικά
σακατεμένοι από τα βασανιστήρια, οι φυλακισμένοι και οι εκτοπισμένοι στα
ξερονήσια, όσοι κρύβονται για να γλιτώσουν.
Ενδεικτική του κλίματος που ακολούθησε της λήξης του εμφυλίου είναι η διαταγή που εκδίδει ο Αρχιστράτηγος Παπάγος δυο μήνες μετά την κατάπαυση του πυρός στο Γράμμο, με την οποία δίνονται αναλυτικές οδηγίεςστον στρατό και στις επίσημες διωκτικές αρχές και δυνάμεις καταστολής του κρατικού μηχανισμού, για την αποτελεσματική εκτέλεση του «έργου» τους. Μερίδιο στην εκτέλεση αυτού του «έργου» θα έχουν και οι «χωρικοί» (βλ. κάτω φωτογραφία), πολλοί από τους οποίους θα συνεχίσουν το κυνήγι κεφαλών που είχαν αρχίσει πριν καν ακόμα υπογραφεί η συμφωνία της Βάρκιζας…
Δείτε τη συνέχεια της ανάρτησής μας στο ΑΤΕΧΝΩΣ (κλικ!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου