Μεθοδεύσεις αποπροσανατολισμού με στόχο το στήσιμο του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού

[1] Είναι παγίδα - Η κίνηση των 12 ομοσπονδιών που καλούν σε συντονισμό συνδικάτων και πάλη για την ανατροπή της κυβέρνησης, αποκαλύπτει πως εκτός από τις παραδοσιακές δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που έβαζαν και βάζουν πλάτη για το πέρασμα της πολιτικής του κεφαλαίου στην εργατική τάξη συμβάλλοντας στο τσάκισμα κατακτήσεων και δικαιωμάτων της και στην υποταγή της στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, υπάρχουν και οι δυνάμεις, ουρά ως τώρα του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που μπροστά στη φθορά και ανυποληψία του στους εργάτες, βάζουν τρικλοποδιά στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, προβάλλοντας ως σωτηρία της εργατικής τάξης την αντικατάσταση μιας αστικής κυβέρνησης με μια άλλη κυβέρνηση διαχείρισης, «αντιμνημονιακή», της ανάπτυξης της «υγιούς επιχειρηματικότητας», δηλαδή των μονοπωλίων, άρα «αντιμνημονιακής» υποταγής των εργαζομένων στο κεφάλαιο.
Γι' αυτό και το εγχείρημα είναι επικίνδυνο, παγίδα για την εργατική τάξη, αφού την καλεί να εξαρτήσει τα συμφέροντά της από τα συμφέροντα των καπιταλιστών και να βάλει πλάτη για πολιτική διέξοδο σε όφελός τους, άρα ενάντιά της. Εμφανίζεται με προωθημένη πολιτική αιχμή αλλά είναι συντηρητικό, ως αντικυβερνητικό με επιδίωξη άλλη κυβέρνηση του συστήματος. Στην ηγεσία αυτών των ομοσπονδιών βρίσκονται δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με δυνάμεις της πρώην ΠΑΣΚΕ και νυν «μετανιωμένους» συνδικαλιστές της, δηλαδή κομμάτι της σαπίλας των συνδικαλιστικών ηγεσιών που για δεκαετίες στήριξαν τις στρατηγικές του κεφαλαίου και του ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνησης. Το εγχείρημα έρχεται να υπηρετήσει το στόχο του ΣΥΡΙΖΑ για «την ανάδειξη ενός κέντρου» μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, που θα χειραγωγεί το εργατικό κίνημα στις επιδιώξεις του για την απόκτηση της κυβερνητικής εξουσίας, θα το κάνει ένα μοχλό επίδρασης στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, που θα υπηρετεί τις κυβερνητικές του επιδιώξεις. Οι εργάτες να μην παγιδευτούν, να τους γυρίσουν την πλάτη.

[2] Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΩΝ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ καταγγέλλει μεθοδεύσεις για το στήσιμο του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού

Τις μεθοδεύσεις από κάποιες ομοσπονδίες και την προσπάθειά τους να χρησιμοποιηθεί η τελευταία σύσκεψη της ΑΔΕΔΥ ως «Δούρειος Ιππος» για να στήσουν ένα συντονιστικό όργανο Δευτεροβάθμιων Σωματείων του Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, που θα υπηρετεί τη νέα συνταγή διαχείρισης της ίδιας αντεργατικής πολιτικής και θα ποδηγετεί το κίνημα σε αυτή, προς δόξαν του «νέου» κυβερνητικού συνδικαλισμού, καταγγέλλει η Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας. Η Ομοσπονδία, αφού υπογραμμίζει ότι η συγκεκριμένη σύσκεψη στις 20 Ιούνη δεν ήταν της ΑΔΕΔΥ, ούτε είχε το περιεχόμενο που είχε αποφασιστεί από την Εκτελεστική της Επιτροπή, δηλαδή συζήτηση για απολύσεις, διαθεσιμότητες, Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, καταργήσεις Νομικών Προσώπων κ.λπ., σημειώνει στην ανακοίνωσή της:

«Ως Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας (ΟΣΕΑΔΕ) δεχτήκαμε πρόσκληση της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ για σύσκεψη στα γραφεία της με τους προέδρους των Ομοσπονδιών στις 20-6-2013 για να συζητήσουμε πώς θα φρενάρουμε το τσουνάμι των απολύσεων, που άρχισε από την ΕΡΤ και θα ακολουθήσει και σε όλο το δημόσιο τομέα. Στη συνέχεια δεχτήκαμε και νέα πρόσκληση της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ ότι η εν λόγω σύσκεψη θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία της ΠΟΕ - ΟΤΑ.

Προς μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώσαμε ότι η ΕΕ της ΑΔΕΔΥ με τη σύσκεψη αυτή χρησιμοποιήθηκε ως "Δούρειος Ιππος" από κάποιες Ομοσπονδίες (π.χ. ΠΟΕ - ΟΤΑ, ΟΙΥΕ) για να στήσουν ένα συντονιστικό όργανο Δευτεροβάθμιων Σωματείων του Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα που θα προχωρήσει σε προκήρυξη πολιτικής απεργίας με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης...

