Οι «Σαμαράδες» και ο Σολωμός…

Ε.Κ.Σ. - Μουσείο Σολωμού, Κέρκυρα.

Αναρωτιέμαι αν οι ηλίθιοι βιώνουν λιγότερο επώδυνα (η μήπως ανώδυνα;) τα πρόσωπα και τα γεγονότα που  με βίαιο τρόπο εισβάλλουν καθημερινά στη ζωή μας, την προσβάλουν τη λεηλατούν και τη βιάζουν. Αν θα ήταν καλύτερα,  να μην είχε διαβάσει, κανένας, ούτε δυο γραμμές λογοτεχνίας, ιστορίας, πολιτικής οικονομίας, ή, ακόμα καλύτερα, να μην υπήρχαν η λογοτεχνία, η ιστορία, η πολιτική οικονομία. Αν δεν είχαμε καθόλου όραση και ακοή παρά μόνο ένα κεφάλι με τις τρύπες των ματιών και των αυτιών ραμμένες σφιχτά,  κι αυτό μόνιμα σκυμμένο, ή, ακόμα, και δυο χέρια ίσα για να χειροκροτούν όσο θα περιμέναμε τον τελικό αποκεφαλισμό μας.

Το βίντεο το είδα (ή καλύτερα, το άκουσα) ΒΟΡΕΙΑ της Αθήνας. Τίποτα το καινούργιο. Τα ίδια συμβαίνουν απ’ όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Οι «Σαμαράδες» που κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτόν τον τόπο διάβαζαν τις ίδιες ομιλίες,  αφού πρώτα άλλαζαν μουτσούνα και όνομα.

Διονύσιο Σολωμό είχα την ατυχία να διαβάσω πολύ μικρός. Μαζί με κάποιους άλλους μου κόλλησε από τότε το μικρόβιο του να σκέφτομαι. Δεν θα του συγχωρήσω ποτέ.

«Δυστυχισμένε μου λαέ
καλέ και ηγαπημένε,
πάντοτε ευκολόπιστε
και πάντα προδομένε.»

Κυριακή 23 Ιούνη 2013