Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

Ο Λαυρέντης και οι «μαλάκες»




Δεν πέρασαν πολλές μέρες απ’ όταν ο λαλίστατος Λαυρέντης, τραγούδησε για τους νεόνυμφους, γόνους εφοπλιστικών οικογενειών, «ανάμεσα σε φρέσκους αστακούς και αχνιστές αστακομακαρονάδες», στον επονομαζόμενο «γάμο της χρονιάς». Ο Λαυρέντης που όταν ανοίγει το στόμα του για να μιλήσει  και όχι για να τραγουδήσει, δεν μπορεί, ακόμα και αν δεν έχεις τη διάθεση, θα σε κάνει ν’ ασχοληθείς μαζί του. Ίσως βέβαια σε αυτό να βρίσκεται και ένα από τα μυστικά της επιτυχίας του.
  Όπως λένε και οι πρώτοι διδάξαντες το «σταρ σύστεμ» Αμερικανοί, δεν έχει σημασία τι λένε οι άλλοι για σένα, ας σε βρίζουν, φτάνει να προφέρουν σωστά το όνομά σου. Θα αναρωτηθείτε κάποιοι αν αυτή η είδηση είναι άξια σχολιασμού, ή αν κρύβει κάτι το μεμπτό. «Αριστερός είμαι, όχι μαλάκας», έχει απαντήσει παλιότερα ο Λαυρέντης. Και η δική μας απάντηση θα ήταν αρνητική και δεν θα μας προξενούσε καμιά εντύπωση το γεγονός, αν δεν είχαν προηγηθεί κατά καιρούς πάμπολλες  δηλώσεις του καλλιτέχνη, περί αριστεράς, συστήματος, πολιτικής και "300".

Το πώς αντιλαμβάνεται κανείς την πραγματικότητα δεν εξαρτάται απαραίτητα από τον τρόπο που την βιώνει, αν και αυτός που βιώνει την «επιτυχία» από την «κορυφή» ενός συστήματος που προβάλλει ως άξιους να ζουν τους «επιτυχημένους», και παρείσακτους όσους «δεν τα κατάφεραν», είναι λογικό να νιώθει πως το κάνει από τη θέση του «ισχυρού». Όμως επειδή οι πραγματικά ισχυροί είναι λίγοι και αυτοί που νομίζουν πως έγιναν ισχυροί δεν φτάνουν για να γεμίσουν τα στάδια και τις μουσικές αρένες,  αναγκαστικά θα στραφεί προς τους πολλούς, τους «άλλους»  (ανάμεσά τους και οι θεωρούμενοι  ώς μαλάκες). Για να τους προσελκύσει θα προσπαθήσει να τους αποδείξει πως είναι ένας από αυτούς. Θα φορέσει τα ρούχα τους, θα μιλήσει στη γλώσσα τους, θα τραγουδήσει στα στέκια  τους. Η συνταγή είναι δοκιμασμένη. Το γεγονός ότι εδώ και μερικές δεκαετίες η αριστερά γενικότερα και πιο συγκεκριμένα το ΚΚΕ χρησιμοποιήθηκαν ως όχημα προς την «επιτυχία» από πολλούς  καλλιτέχνες (που διαφορετικά θα κοιμόντουσαν  ακόμα κάτω από γέφυρες –ε, Λαυρέντη;- ή θα έκαναν σήμερα άλλη δουλειά), δεν σημαίνει απαραίτητα πως τρώνε κουτόχορτο όλοι οι ακροατές τους. Όπως επίσης, και το να τραγουδήσουν στο φεστιβάλ της ΚΝΕ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους ίδιους ως συχωροχάρτι για τις όποιες αμαρτίες τους, ακόμα και αν με αυτόν τον τρόπο ανανεώνεται το εισιτήριό τους στο ίδιο πάντα «αριστερό» δρομολόγιο.

Σε τελευταία ανάλυση, είναι η προσωπική διαδρομή, η στάση ζωής, και όχι οι δηλώσεις, που καθορίζει τον καθένα μας. Αν και συχνά, για τους «άλλους», αυτούς που θεωρείς μαλάκες, αρκεί «με τα χρόνια (να) καταλαβαίνεις πόσο μαλάκας ήσουν , (να) βλέπεις τα λάθη σου και (να) τα διορθώνεις. Αν μπορείς…». 

Δευτέρα 22 Ιούλη 2013

14 σχόλια:

Y είπε...

Στο Λαυρέντη Μαχαιρίτσα είχε γραφεί και δημόσια επιστολή για να μην πάει σε "φιλανθρωπική" φιέστα ευρωκρατών "για την Ελλάδα" την οποία φυσικά αγνόησε http://solidarity-greece.blogspot.be/2012/05/blog-post.html

Ανώνυμος είπε...

Μεγάλο σίχαμα. Δεν παίζει επ ουδενί να τον ακούσω στο φεστιβάλ.



.zero

ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΣ είπε...

Στο διαολο αν κ η παρουσια του μαλακα στο φεστιβάλ ειναι θεμα και πρεπει γρηγορα να φυγει απο το προγραμμα. Επιπλεον Σταροβας,Μουζουρακης κ.λ.π ξεφτιλισμενοι.

Μποτίλια Στον Άνεμο είπε...

Είπαμε θα πίνω από ξένες μποτίλιες για ένα διαστημα.
Χρειάζονται το ΚΚΕ για κολυμπήθρα του Σιλωάμ και μετά (ή πριν) κατουράνε μέσα.
Κουταλίτσες, πιρουνίτσες, κι όπου λάχει αρπαχτές.
Καλά να είσαι Οικοδόμε. Σφάξιμο με το μπαμπάκι θέλουν οι μαχαιρίτσες.

Ανδρέας είπε...

Προσωπικά με ενόχλησε πάρα πολύ η παρουσία του συγκεκριμένου ατόμου στο φεστιβάλ, σε σημείο που πραγματικά να μην μπορώ να κατανοήσω για ποιο λόγο οι υπεύθυνοι στην ΚΝΕ έκαναν αυτή την επιλογή. Δεν είναι δυνατόν το 90% και πλέον των συντρόφων αν τους ρωτήσεις τη γνώμη τους για τον μαχαιρίτσα, το πιο ευγενικό που θα ακούσεις να είναι αυτο: #%^#&#&%#&!!!!, τον μπίξε, τον δείξε και να βρίσκεται από την άλλη σχεδόν κάθε χρόνο το πρόγραμμα του φεστιβάλ. Και μην μου πει κανείς ότι φέρνει κόσμο και κόβει εισιτήρια γιατί εκεί θα αρχίσω να καγχάζω...

Ανώνυμος είπε...

- Όλοι ανακόλουθοι είμαστε. Εγώ έχω μία Τζάγκουαρ∙ μου αρέσουν τα παλιά αυτοκίνητα, οι αντίκες. Πήγαμε πέρυσι λοιπόν σε μία συναυλία στο River Party, όπου και έπαιζα μαζί με τον Μπουλά και τον Σταρόβα. Τελειώνουμε και φεύγουμε, εγώ με την Τζάγκουαρ, ο Σταρόβας με μία νοικιασμένη Μερσεντές και ο Μπουλάς με μία Πόρσε. Στη σειρά. Και τυχαίνει να φρακάρουμε στον κόσμο που αποχωρούσε περπατώντας. Οπότε, πετάγεται ένας και μου λέει: «Μαχαιρίτσα, άλλα τραγουδάς όμως».

- Σκέψη αριστερής υφής. Είσαι αριστερός;

- Αριστερός είμαι, όχι μαλάκας. Δεν θα τους κάνω το χατίρι αυτά που βγάζω να τα μοιράζομαι με τον οποιονδήποτε.


Λοιπόν, ευτυχώς που υπάρχουν προσωπικότητες σαν το Μαχαιρίτσα, προϊόντα διαλεκτικής σύνθεσης των δύο παραπάνω κατηγοριών.

Ας είμαστε αισιόδοξοι, πάντως... Ο κόσμος προχωρά! Απ' το ξεπούλημα για ένα κουστούμ', περάσαμε στις Τζάγκουαρ.

gdmn1973

ΥΓ: Ποτέ, μα ποτέ δεν περίμενα να νοσταλγήσω το Νταλάρα και μάλιστα τόσο σύντομα. Μα πόσο έχουν ξεπεράσει το δάσκαλο οι μαθητές της σχολής του!

Ανώνυμος είπε...

Ποτέ δε μπορείς να γνωρίζεις αν (και πότε) θα φτύσει κανείς εκεί που τώρα τρώει.

