Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

Ακραία μοναξιά



1.Μέσα σ' αυτόν τον κυκεώνα ηλιθιότητας ο καθένας υποτάσσεται στη μοναξιά του.

2. Μετριότητες παντός είδους παραμορφώνουν το καθετί, πηγαινοέρχονται στη ζωή μας με τη σοβαροφάνεια που τους δίνει η τηλεόραση, ενώ έξω από το σκηνικό της μια φράση ακούγεται από κάθε πολίτη: «Δε νιώθω καλά».

3. Ο πολίτης βυθίζεται μέσα στην ψήφο του. Από τη στιγμή που αρνήθηκε τον εαυτό του, θα συναντηθεί με την αφόρητη πραγματικότητα που απλόχερα θα του χαρίσουν τα πάσης φύσεως φασισταριά.

4. Από τη στιγμή που δεν καταφέραμε ν' αναχαιτίσουμε τον μικροαστισμό στην καθημερινή μας ζωή, ήρθε η ώρα να τον υποστούμε σαν ιδεολόγημα. Θα φροντίσει η «Χρυσή Αυγή» γι' αυτό.

5. Στην προσπάθειά του να συμμορφωθεί πιστεύοντας πως έτσι θα προκαλέσει τον οίκτο των Ευρωπαίων, ο πολίτης έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε. Πρόκειται για μια δυστυχία χωρίς προηγούμενο, για μια άσκηση αυτοχειρίας, για μια παγωνιά δίχως τέλος.

6. Η Ιστορία είναι σίγουρο πως δεν θα σκύψει πάνω στη μοναξιά μας. Η αναπόφευκτη ευρωπαϊκή σύρραξη προετοιμάζεται από τους συγγενείς εξ αίματος τραπεζίτες. Αυτοί θα ξετρυπώσουν και τον τελευταίο μοναχικό που ελπίζει πως, αγγίζοντας την καρδιά του με ευλάβεια, το ίδιο θα πράξουν και οι αντίπαλοί του. Ο αφελής πιστεύει ακόμα και τώρα πως μέσα από μια κατάσταση βαθιάς περισυλλογής θα αναχαιτίσει την πραγματικότητα.

7. Τώρα τι γίνεται; Οταν ακούω αυτή τη φράση, αηδιάζω. Προλαβαίνουμε να πάρουμε τώρα στα χέρια μας την πολιτική αλφάβητο και ν' αρχίσουμε να συλλαβίζουμε, ενώ έξω από το σπίτι μας θα πολλαπλασιάζεται το κακό; Θυσιάσαμε την ελευθερία μας και τώρα προσπαθούμε να κρυφτούμε αδέξια πίσω από τις φροντίδες μιας ανύπαρκτης κυβέρνησης σ' ένα ανύπαρκτο κράτος.

8. Υπάρχει μια αρχή που ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει: Πληρώνεις πάντα για τις επιλογές σου. Είναι η στιγμή να κάνουμε ταμείο. Δεν θα πληρώσουμε για τις κακές κλίσεις μας, αλλά για τον εαυτό μας, που περιφρονήσαμε ενδίδοντας.

Του

7 σχόλια:

sofia είπε...

Διαβάζοντας το κείμενο αυτόματα μου ήρθε αυτό στο νου.Δεν ξέρω αν ταιριάζει, αλλά η σκέψη μου εκεί με οδήγησε:

Τα τείχη
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

(Κ.Π.Καβάφης, Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

Μια μεγάλη και φωτεινή καλημέρα

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Είναι ειλικρινά απίστευτη ή σύμπτωση! Ακριβώς το ίδιο ποίημα του Καβάφη που αναφέρει η Sofia, μου γεννήθηκε μέσα μου καθώς διάβαζα το κείμενο σου Οικοδόμε!
Καλό μήνα!

Οικοδόμος είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
Σοφία και Χριστόφορε,
αν θέλετε πιστέψτε το, πείτε το επίσης σύμπτωση, πείτε το ταύτιση, πείτε το επικοινωνία σε "άλλη" διάσταση...πάντως πείτε κάτι γιατί εγώ δεν ξέρω τι να πω.

Προχτές, την Παρασκευή το βράδυ, σκεφτόμουν πως έχω πολύ καιρό να ανεβάσω κάτι του Καβάφη. Περιδιαβαίνοντας
τις σελίδες των απάντων του (Ιλίνσκαγια), ξεχώρισα τα "τείχη" και αυτό:

"Τα παράθυρα

Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για να ΄βρω τα παράθυρα . -Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θα ΄ναι παρηγορία.-
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τα ΄βρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θα ΄ναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει."

Σήμερα, πρωί πρωί, με μεγάλη χαρά δέχομαι το δώρο της σκέψης σας. Ευχαριστώ.

Χριστόφορε καλώς ήρθες.

Καλή δύναμη!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα, καλό μήνα, καλή δύναμη.

leon

Οικοδόμος είπε...

@leon:
Καλημέρα.
Έχεις δίκιο, μου διέφυγε, πρώτη του Ιούλη σήμερα. Καλό μήνα.
Καλή δύναμη φίλε!

Καλό μήνα σε όλους!

sofia είπε...

Εγώ όμως πάντα "κουβαλάω" μαζί μου αυτό σαν φυλαχτό:

Όσο μπορείς

"Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική.
Ο Καβάφης παραδίδει μαθήματα ζωής και αξιοπρέπειας.Είναι Ο ΠΟΙΗΤΗΣ.

Καλό μήνα (και εγώ το ξέχασα)

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ οικοδόμε , καλημέρα
Και τα δύο ποιήματα του Καβάφη, ΤΑ ΤΕΙΧΗ και ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ συνιστούν αληθινό «σχήμα πολιορκίας». Ο εγκλεισμός του ποιητή ισοδυναμεί με τον αποκλεισμό του από τον κόσμο της πραγματικής ζωής. Δεν αντιλαμβάνεται το χτίσιμο των τειχών. Δεν ακούει τίποτε. «Ανεπαίσθητα» τον κλείνουν έξω από τον κόσμο, από τη ζωή και ως εκ τούτου ζει με τις ψευδαισθήσεις του. Απλά, δεν έχει συνείδηση της πλάνης του.
Ο αποκλεισμός στο ποίημα ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ είναι εσωτερικός και αφορά τα αδιέξοδα του ποιητή. Η αναζήτηση διεξόδου αναστέλλεται από το φόβο μήπως ανακαλύψει νέα πράγματα, τα οποία δεν είναι έτοιμος να τα βιώσει και να τα υπηρετήσει.
Ο νέος αστός έχει κάτι παραπάνω. Τον ιδεολογικό αχταρμά μέσα στο κεφάλι του. (ΜΜΕ, προπαγάνδα κλπ.). Βρίσκεται σε χειρότερη θέση και από τον Πλατωνικό δεσμώτη και από τον Καβάφειο δεσμώτη. Ζει με τον τύραννο και δυνάστη της ανθρώπινης σκέψης. Βιβλία, διάλογος και προβληματισμός απαγορευμένα.
Αδράνεια, πλαστές σκηνές που παρουσιάζονται ως αληθινές, έλλειψη πολιτικής συνείδησης, παθητικοποίηση και «όσο περισσότεροι γύρω μας, τόσο λιγότεροι μέσα μας, και τελικά ένας: ο εαυτός μας». Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΜΑΖΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ…
Καλά είμαστε εδώ στα Τζουμέρκα. Χαιρετίσματα
Ο Τζουμερκιώτης