Πολλά
τα άσχημα μαντάτα τούτη την άσχημη εποχή. Σκάνε σαν χαστούκια
στις ψυχές μας, μολύνουν ακόμα περισσότερο τον αέρα που
αναπνέουμε. Για όσους μεγαλώσαμε ακούγοντας ραδιόφωνο κάποιοι άνθρωποι μας σημάδεψαν ιδιαίτερα,
μεταδίδοντάς μας την αγάπη τους για την μουσική, την ποίηση, τον πολιτισμό. Χωρίς
να το ξέρουν, αποτελούν κομμάτια αυτού που γίναμε. Δεν τους το είπαμε ποτέ. Η Έφη
Μεταλληνού πέθανε, ξαφνικά, χτες. Η εκπομπή της ξεχώριζε ανάμεσα στις ατέλειωτες ώρες ακρόασης του Δευτέρου Προγράμματος.
Οι
εποχές αλλάζουν, οι συνθήκες αλλάζουν, οι άνθρωποι φεύγουν. Και το Δεύτερο
Πρόγραμμα, δεν υπάρχει πια. Επικράτησαν τα νούμερα. Μια μια κόβονται οι ρίζες
που μας συνδέουν με τα χρόνια της αθωότητας. Όμως οι μνήμες δεν σβήνουν, βρίσκουν
οξυγόνο σε ψηλότερες κορφές. Όχι, η
εποχή αυτή δεν είναι η δική μας.
Πέμπτη
4 Ιούλη 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου