Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Η «αριστερή προσέγγιση» του ΣΥΡΙΖΑ στην εξωτερική πολιτική και η πορεία στην ισραηλινή πρεσβεία

Ένα γεγονός που προκάλεσε αίσθηση σε πολλούς συνέβη προχτές στην μεγάλη πορεία που έγινε με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου. Όταν ένα τμήμα της πορείας με επικεφαλής το μπλοκ του ΚΚΕ επιχείρησε να προχωρήσει προς την πρεσβεία του Ισραήλ –κάτι που είχε ανακοινωθεί από πριν ότι θα συμβεί- η αστυνομία έκλεισε το δρόμο. Μετά από την έντονη παρέμβαση του Θ. Παφίλη, ο δρόμος προς την πρεσβεία άνοιξε και χιλιάδες διαδηλωτές (μπλοκ  ΚΚΕ και άλλες δυνάμεις) έφτασαν εκεί. Όμως, λίγο νωρίτερα τα μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ άλλαζαν δρόμο… Είναι λογικό λοιπόν να μπαίνει το ερώτημα: Γιατί δε διαδήλωσαν έξω από την πρεσβείατου Ισραήλ οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ; Μια «απάντηση» στο ερώτημα παίρνουμε από τον κ. Θ. Τζήμα, πρώην στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, και νυν –από λίγο πριν τις εκλογές- υποστηρικτή του ΣΥΡΙΖΑ. 

Σε άρθρο του με τίτλο «Η Συνάντηση Τσίπρα-Πέρεζ και η αριστερή προσέγγιση στην εξωτερική πολιτική», δημοσιευμένο  τρεις μήνες πριν στο tvxs.gr ο κ. Τζήμας  καλεί το κομμάτι της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ που εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για την συνάντηση αυτή να «εκθέσει όσους προσπαθούν να πείσουν ότι η αριστερά αδυνατεί να συνδυάσει το ρεαλισμό των συγχρόνων αναγκαιοτήτων με τη δική της προσέγγιση στα διεθνή ζητήματα.» Έτσι, συνεχίζει ο κ. Τζήμας, «θα δικαιώσει όσους εκτιμούν ότι η αριστερά μπορεί να δομήσει το πρότυπο ενός νέου ορθολογικού πατριωτισμού, συνδυασμένου με τη διεθνιστική της προσέγγιση και με την ανάγκη αναβάθμισης του ρόλου της χώρας.»

Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να μαθαίναμε πως αντιδρούν σήμερα και τι σκέφτονται οι φίλοι μας της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, την στιγμή που ο παλαιστινιακός λαός θάβεται στην κυριολεξία κάτω από τις χιλιάδες βόμβες της χώρας του Πέρεζ,  διαβάζοντας τα παρακάτω:

 «Η κριτική εξ αριστερών που δέχτηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αν και γόνιμη ως προς την αφετηρία της είναι άτοπη. Η Ελλάδα σε ένα τέτοιο ασταθές περιβάλλον χρειάζεται τις ευρύτερες δυνατές, πλέον πολύπλευρες συμμαχίες και τουλάχιστον συνομιλητές. Ειδικά σε περιόδους δομικών μετασχηματισμών οι πλέον απομονωμένες δυνάμεις είναι εκείνες που βιώνουν με καταστροφικό τρόπο αυτούς τους μετασχηματισμούς.»

Και για να γίνει πιο πειστικός στους αναγνώστες του και φυσικά στο κομμάτι εκείνο της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ που το «ζώνουν τα φίδια» βλέποντας τις συνεχείς μεταλλάξεις κόμματος και αρχηγού τους, ο κ. Τζήμας συσχετίζει την πολιτική Τσίπρα με την «ρεάλ πολιτίκ» του…Στάλιν:

«Οι διαφωνίες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύουν την παραδοσιακή σύγκρουση δύο κατηγοριών σκέψης στην εξωτερική πολιτική κάθε σχεδόν χώρας: της “ιδεαλιστικής”- είτε προς τα αριστερά, είτε προς τα δεξιά- και της “ρεαλιστικής”. Σχεδόν πάντα, η δεύτερη είναι αυτή που είτε αργά και υπόγεια, είτε άμεσα και σαφώς αποκτά ή ανακτά την κύρια επιρροή, χωρίς να λείπουν συμβολές και από την πρώτη κατηγορία σκέψης. Ασχέτως του πως την αξιολογεί κανείς, ιστορικά αυτή η εξέλιξη έχει επιβεβαιωθεί. Αρκεί να δει κανείς το παράδειγμα της ΕΣΣΔ τόσο επί Λένιν, όσο φυσικά και επί Στάλιν. Ειδικά επί κυριαρχίας του δεύτερου η “ρεάλ πολιτίκ” εξελίχθηκε σε απολύτως κυνική.»

Διαφεύγει της προσοχής μας αν ο κ. Τζήμας προσχώρησε και τυπικά στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ακόμα πάντως και αν δεν συμβαίνει αυτό, προτείνουμε στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να τον προσλάβει -και επίσημα- για σύμβουλό του. Στην μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλει ο κ. Τσίπρας -ως επικεφαλής της «υπεύθυνης αντιπολίτευσης»- για την συγκρότηση της «Δημοκρατικής Παράταξης της Αριστεράς που θα κυβερνήσει τη χώρα», τέτοιες υπηρεσίες θα του φανούν πολύτιμες.  Για να κυβερνήσει εξίσου «υπεύθυνα»…

Δεν υπάρχουν σχόλια: