Ο Ανθρωπος (3)

Η ιστορία, βέβαια, δε σταματά με την εγκύκλιο του Usher. Παράλληλα με τις μυθολογικές αφηγήσεις της Αγίας Γραφής για τη δημιουργία του κόσμου σε εφτά μέρες, διατύπωνε και η επιστημονική εύρυνα τα δικά της συμπεράσματα. Και τα συμπεράσματα της επιστήμης δε στηρίζονται στην «αποκάλυψη» και στην αφελή πίστη της Εκκλησίας, αλλά στα ίδια τα πράγματα, στον ορθό Λόγο και στην αντικειμενική Αλήθεια, είτε αυτή στηρίζεται στη διάψευση (κατά C.Popper) είτε στην επαλήθευση (κατά R. Carnap). Και τα πρώτα «πράγματα» που άρχισαν να κλονίζουν αυτήν την αφελή πίστη για τη δημιουργία του Ανθρώπου τον Οκτώβρη του 4004 π.Χ. από το θεό ήρθαν στο φως στις αρχές του 19^ου αι. Κι αυτά ήτανε απολιθωμένα κόκαλα ανθρώπων μαζί με πέτρινα εργαλεία, και επίσης απολιθωμένα κόκαλα ζώων που είχαν εξαφανιστεί από καιρό.

Το περίεργο είναι πως τα ευρήματα αυτά δεν έγιναν από αρχαιολόγους ούτε παλαιοντολόγους αλλά από τον W. Buckland, αγγλικανό, ιερέα και πρώτο καθηγητή της γεωλογίας στην Οξφόρδη, τον J. Mac Enery - καθολικό στρατιωτικό ιερέα και ένα Γάλλο τελωνειακό υπάλληλο τον J.B. De Perthes. O πρώτος ερευνώντας τις σπηλιές της νοτιοδυτικής Ουαλίας βρήκε το 1823 ένα ανθρώπινο σκελετό, σκεπασμένο με κόκκινη ώχρα. Και δίπλα στο σκελετό αυτό εντόπισε ένα μεγάλο αριθμό απολιθωμένων οστών ζώων που είχαν εξαφανιστεί, ως είδη και εργαλείων, που ήταν κατασκευασμένα από καφετί πυριτόλιθο, όπως είναι ακριβώς ο πυριτόλιθος των παλαιολιθικών εργαλείων που βρήκαν ο Δ.Ρ. Θεοχάρης, πρωτοπόρος της προϊστορικής έρευνας στην Ελλάδα και ο V. Miloijic, Σέρβος, καθηγητής της προϊστορίας στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, σημαντικός ερευνητής κι αυτός της ελληνικής προϊστορίας, στις όχθες του Πηνειού ποταμού.

Φυσικά ο Buckland, οπαδός της άποψης του Usher ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε τον Οκτώβρη του 4004, δεν πίστεψε πως ο ανθρώπινος σκελετός, τα πέτρινα εργαλεία και τα κόκαλα των ζώων ήτανε σύγχρονα. Γι' αυτό και σε μια ανακοίνωσή του υποστήριξε την άποψη πως ο ανθρώπινος σκελετός ανήκε σε Ρωμαιο-βρετανό. To 1828 όμως το εύρημα του καθολικού Mac Emery ήρθε να ανατρέψει τους ισχυρισμούς του Bucklad και να βάλει τα πράγματα σε άλλη βάση συζήτησης.

O MacEnery δηλαδή, βρήκε κι αυτός σε μια σπηλιά της νοτιοδυτικής Αγγλίας εργαλεία, κατασκευασμένα από πυριτόλιθο, μαζί με απολιθωμένα κόκαλα ζώων, όμοιων με κείνα που είχε βρει και ο Buckland. Το νέο στοιχείο ήτανε πως τα εργαλεία μαζί με τα κόκαλα των ζώων βρέθηκαν κάτω από το σταλαγμιτικό υλικό της σπηλιάς που δεν ήτανε διαταραγμένο. Αρα εργαλεία και κόκαλα ήτανε σύγχρονα, όπως σύγχρονα πρέπει να ήτανε και τα εργαλεία, τα κόκαλα των ζώων και ο ανθρώπινος σκελετός που βρήκε ο Buckland πριν από πέντε χρόνια. Δυστυχώς όμως, ο MacEnery δε δημοσίευσε τα συμπεράσματά του που υποστήριζαν την εντυπωσιακή παλαιότητα ανθρώπου και που ασφαλώς θα δημιουργούσαν πρόβλημα στους κύκλους της αγγλικανικής Εκκλησίας, όπου οι απόψεις του Usher είχαν πέραση και τις αποδέχονταν ακόμα και επιστήμονες καθηγητές στα πανεπιστήμια της εποχής εκείνης. 

Ετσι η δημοσίευση με τα ευρήματα και τα συμπεράσματα του καθολικού παπά έγινε ύστερα από 41 ολόκληρα χρόνια, παρόλο που τα συμπεράσματα αυτά είχαν υποστηριχτεί από παράλληλες γεωλογικές έρευνες που αποδείκνυαν πως τα εργαλεία και τα κόκαλα των ζώων είχαν αποτεθεί πάνω στο δάπεδο της σπηλιάς πριν αυτή σκεπαστεί με το σταλαγμιτικό υλικό. Ενα υλικό που φαίνεται να σκεπάζε(και να σκεπάζει ακόμα) και το μυαλό των αρχιεπισκόπων ώστε να μην μπορούν να δουν σωστά την αλήθεια. Ο άνθρωπος όμως που στάθηκε αιτία να αποδειχθούν οι υποθέσεις των Αγγλων κληρικών πραγματικές; Ητανε ο Γάλλος τελωνειακός.

Γιώργος Χουρμουζιάδης

Ριζοσπάστης, 3 Απρίλη 2005