ΛΕΥΤΕΡΙΑ στους Κουβανούς πατριώτες!

Δεκαπέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη σύλληψη των «πέντε» στις ΗΠΑ, γιατί υπερασπίστηκαν την πατρίδα τους από τις αντεπαναστατικές δυνάμεις που δρουν στο Μαϊάμι με τη στήριξη των αμερικανικών κυβερνήσεων

Δεκαπέντε χρόνια συμπληρώνονται φέτος, από τις 12 Σεπτέμβρη 1998, όταν οι πέντε Κουβανοί πατριώτες Χεράρδο Ερνάντες, Ρενέ Γκονσάλες, Ραμόν Λαμπανίνιο, Φερνάντο Γκονσάλες και Αντόνιο Γκερέρο συνελήφθησαν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και σύρθηκαν σε δίκες με την κατηγορία της «κατασκοπίας σε βάρος των συμφερόντων των ΗΠΑ». Βέβαια, αυτό που αποκάλυψαν με τη δράση τους οι «πέντε» ήταν αδιάσειστα στοιχεία για σειρά ενεργειών ενάντια στην Κούβα που σχεδιάζονται και οργανώνονται σε αμερικανικό έδαφος, με την ανοχή και του κρατικού μηχανισμού.
Τέτοιου είδους επιθέσεις, δολιοφθορές και άλλες εγκληματικές πράξεις, εκτελεσμένες από αντεπαναστατικές, αντικουβανικές οργανώσεις που δρουν στο Μαϊάμι, με τη συνεργασία της CIA και του FBI, έχουν στοιχίσει τη ζωή σε 3.500 περίπου ανθρώπους, έχουν αφήσει χιλιάδες άλλους ανάπηρους και έχουν προκαλέσει σημαντικές ζημιές στην οικονομία του νησιού. Σήμερα από τους «πέντε» ο μόνος που έχει απελευθερωθεί είναι ο Ρενέ Γκονζάλες μετά από 13 χρόνια φυλακής και διάφορους περιορισμούς και βρίσκεται στην Κούβα. Οι άλλοι τέσσερις είναι ακόμα δεσμώτες στις αμερικανικές φυλακές σε συνθήκες απομόνωσης που καταπατούν τα πιο στοιχειώδη δικαιώματά τους.

Για να θυμηθούμε την ιστορία, οι «5» καταδικάστηκαν σε μία δικαστική διαδικασία - παρωδία στο Μαϊάμι, μέσα σε κλίμα αντικουβανικής υστερίας που υποστηρίχθηκε μάλιστα με κρατικά κονδύλια (250.000 δολαρίων) που διοχετεύτηκαν σε δημοσιογράφους του Τύπου και της τηλεόρασης του Μαϊάμι. Οι κατηγορίες που επιστρατεύτηκαν, κύρια η συνωμοσία για διάπραξη κατασκοπείας και η συνωμοσία για διάπραξη δολοφονιών, κατέρρευσαν τόσο από την ανυπαρξία στοιχείων, όσο και από τις καταθέσεις ακόμα και των μαρτύρων κατηγορίας, όπως π.χ. του στρατηγού Κλάπερ, πρώην διευθυντή της DIA (Υπηρεσία Πληροφοριών του Πενταγώνου), που δήλωσε ότι οι 5 δεν είχαν διαπράξει κατασκοπεία ενάντια στις ΗΠΑ. Οι ποινές που επιβλήθηκαν ήταν παρ' όλα αυτά εξοντωτικές. Ο Χεράρδο Ερνάντες καταδικάστηκε με βάση την ανυπόστατη κατηγορία της συμμετοχής στην κατάρριψη το 1996 ενός αεροπλάνου των αντεπαναστατών που είχε παραβιάσει επανειλημμένα τον κουβανικό εναέριο χώρο, σε δύο φορές ισόβια συν 15 χρόνια, ο Ραμόν Λαμπανίνιο σε ισόβια και 18 χρόνια, ο Αντόνιο Γκερέρο σε ισόβια και 10 χρόνια, ο Φερνάντο Γκονσάλες σε 19 χρόνια και ο Ρενέ Γκονσάλες σε 15 χρόνια.

Αργότερα, το 2005, το Εφετείο της Ατλάντα, με ομόφωνη απόφαση, ανακάλεσε τις ποινές και διέταξε επανάληψη της δίκης. Η απόφαση αυτή όμως ανατράπηκε αργότερα με την παρέμβαση του γενικού εισαγγελέα των ΗΠΑ. Οι απάνθρωπες συνθήκες κράτησης των «5» έχουν καταγγελθεί από μεγάλο αριθμό προσωπικοτήτων και οργανώσεων σε όλο τον κόσμο, αλλά και από την Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Το ΚΚΕ έχει πρωτοστατήσει με πρωτοβουλίες στη χώρα μας και το εξωτερικό (ευρωβουλή), ώστε να αναδειχτεί το ζήτημα και να τερματιστεί η κράτηση των αγωνιστών. Επίσης, οργανώσεις του λαϊκού κινήματος όπως ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας και Αλληλεγγύης, η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης, ταξικά αγωνιστικά συνδικάτα χρόνια τώρα διοργανώνουν καμπάνιες αλληλεγγύης.

Σήμερα, αποδεικνύεται ακόμα περισσότερο ότι η όλη υπόθεση είναι μέρος και κλιμάκωση της εγκληματικής πολιτικής των ΗΠΑ, ενάντια στη Σοσιαλιστική Κούβα με τον εδώ και πάνω από 50 χρόνια πολύμορφο αποκλεισμό. Μέρος της επίθεσης είναι και η Κοινή Θέση που έχει υιοθετήσει η ΕΕ από το 1996, σε πλήρη σύμπλευση με την εγκληματική πολιτική των ΗΠΑ, που συνιστά απροκάλυπτη επέμβαση στα εσωτερικά της. Η επίθεση στην Κούβα είναι επίθεση στο δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει και να ρυθμίζει ο ίδιος την τύχη, τη ζωή και το μέλλον του. Είναι μέρος της επίθεσης στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και στη ζωή των εργαζομένων, της αντικομμουνιστικής υστερίας και της έντασης του αυταρχισμού ενάντια στο εργατικό κίνημα στην ΕΕ και τα κράτη - μέλη της, σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη.

Γι' αυτό η αλληλεγγύη για την απελευθέρωση και των άλλων 4 Κουβανών αγωνιστών πρέπει να συνεχισθεί και να ενταθεί και είναι ο μόνος τρόπος άσκησης πίεσης για να σταματήσει η άδικη και εκδικητική κράτησή τους στις ΗΠΑ.

Δ.Κ - Ριζοσπάστης