Η ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΕΤΗ

1. Γνήσιος χαμαιλέων ο Σαμαράς, χωρίς ψυχικές δυνάμεις προσπαθεί να διατηρήσει την ψυχραιμία του. Εθισμένος όσο κανείς άλλος στον έρημο θώκο, καλλιεργεί τη μια αυταπάτη μετά την άλλη, ελπίζοντας πως, στο θέατρο όπου παίζει, το σανίδι δεν θα υποχωρήσει και θα τον σηκώνει μέχρι τα βαθιά γεράματα.

2. Η γενναιοδωρία του Σαμαρά περιορίζεται αυστηρά στους κόλακες που τον περιβάλλουν. Η τελευταία παράσταση κολακείας που απολαύσαμε τηλεοπτικά ανέβηκε με πρωταγωνιστές τον πρωθυπουργό και τον λιγωμένο σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή. Στη συνάντησή τους, ο σκηνοθέτης, ως ευλαβικός κόλακας, συνέθεσε επιτόπου ένα στιχούργημα για τον εθνάρχη Σαμαρά (μου θύμισε κάποια αντίστοιχα που έγραφαν για τον δικτάτορα Παπαδόπουλο), το οποίο απήγγειλε με στόμφο όσο οι κάμερες απαθανάτιζαν το γεγονός. Είναι απίστευτο πόσο ταίριαξαν στους λόγους. Οσο για τα έργα: Ο,τι κάνει ο κύριος Αντώνης στη χώρα τα ίδια και χειρότερα κάνει ο κύριος Γιάννης στην τέχνη της σκηνοθεσίας.

3. Ο Σαμαράς φρόντισε από την έναρξη του επιτηδεύματός του να εγκαταστήσει τη συνείδησή του στο στομάχι του ώστε να χωνεύει το καθετί ανενόχλητος. Μικρόψυχος και ως εκ τούτου φοβισμένος, κρύβεται αδέξια πίσω από τις δυνάμεις που περιφρουρούν το κράτος και με άνεση ευεργέτη καταφέρνει μια σειρά πληγμάτων στην ελληνική κοινωνία, που εξαιτίας τους θ' αργήσει να συνέλθει.

4. Η παραπλανητική ορολογία είναι το συναξάρι που καθημερινά διαβάζει δημόσια ο Σαμαράς. Ερμηνεύει τη βαθιά περιφρόνηση του κόσμου απέναντί του ως δημιουργική παθητικότητα. Με τέτοιου είδους γενικεύσεις, αποφεύγει τις λεπτομέρειες, που είναι η πρώτη ύλη της καθημερινότητας. Εχοντας με το μέρος του - το μέρος του λύκου - στο σύνολό τους τα τηλεοπτικά κανάλια, αποκλείει κάθε αντικειμενικότητα, και με απαράμιλλο δεσποτισμό ασκεί κρατική λογοκρισία προς όλους. Με πρόσχημα ότι το κράτος από μέρα σε μέρα κινδυνεύει (θυμάστε ποτέ να μην κινδύνευε;), είμαστε μάρτυρες μιας πολιτικής κατάντιας δίχως προηγούμενο. Οι ελευθερίες και οι κατακτήσεις μας είναι στο κέντρο ενός αποτρόπαιου κύκλου και εξετάζονται ως προϊόντα εγκλήματος και ως εκ τούτου εισπράττουν απαντήσεις που απορρέουν από το ποινικό δίκαιο. Το κίνημα έχει ανάγκη από σύντομες και κοφτές κουβέντες αν επιθυμεί να επιστρέψει στο φως.

5. Η περιφρόνηση είναι ορθοστασία και ανθρωπιά. Η τέχνη της είναι παράλληλη με της νεκροψίας, μόνο που δεν περιμένει να τα τινάξει κάποιος για να ψηλαφίσει τα αίτια. Με μια ματιά ξεχωρίζει κάθε ζωντανό πτώμα που μας ταλαιπωρεί, κάθε ανθρωποειδές, κάθε μικροπρεπές ον με διαγωγή επίμεμπτη. Η περιφρόνηση είναι το διεγερτικό ενάντια στο αίσθημα της δυσθυμίας, είναι υπέρβαση σε κάθε διαρκή καταπόνηση. Είναι πειθαρχία για λόγους υγείας, αταξία μέσα στην ποταπότητα, είναι ευαισθησία με τη δική της γραμματική και, το κυριότερο, ασκεί την ψυχή και την προετοιμάζει για κάθε είδους ανταρσία και σύρραξη.

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

Ριζοσπάστης