Παρασκευή 14 Αυγούστου 2015

Στα τέσσερα


Πάρε λοιπόν, «αριστερέ» κομπάρσε τη συμφωνία για την οποία αγωνιούσες και μην ανησυχείς: Η πατρίδα σου δεν αλλάζει ήπειρο: «Μένουμε Ευρώπη»! Ξέραψε λοιπόν τώρα από το στρώμα τα ευρουλάκια σου, τίμιε μικροβολεψάκια και πήγαινέ τα πίσω στην τράπεζα και νιώσε ανακούφιση, χεσμένε  μικρομίζερε, όταν θα τα βλέπεις να εξατμίζονται ―όπως οι ελπίδες που σου καλλιέργησαν οι ίδιοι που τώρα σε πείθουν ότι «δεν γινόταν αλλιώς»― εξοφλώντας παλιές και νέες «οφειλές» και «εισφορές».

Φούσκωσε από περηφάνια, έντιμε μικροσυμβιβασμένε, καθώς θα εκλιπαρείς το αφεντικό σου για μια-δυο ώρες παραπάνω «απασχόληση» ή μερικά ψίχουλα «έναντι» και νιώσε αγαλλίαση, ασπόνδυλε μικροκακομοίρη, όσο θα σέρνεσαι στις ουρές του ΟΑΕΔ, της Εφορίας, των εξωτερικών ιατρείων, της ενορίας, της ΜΚΟ, του κοινωνικού παντοπωλείου της γειτονιάς σου. Σπεύσε, λοιπόν, φοβισμένε μικροκαταφερτζή, να κάνεις έναν ακόμα διακανονισμό στην άτοκη αξιοπρέπειά σου.

Το τρίτο μνημόνιο είναι εδώ!

Και μην ξαναπείς, βδελυρέ μικρορουφιάνε, ότι χαίρομαι που δικαιώθηκα και γι’ αυτά που θα ακολουθήσουν. Μην τολμήσεις να πεις, τώρα, ευφάνταστε πρώην μικροεπαναστάτη του καμπινέ, ότι χαίρομαι για τον όλεθρο και την εξαθλίωση που φέρνουν από την πίσω πόρτα τα ―δήθεν αντιμνημονιακά― θρασίμια της ψευτοαριστερής κυβέρνησής σου. Μην τολμήσεις να ξαναμιλήσεις, σιχαμένε μικροκατεργαράκο, για «ξύλινη γλώσσα» και για «κολλημένους».

Απόλαυσε… υπεύθυνα, ευρύπρωκτε θαμώνα του δυσώδους μικρόκοσμού σου, έναν ακόμα βιασμό της συνείδησής σου, την ώρα που οι αληθινά περήφανοι, με τη σπονδυλική στήλη σε όρθια στάση, θα αντιστέκονται και για σένα.

Λούφαξε τώρα στην «κανονικότητα» της «πλάσμα» σου, μέχρι να βγεις ξανά στην πλατεία και να μουντζώσεις τα «300 λαμόγια», με το χέρι που γλίτωσε το κόψιμο («να μου κοπεί το χέρι αν τους ξαναψηφίσω!») το 2011,  και να φωνάζεις «να καεί το μπουρδέλο η βουλή».

Συνένοχε μικρομαλάκα, ασπόνδυλο θύμα του φόβου της σκιάς σου και της βόλεψής σου, αναλώσιμο των εκλογικών αναμετρήσεων, απόβλητο της ταξικής πάλης, γλοιώδη, ποταπέ και προβλέψιμε «αριστερέ» μικροαστούλη, συνηθισμένε να σέρνεσαι στο χώμα.

Ανάξιε της σόλας των παπουτσιών μου και της περιφρόνησής μου.

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2015.

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τελικά ίσως είναι η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν τα ασπόνδυλα μικροαστά....

blogsevikos είπε...

απαπαααα...όταν θυμώνεις ζωγραφίζεις...καιρό είναι να υπογραμμίσω μία μία κάθε λέξη ενός κειμένου...

blogsevikos είπε...

καιρό είχα όχι καιρό είναι!!!

Ανώνυμος είπε...

Τελικά όταν εγώ λέω ότι πρέπει να τους αρχίσουμε στα χαστούκια μπας και ξυπνήσουν.................

Ανώνυμος είπε...

μπραβο οικοδομε απο ενα συναδελφο

faros είπε...

Τους ψεκάζουνε παιδιά ...
Τους ψεκάζουν ...

Δεν εξηγείται αλλιώς !

Ήθελα να ρωτήσω εκείνον τον άθλιο Κουρουπλή που έφυγε από το πασοκ για να μην ψηφίζει το μνημόνιο του γιωργάκη πως αισθάνεται τώρα που ψήφισε ακόμα χειρότερο μνημόνιο !!!

Θα μου πεις σιγά ...
Και θα έχεις και δίκιο !

Οικοδόμε, να αγιάσει (μέρα που είναι σήμερα!!!) το ... πληκτρολόγιό σου!

Ανώνυμος είπε...

Πάλι καλά που έχουν τον αριστερό καναπέ του πιτσιρίκου που τους απαλύνει τα ψυχολογικά προβλήματα απο την απόριψη του μεγάλου..καν το όπως Ανδρέας.. ηγέτη τους με την προσμονή..όπου να ναι έρχεται...της επόμενης αριστερής επανάστασης.

Ntina

Ανώνυμος είπε...

Μπορει καποιος να μου πει τελικα αν ανεβηκαν τα ορια και για τους οικοδομους?

Ανώνυμος είπε...

Πήραμε, πήραμε!!!!