Εχουμε, λοιπόν, συνάδελφοι, να παρατηρήσουμε τα εξής:

1) Αυτή δεν ήταν σύσκεψη της ΑΔΕΔΥ, ούτε είχε το περιεχόμενο που είχε αποφασιστεί από την Εκτελεστική της Επιτροπή (συζήτηση για απολύσεις, διαθεσιμότητες, ΠΝΠ, καταργήσεις Νομικών Προσώπων κ.λπ.). Ηταν σύσκεψη της ΠΟΕ - ΟΤΑ και ιδιαίτερα των παρατάξεων της "στριμωγμένης" ΠΑΣΚΕ, της "Αυτόνομης Παρέμβασης" (ΣΥΡΙΖΑ) και των "Παρεμβάσεων" (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), με περιεχόμενο την ανατροπή της κυβέρνησης...

2) Ηταν ολοφάνερο ότι οι εκπρόσωποι των περισσότερων ομοσπονδιών δεν εξέφραζαν με τις τοποθετήσεις τους τα όργανα από τα οποία προέρχονταν, αφού ούτε τέτοιες συζητήσεις έχουν γίνει, ούτε τέτοιες αποφάσεις έχουν πάρει... Παρ' όλα αυτά στη συνέχεια (21-6-13) είδαμε στα site να κυκλοφορεί ανακοίνωση - δελτίο Τύπου υπογραμμένο από 12 Ομοσπονδίες του ιδιωτικού τομέα, που είχαν πάρει απόφαση να συμμετέχουν σε συγκεκριμένες δράσεις...

3) Η στάση του προεδρείου της σύσκεψης ήταν απαράδεκτη απέναντι σε όποιον εξέφραζε άλλη άποψη. Ετσι έκανε και απέναντί μας όταν ο εκπρόσωπός μας άσκησε κριτική στην ηγεσία της ΑΔΕΔΥ για τον προσανατολισμό και τη στάση της όλα τα τελευταία χρόνια.

Επιχείρηση καπελώματος

Συνάδελφοι, δεν είμαστε αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια συντονισμού σωματείων και μάλιστα και με τον ιδιωτικό τομέα που δέχεται το μεγαλύτερο πλήγμα, αλλά είμαστε αντίθετοι:

-- Σε κάθε προσπάθεια που γίνεται να αναδειχτούν στους εργαζόμενους μόνο τα αποτελέσματα της βάρβαρης αντεργατικής πολιτικής και να κρυφτούν οι αιτίες και οι υπεύθυνοι των προβλημάτων μας.

-- Σε κάθε προσπάθεια καπελώματος του κινήματος και προώθησης του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού..., που θέλει το συνδικαλιστικό κίνημα να αποτελέσει το γρανάζι για να αντικατασταθεί η σημερινή κυβέρνηση από μια άλλη παραλλαγή της, με άλλο βέβαια μείγμα διαχείρισης του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, μέσα όμως στο πλαίσιο του ευρωμονόδρομου!!

-- Σε κάθε προσπάθεια να γίνουμε η κολυμβήθρα του Σιλωάμ, στους σημερινούς "ανένταχτους", "ακηδεμόνευτους" και "αντιμνημονιακούς" συνδικαλιστές, ηγέτες των παρατάξεών τους, που ήταν οι χτεσινοί στυλοβάτες των κυβερνήσεων, της ΕΕ, της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, των κοινωνικών διαλόγων και του συμβιβασμού με το ρεαλισμό, το εφικτό και τη μοιρολατρία.

Εξάλλου, οι πρωτεργάτες αυτού του συντονισμού είναι οι ίδιοι που κάνουν ό,τι μπορούν για να είναι το κίνημα διασπασμένο, όπως έκανε η ΠΟΕ - ΟΤΑ με τα 18 σωματεία που απέκλεισε από το τελευταίο συνέδριό της, γιατί έδωσαν δικαίωμα ψήφου στους συμβασιούχους συναδέλφους, που υπογράφουν Συλλογικές Συμβάσεις με μειώσεις στους μισθούς, που συγκαλύπτουν την απεργοσπασία και δεν παίρνουν κανένα μέτρο για την ουσιαστική οργάνωση των εργαζομένων σε γραμμή ρήξης με τα συμφέροντα των δημάρχων, των μεγαλοεπιχειρηματιών και των πολυεθνικών.

Πολιτικές απεργίες (!!!) με ποσοστά συμμετοχής 5-10% για να πέσει η κυβέρνηση (και μετά;), και απεργοσπαστικές δυνάμεις που πρωταγωνιστούν στο δήθεν συντονισμό σωματείων, λειτουργούν εντελώς αποπροσανατολιστικά και υπονομεύουν κάθε προσπάθεια ριζοσπαστικοποίησης και χειραφέτησης εργατικών δυνάμεων.

Συνάδελφοι, για εμάς ο συντονισμός για να οδηγεί στη λύση των προβλημάτων και τη διέξοδο πρέπει να οργανώνεται από τα κάτω, να έχει μαζικά χαρακτηριστικά και να παλεύει για τα προβλήματα με ταξικό προσανατολισμό, για την ανατροπή κάθε αντιλαϊκής πολιτικής».

Από το σημερινό Ριζοσπάστη