Μπορούμε να γυρίσουμε τα πράγματα

Είναι τουλάχιστον ανυπόφορο, ο εργαζόμενος λαός να πειθαναγκάζεται στις πλέον αιματηρές στερήσεις και η πολιτική ζωή να κυριαρχείται από την πολιτική ταραντέλα και κούφια διαχειριστική αντιπαράθεση των δυο κομμάτων της αστικής δεξιάς (ΝΔ) και της «αστικής αριστεράς» (ΣΥΡΙΖΑ). Είναι τραγικό Ελληνόπουλα να υποσιτίζονται και να λιποθυμούν, είναι αηδιαστικό η πείνα και η εξαθλίωση του λαού να γίνεται πλούτος στα χέρια μιας αδίστακτης μεγαλοαστικής τάξης από βιομήχανους, τραπεζίτες και καραβοκυραίους.

Είναι σατανική πρόκληση τα τρόφιμα που στερείται μεγάλη μερίδα Ελληνόπουλων να σαπίζουν στα χέρια ιδιοκτησίας μεγαλεμπόρων. Ναι, είναι αηδία και πρόκληση μαζί. Η Ελλάδα του λαού της, του εργαζόμενου λαού βρίσκεται στην εσχατιά μιας γκριζόμαυρης απεραντοσύνης. «Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά» ντόπια και ξένα πετούν στον ουρανό της Ελλάδας των εργαζομένων Ελλήνων προσμένοντας να κατασπαράξουν το κουφάρι της αιώνιας γης.

Η αγάπη για την ελληνική πατρίδα, ο πατριωτισμός αποκτά κοφτερό νόημα και περιεχόμενο. Οι μεγαλοαστοί κοσμοπολίτες με τα πολιτικά τους αριστερά και δεξιά φερέφωνα επιδεικνύουν ξεδιάντροπα την ισχυροσύνη τους ελέω προδοτών. Οι αστικοδημοκρατικές καντρίλιες προσπαθούν να αποκρύψουν το σκότος και το έρεβος της Ελλάδας των εργαζομένων Ελλήνων. Μπροστά στην «αριστερή» και δεξιά τυχοδιωκτική Ελλάδα αναβιώνει εκείνη η πανάρχαια φωνή αντίστασης των Ελλήνων από τις Θερμοπύλες, το Μαραθώνα, το Μανιάκι, την εθνική αντιφασιστική αντίσταση μέχρι τους ήρωες - θύματα του μεταπολεμικού αντιιμπεριαλιστικού αγώνα. Ολα και όλοι τους είναι εδώ. Το μετερίζι γίνεται απόρθητο φρούριο των αμετανόητων αγωνιστών της εθνικής κοινωνικής απελευθέρωσης.

Ο κοινωνικός πειθαναγκασμός του λαού των Ελλήνων συμπλέκεται με τα χαλκεία των ευρωπρακτόρων του διεθνούς καπιταλιστικού ιμπεριαλισμού. Η Ελλάδα των εργατών, η εργατική Ελλάδα μαζεύει ακόμη ανήμπορη τα κουρέλια που την έντυσαν ντόπιοι και διεθνείς κεφαλαιοκράτες. Η επαναστατική της μειοψηφία στέκεται όρθια στην αντιδραστική πλημμυρίδα των αστών, εχόντων και κατεχόντων. Μπορεί η πνευματική υπόσταση των ανθρώπων να παγιδεύεται στην υλική ανημπόρια ζωής που επιβάλλει η ντόπια και ξένη μεγαλοαστική τάξη, ωστόσο οι λαϊκές δυνάμεις μπορούν να γυρίσουν τούμπα τα πράγματα.

Εχουν αστείρευτη δύναμη, αρκεί να την ενεργοποιήσουν στην καθημερινή πάλη που αναπτύσσει το ταξικό εργατολαϊκό κίνημα, στους χώρους δουλειάς και τις λαϊκές γειτονιές. Αντώνης Δαμίγος