Υπάρχουν όμως ενδείξεις, όπως για παράδειγμα η προσβλητική - τόσο για τους διοργανωτές όσο και για τους θεατές - και αγενέστατη συμπεριφορά ενός άλλου καλλιτέχνη, παρομοίου στυλ και διαμετρήματος, σε φεστιβάλ της ΚΝΕ προ δεκαπενταετίας. Μήπως κάτι τέτοια πρέπει να αξιολογούνται πιο σοβαρά και χωρίς υπερβολικά μεγάλη διάθεση επιείκειας; Μήπως οι τζάμπα μάγκες, οι φτιαγμένοι στις πλάτες της ΚΝΕ, έχουν πληθύνει υπερβολικά;

gdmn1973

Κων. Χ. Χαραλαμπίδης είπε...

Αγαπητέ οικοδόμε,
Μέσα από ένα τυχαίο σερφάρισμα βρέθηκα για πρώτη φορά στη τόσο ενδιαφέρουσα σελίδα σου. Ειλικρινά χάρηκα και σκοπεύω, με την άδειά σου, να γίνω τακτικός "θαμώνας".
Πάντως, σε ότι αφορά το συγκεκριμένο άρθρο για το Λ.Μ., ελπίζω να μου επιτρέψεις εσύ και οι συσχολιαστές της στήλης, να παραμείνω προσκολλημένος στην φράση σου: "Θα αναρωτηθείτε κάποιοι αν αυτή η είδηση είναι άξια σχολιασμού, ή αν κρύβει κάτι το μεμπτό".
Διάβασα πολλές φορές το άρθρο σου για να μην υπάρξει σημείο που δεν έχω καταλάβει. Και παράλληλα πέρασα από όλες τις παραπομπές σου και ξεψάχνισα όλες τις συνεντεύξεις. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω, τις αιχμές εναντίον του Λ.Μ., και πολύ περισσότερο δεν καταλαβαίνω τον "προβληματισμό" για το ενδεχόμενο να αποκλειστεί από τις εκδηλώσεις του 39ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ.

Θα είχα πολλά να γράψω για να εξηγήσω τη διαφωνία μου αυτή, αλλά δε θέλω να κουράσω και θα περιοριστώ σε κάποιες επιγραμματικές επισημάνσεις:
1)Αρχικά να τονίσω ότι δεν είμαι απολογητής του, δε συμφωνώ με το μεγαλύτερο μέρος των όσων κατά καιρούς δηλώνει για να τοποθετείται στην κατηγορία των "πολιτικά προβληματισμένων" καλλιτεχνών. Όσο για το πώς τον βλέπω σαν καλλιτέχνη, έχω την προσωπική μου γνώμη, που επίσης δεν ενδιαφέρει τη συζήτηση.
2)Ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης είναι γνωστό ότι ποτέ του (από όσο τουλάχιστον γνωρίζω) δεν τάχθηκε ενάντια στο ΚΚΕ ή την ΚΝΕ... Και φυσικά ούτε και σήκωσε ποτέ τη σημαία της ταξικής πάλης και της επανάστασης. Αλλά και σαν άνθρωπος, όσο τον γνωρίζω και τον παρακολουθώ (και φαίνεται ξεκάθαρα και στις προτεινόμενες συνεντεύξεις)κινείται πάντα ανάμεσα στις επιδράσεις που ασκεί πάνω του το "σταρ σύστεμ" (σαν ένα από τα όπλα της άρχουσας τάξης), και από την άλλη στις όποιες επιδράσεις του λαϊκού κινήματος... Μια τυπική λοιπόν περίπτωση "φευγάτου" διανουμένου σαν αυτές που πάντα απασχολούσαν τους θεωρητικούς του κομμουνιστικού κινήματος, και που ανάλογες περιπτώσεις είχαμε την εμπειρία να γνωρίσουμε και στα καθ' υμάς... Γιατί πώς να το κάνουμε; Δεν ήταν όλοι τους Βάρναλης και Ρίτσος, ούτε όλοι οι γνωστοί μας διανοούμενοι-καλλιτέχνες είχαν ή έχουν ευθύγραμμες πορείες.
3)Ειλικρινά δεν κατάλαβα, σε ποιους νομίζεις ότι απευθύνεται με τη φράση "είμαι αριστερός, όχι μαλάκας να τα μοιράζω σε οποιονδήποτε" Εγώ απλά το μετέφρασα σαν ένα ακόμα "φευγάτο" σχόλιο, χωρίς ουσία και περιεχόμενο... Το ίδιο πιστεύω και για τη συμμετοχή του στους περίφημους γάμους... Και αναρωτιέμαι, όπως είπα και πιο πάνω: αυτή η είδηση είναι άξια σχολιασμού;
4)Εκτός φυσικά και αν πιστεύουμε ότι "...κρύβει κάτι το μεμπτό". Ίσως να είμαι αφελής και να μην το καταλαβαίνω, αλλά αν ισχύει αυτό, τότε ίσως το θέμα να είναι σοβαρό...

Είπα ότι δεν θέλω να κουράσω... Γι αυτό θα κλείσω με μια τελευταία απορία μου... Τυχαίνει να είμαι από εκείνους που δούλεψαν από κάθε πόστο που υπήρχε ανάγκη για την επιτυχία των πρώτων φεστιβάλ της ΚΝΕ... Από το πρώτο, μέχρι και το πέμπτο στην Αθήνα... Από το έκτο στις προφεστιβαλικές της επαρχίας... Πάντα σαν ενεργά συμμετέχων αλλά και σαν επισκέπτης... Τα τελευταία 25 χρόνια, παρακολουθώ κάθε εξέλιξη, ακόμα και όταν δεν ήμουν στην Ελλάδα... Πιστός οπαδός...
Θέλετε να μου πείτε ότι όσοι καλλιτέχνες πέρασαν από τα φεστιβάλ
χωρίς να είναι ΚΚΕ, έκαναν κακό στο κόμμα και την νεολαία; Ήταν κακές επιλογές που έπρεπε να αποκλειστούν;
Πιστεύετε ειλικρινά ότι αυτοί "ωφελήθηκαν" από την αίγλη του ΚΚΕ και της αριστεράς και ξέφυγαν από το να κοιμούνται ακόμα κάτω από γέφυρες; Και πιστεύετε ότι η ΚΝΕ δεν είχε και δεν έχει να περιμένει τίποτα από την παρουσία τους;

Και πιστεύετε ότι η ιδεολογική πάλη ολοκληρώνεται με σχολιασμούς σαν τον παραπάνω και με προτροπές για αποκλεισμούς;

Ευχαριστώ για την υπομονή σας...

Οικοδόμος είπε...

@Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης:
Καλώς όρισες!
Για το 2) και 3), δεν τον θεωρώ καθόλου "φευγάτο διανοούμενο". Για το "διανοούμενος" ας το αφήσουμε στην άκρη καλύτερα. Όσο για το "φευγάτος"... μια χαρά προσγειωμένος είναι... Με τη φρασεολογία και τη συμπεριφορά του αντανακλά τον κυνισμό (κάποιοι τον αποκαλούν "ρεαλισμό")της εποχής.
Σε ποιους απευθύνεται δεν μπορώ να ξέρω. Μπορώ όμως να διακρίνω τη διαφόρά του από άλλους (και) καλλιτέχνες, που επειδή εκπέμπουν σε άλλα "μήκη και πλάτη", εύκολα κάποιος με τη "λογική Λαυρέντη" μπορεί να τους αποκαλέσει "μαλάκες". Ένα επιπλέον "επιχείρημα" θα βρει και στο γεγονός πως αυτοί δεν το έπαιξαν ποτέ "αριστεροί"...
Σχετικά με το φεστιβάλ της ΚΝΕ, είμαι συγκεκριμένος στην τοποθέτησή μου.
Η ιδεολογική πάλη δεν ολοκληρώνεται με σχολιασμούς σε μπλογκ γενικότερα. Όποιος καταθέτει την άποψή του εδώ ξέρει πως υπόκειται σε δημόσια κριτική, όπως ξέρει επίσης πως το μπλογκ του παρέχει τη δυνατότητα να υπερασπιστεί την άποψή του.
Καλή δύναμη!

ΚΩΣΤΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ είπε...

κακά τα ψέματα και ο Λ.Μ. καθώς και τόσοι άλλοι "προοδευτικού" καλλιτέχνες ή και "αριστεροί", όπως τις περισσότερες φορές δηλώνουν, μη γελιόμαστε, στην άκρη του μυαλού τους έχουν το αγοραστικό κοινό της δουλειάς τους.Θέλουν να γίνουν αρεστοί στο κοινό που θα τους αποκαταστήσει με το ένα ή τον άλλο τρόπο είτε καλλιτεχνικά είτε οικονομικά, μέσα σε εποχές άλλωστε τόσο μεγάλης οικονομικοκοινωνικής και πολιτικής κρίσης που πηγάζει από τις επιλογές του μεγάλου κεφαλαίου.
Που είναι όλοι αυτοί οι "αριστεροί" δημιουργοί να κάνουν το δικό τους "μεγάλο ερωτικό" ή το δικό τους "άξιον εστί"(κατ'αναλογία φυσικά με το Μίκυ και το Μάνο);
Τώρα γιατί όλοι αυτοί βρίσκουν στέγη στα φεστιβάλ της ΚΝΕ, είναι ένα ουσιαστικό ερώτημα, που καλό είναι να το απαντήσει το ΚΚΕ,είναι δική του δουλειά και όχι δική μας.
Υπάρχει π.χ. στο παρελθόν η περίπτωση του Δ.Μητροπάνου, που ενώ είχε γράψει ο "ρ" αρνητικά σχόλια για μια συνέντευξή του στο "Ποντίκι", φιλοξενούνταν και αυτός στα φεστιβάλ της ΚΝΕ, ή η περίπτωση Πασχαλίδη που βρίσκονταν κι αυτός στα φεσιβάλ της ΚΝΕ και έτρεχε να συμμετάσχει στις συναυλίες της ΓΣΕΕ.
Δε βαριέστε, όπως έλεγε κι ο Μπρέχτ-αν δεν κάνω λάθος- "αν σε ρωτήσουν αν είσαι κομμουνιστής μη δείξεις το κομματικό σου βιβλιάριο, δείξε τις πράξεις σου"

Μποτίλια Στον Άνεμο είπε...

Πλειστηριάζει σπίτια το κεφάλαιο κι οι Μαχαιρίτσες τραγουδάνε στις γιορτές του.

Για τον σύντροφο Κωνσταντίνο Χαραλαμπίδη.

Δες εδώ σύντροφε: http://taxikiantepithesi.blogspot.gr/2013/06/blog-post_5849.html
("Πιο αμαρτωλό πράγμα, πιο διεστραμμένο και πιο πολυμορφικό αλλά σαν καρκίνωμα πολυμορφικό, υπάρχει από τους 300 της Βουλής; Δεν υπάρχει").

Τέτοιες δηλώσεις δεν είναι φευγάτες. Είναι ο φασισμός που σέρνεται δίπλα μας.

Ανώνυμος είπε...

"Είμαι αριστερός - όχι μαλάκας κλπ":

Συμπλεγματική απάντηση σε συμπλεγματική ερώτηση. Όταν έχει πουλήσει ένα εκατομμύριο δίσκους, που λέει ο λόγος, με τι να κυκλοφορεί; Με μεταχειρισμένο DATSUN του 1980 προκειμένου να εμφανίζει υποκριτικά κάποιο "αριστερό" προφίλ και να μαζεύει χειροκροτήματα για την υποκρισία του; "Αριστερός" ποιός είναι; Αυτός που δήθεν απαρνείται τα πλούτη του και ακολουθεί τον Χριστό; Ή αυτός που αντιτίθεται στην κοινωνική οργάνωση που διαιρεί την ανθρώπινη υπόσταση σε φτώχεια και σε πλούτο;

Το θέμα της μερσεντές είναι για μένα άκυρο, όπως και το θέμα της έστω άστοχης "μάγκικης" απάντησης στη σχετική ερώτηση.

Ο Μαχαιρίτσας ως "τερμίτης" και ως "σολο καριέρα" (διδυμότειχο μπλουζ με τη συμμετοχή του Γ. Νταλάρα κλπ) μάλλον δεν είχε ανάγκη την ΚΝΕ για να μην κοιμάται κάτω από τις γέφυρες. Αντίθετα ο ηλεκτρικός του ήχος προσφέρεται για δημοφιλή φεστιβαλικά αφιερώματα στο "ελληνικό ροκ"...

Κατά τα άλλα ας ψάξει κι ο ίδιος τις προτεραιότητες, τις αξιολογήσεις και τους στόχους του σαν καλλιτεχνική παρουσία: από την απόρριψη της υποκρισίας ως τον αμοραλισμό δεν είναι και τόσο μεγάλη η απόσταση...
"Καρκίνωμα" οι "300" της βουλής, αλλά τα στιχάκια διαθέσιμα προς ευτελισμό στις φιέστες των "μεγάλων έργων" της "ισχυρής ελλάδας" και στα πάρτυ των "300" της πλουτοκρατίας.
Δε φταίει άλλος αλλά ο ίδιος αν από ένα σημείο κι έπειτα θα περιφέρει πια όχι το έργο του αλλά τον ευτελισμό του.

"Λεφτά", πολλά, θα 'χε κάνει κι ο Ρίτσος, λχ, από τις πωλήσεις των βιβλίων του, αλλά στα όρνεα (λχ) των ριάλιτυ σόου δεν επιτράπηκε να τους χρησιμοποιήσουν για να πείσουν ότι "τραγουδάνε για να σμίξουνε τον κόσμο".

Είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί από τον καθένα, αν η καλλιτεχνική παρουσία αφορά μόνο το σολφέζ και τις ρίμες ή και την προσωπική στάση. Όμως η τελευταία δεν συνίσταται στο να οδηγάει κανείς παπάκι αντί για μερσεντές.

ΑΓΗΣ


Ανώνυμος είπε...

Μια που δεν το'βαλες ακόμα το σχόλιο, θα έλεγα ότι τελικά ίσως καύτερα και να μην το έβαζες καθόλου, μια που το θέμα στην τελική δεν είναι ο Μαχαιρίτσας μπίξε κι ο Μαχψαιρίτσας δίξε, και μια που (κατά τη γνώμη μου) το σημαντικό θα ήταν να βγει κάποιο "γενικότερο δίδαγμα" υπερβαίνοντας την εμμονή σε προσωποποιήσεις του ζητήματος όσο αυτό είναι δυνατό.

Αν πάλι το δημοσιεύσεις, να προσθέσω ότι όσα γράφονται σε αυτό, βρίσκονται έτσι κι αλλιώς κάτω από τη γενική σχέση της "σχετικής αυτονόμησης του καλλιτεχνικού έργου από τον δημιουργό του", και μάλιστα τόσο περισσότερο όσο η προσωπική παρουσία του δημιουργού είναι τέτοια που επιτρέπει στο έργο του να αυτονομείται από αυτόν...

ΑΓΗΣ

Ανώνυμος είπε...

@ΑΓΗΣ

Το θέμα δεν είναι η Τζάγκουαρ, ούτε ο Μαχαιρίτσας, ούτε η ατάκα "αριστερός είμαι, όχι μαλάκας". Το θέμα είναι η αγοραία νοοτροπία, την οποία κουβαλάει και εκφράζει δημόσια ο σημερινός Μαχαιρίτσας, όταν διευκρινίζει ποιους θεωρεί "μαλάκες" σε αντιδιαστολή με τον ίδιο:

Δεν θα τους κάνω το χατίρι αυτά που βγάζω να τα μοιράζομαι με τον οποιονδήποτε.

Εννοείται - και φυσικά παραλείπεται: επειδή αυτά που βγάζω τα βγάζω γιατί είμαι μοναδικός, μάγκας και αλάνης και σε καμία περίπτωση επειδή κάποιος ή κάτι χρησιμοποιεί εμένα και τους ακροατές μου.

Επίσης, όσο υποκριτική και γλοιώδης είναι η καλλιέργεια αριστερού προφίλ, άλλο τόσο χυδαία είναι η επιδεικτική κατανάλωση πολυτελείας. Στη συγκυρία των τριών τελευταίων δεκαετιών, κανείς δεν έκανε χοντρά λεφτά απλώς και μόνο πουλώντας καλά παπούτσια, καλά σπίτια ή καλή τέχνη. Αντίστροφα, για να πουλήσεις "καταξιωμένο" εμπόρευμα, θα πρέπει να έχει "καταξιωθεί" από πάμπολλους, επάλληλους μηχανισμούς κι αυτό δε γίνεται χωρίς εκπτώσεις σε όλους τους τομείς (καλλιτεχνικό, αισθητικό, διαπροσωπικό). Η πολιτική έκπτωση έρχεται τελευταία: Βλέπεις, δεν είναι τόσο δύσκολο να αποκτηθεί η Τζάγκουαρ όσο το να συντηρηθεί η εικόνα που μας χαρίζει για τον εαυτό μας. Κι οι εξαρτήσεις κι οι εκπτώσεις ξεκινούν ακριβώς από 'δω.

gdmn1973