Δυο
χρόνια αύξηση στο όριο ηλικίας. Ποιος ξέρει, από αυτούς που πήραν μια τέτοια
απόφαση, τι σημαίνει αυτό για τον
οικοδόμο; Τι σημαίνει για τον εργάτη που κουβαλάει στην πλάτη του τον ντενεκέ
με τη λάσπη κι ανεβαίνει τις σκάλες φορτωμένος; Γι’ αυτόν που σκαρφαλώνει σε
δυο λατάκια για να «κλείσει» την κολώνα, αιωρούμενος στο κενό; Τι σημαίνει να
κρατάς ένα γεμάτο φραγκόφτιαρο και να μην ορίζεις το χέρι σου; Ξέρουν μήπως
αυτοί που ψηφίζουν με περισσή ευκολία «ΝΑΙ» στα μέτρα, τι σημαίνει να χτίζεις
πάνω στη σκαλωσιά και να σπας τη μέση σου εκατοντάδες φορές τη μέρα;…
Πανηγυρίζουν
λέει οι αναλυτές του ΔΝΤ για την ψήφιση των μέτρων, που κόβουν τις συντάξεις
και αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης. Γιατί έτσι, λέει, οι δείκτες κάποτε θα ανέβουν και θα ξαναπάρει
μπροστά η μηχανή της οικονομίας. Ναι, αλλά με τι καύσιμο; Τις ζωές των εργατών;
Ακόμα
και αν υπάρχει δουλειά στο μέλλον, ακόμα και αν χτιστούν νέες οικοδομές και
βρεθεί μεροκάματο για τους οικοδόμους, που σήμερα στην κυριολεξία υποφέρουν, ακόμα κι αν το λέει η καρδιά και τα μπράτσα του εργάτη,
ποιος είναι αυτός που θα τον πάρει για μεροκάματο με άσπρα μαλλιά; Ποιος θα
προσλάβει ένα 55άρη, 58άρη, 60άρη, όταν θα μπορεί να προσλάβει κάποιον πολύ
νεότερο και ίσως «συμφερότερο»;…
ΤΙ
μας λένε αυτοί που μας παίρνουν τα μέτρα; Σωπάστε, σκύψτε το κεφάλι, κάντε
«υπομονή», μια ζωή είναι…θα περάσει. Κι αν δεν αντέχετε, περάστε τη θηλιά στο
λαιμό και πηδήξτε.
ΟΧΙ
ρε! Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη! Δεν θα βάλουμε εμείς το καρφί στο φέρετρο που
μας ετοίμασαν. Θα κάνουμε τα πάντα για να μην εφαρμοστούν τα μέτρα τους.
Είμαστε πολλοί, γινόμαστε κάθε μέρα περισσότεροι. Αγωνιζόμαστε, θα αγωνιστούμε ακόμα πιο σκληρά, θα
ματώσουμε…αλλά θα τους ανατρέψουμε. Και θα φέρουμε τις μέρες που θα ορίζουμε
εμείς τις ζωές μας! Όχι αυτοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου