Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Τα τραγούδια…οι ήλιοι μου #14


Σ’ αυτούς που μάζεψαν όπως όπως τα συντρίμια από σίδερα κι  ανθρώπινα κορμιά από την πύλη και  ξέπλυναν το αίμα με τις μάνικες της «δικαίωσης». Αφιερωμένο.


ΥΓ 1. οι  σημαίες της φωτογραφίας θα μπορούσε να είναι και άλλων αποχρώσεων, πχ  του ξεβαμμένου κόκκινου.

ΥΓ 2. οι άνθρωποι στη φωτογραφία δεν φταίνε σε τίποτα. Μεροκάματο βγάζουν.

ΥΓ 3. «… Τα θεμέλιά μου στα βουνά / και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους / και πάνω τους η μνήμη καίει / άκαυτη βάτος…» (Οδ. Ελύτης) 


Δεν υπάρχουν σχόλια: