Νίκος Έξαρχος: Το Εργατικό Κέντρο είναι πλέον στήριγμα για τους εργαζόμενους του νομού Ιωαννίνων

Για την πείρα που βγαίνει από το θετικό αποτέλεσμα στο πρόσφατο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων (Δεκέμβρης 2016), όπου το ψηφοδέλτιο των ταξικών δυνάμεων βγήκε πρώτο, ενισχυμένο και με αυτοδυναμία στη νέα διοίκηση του ΕΚΙ,
καθώς και τη σημασία αυτής της εξέλιξης για τους εργαζόμενους του νομού και τις δύσκολες μάχες του επόμενου διαστήματος, ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου, Νίκο Εξαρχο.

-- Ξανά πρώτο και ακόμα πιο ενισχυμένο βγήκε το ψηφοδέλτιο των ταξικών δυνάμεων στις πρόσφατες εκλογές για τη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων. Ποιοι παράγοντες έπαιξαν ρόλο σε αυτήν την επιτυχία;

-- Σίγουρα είναι ένα αποτέλεσμα που δεν ήρθε από τη μια στιγμή στην άλλη, αλλά με δουλειά χρόνων, με σχέδιο και επιμονή, βασισμένη στα προβλήματα των εργαζομένων και στην υπεράσπισή τους. Παρά τις δυσκολίες που βάζει ο αντίπαλος, αλλά και τις δικές μας αδυναμίες, καταφέραμε να μην υπάρχει χώρος δουλειάς, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τους μεγάλους χώρους, που οι ταξικές δυνάμεις να μην έχουν παρέμβαση, είτε αυτό έχει να κάνει με την πάλη ενάντια σε απολύσεις, μειώσεις μισθών, απλήρωτη εργασία, είτε με εργοδοτική αυθαιρεσία κ.ο.κ.

Αυτή η προσπάθεια έχει ως αποτέλεσμα οι ταξικές δυνάμεις που συγκροτούν το ΠΑΜΕ να καταξιώνονται στη συνείδηση όλο και περισσότερων εργαζομένων ως ο πραγματικός εκφραστής των συμφερόντων τους. Παραδείγματα τέτοιας δράσης έχουμε πολλά στην περιοχή, όπως στο εργοστάσιο της «Πίνδος», στην «Ανακύκλωση», στους συμβασιούχους του δήμου, στη γαλακτοβιομηχανία «Δωδώνη», στη «Νιτσιάκος», στα σούπερ μάρκετ κ.α.

Αυτές οι παρεμβάσεις αντικειμενικά οδήγησαν σε σύγκρουση με την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της, βοήθησαν τους εργάτες να ξεχωρίζουν πιο καθαρά ποιος είναι μαζί τους και ποιος όχι. Οσο πιο σχεδιασμένα γίνανε, τόσο περισσότερο ξεμασκάρεψαν το ρόλο του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού με όλες τις μορφές του.

Για παράδειγμα, οι εργάτες και οι εργάτριες της «Πίνδος» έβγαλαν συμπεράσματα για τη στάση του επιχειρησιακού σωματείου τους, όταν η εργοδοσία έβαλε ζήτημα μείωσης μισθών και η πλειοψηφία της διοίκησης του σωματείου (ΠΑΣΚΕ) τάχθηκε με το μέρος της εργοδοσίας. Αντίθετα, οι ταξικές δυνάμεις συνέβαλαν στην οργάνωση των εργατών σε αγωνιστική κατεύθυνση, με μαζικές διαδικασίες. Εδωσαν μάχη για να μην περάσουν αυτοί οι σχεδιασμοί, να αποκαλυφθούν οι αιτίες που τους γεννάνε και ποια πρέπει να είναι η διέξοδος.

Στον ίδιο χώρο, κάτω από τη δική μας πίεση και με αφορμή την απόλυση πρωτοπόρας εργάτριας που πρωτοστατούσε στην πάλη για να μην περάσουν οι μειώσεις μισθών, το Εργατικό Κέντρο - στη διοίκηση του οποίου πλειοψηφούσαν τότε οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) - προκήρυξε 24ωρη απεργία στο εργοστάσιο. Ο τότε πρόεδρος του ΕΚΙ, όμως, με εντολή της εργοδοσίας βγήκε δημόσια και με επιχειρηματολογία της εργοδοσίας στην πράξη ακύρωσε την απεργία, αφήνοντας ακάλυπτους τους εργαζόμενους...

Αντίστοιχο παράδειγμα αποτελεί και ο πολυήμερος αγώνας των εργαζομένων της «Ανακύκλωσης» για την ανάκληση των 17 απολύσεων. Ο αγώνας που έδινε η Επιτροπή Αγώνα στην «Ανακύκλωση», μαζί με το ταξικό κλαδικό Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων, για τον οποίο η τότε πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου δεν βρήκε λέξη να πει.

Το ίδιο έκαναν και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, με αποκορύφωμα την προσφυγή της πρώην πλειοψηφίας του Εργατικού Κέντρου στα δικαστήρια, με στόχο να μην πάρουν μέρος στις αρχαιρεσίες για την εκλογή νέας διοίκησης όλα τα ταξικά σωματεία με πρόσχημα τις οικονομικές οφειλές.

Ολη αυτή η δουλειά, αλλά και η κόντρα που ανοίχτηκε, είχε θετικά αποτελέσματα στις αρχαιρεσίες στα σωματεία - μέλη του Εργατικού Κέντρου: Τα τελευταία 6 χρόνια είχαμε διπλασιασμό των δυνάμεών μας και ταυτόχρονα μείωση των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Είχαμε μεγάλη αύξηση, παρά τα προβλήματα της ανεργίας, στους οικοδόμους, στους ιδιωτικούς υπαλλήλους, στον κλάδο Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, στον κλάδο του Φαρμάκου.

Σε σωματεία στα οποία κυριαρχούσε ο εργοδοτικός συνδικαλισμός, όπως του Επισιτισμού - Τουρισμού, πλειοψήφησαν οι ταξικές δυνάμεις, μετατράπηκαν σε σωματεία που υπερασπίζονται τους εργαζόμενους του κλάδου.

Αύξηση των δυνάμεών μας είχαμε επίσης και σε σωματεία που δεν έχουμε την πλειοψηφία, ενώ θετική ήταν η συμβολή από τη δημιουργία νέων σωματείων σε μεγάλους εργασιακούς κλάδους, όπως η ιδιωτική Υγεία και η ιδιωτική Εκπαίδευση.

Σημαντική παράμετρος, βέβαια, ήταν και το ότι παρεμβαίναμε και ως ένα βαθμό αποτρέψαμε το να γίνονται νοθείες σε αρχαιρεσίες από τον εργοδοτικό συνδικαλισμό.

Με καλύτερους όρους και συναίσθηση των δύσκολων μαχών που έχουμε μπροστά μας

-- Ποια είναι η σημασία του θετικού αποτελέσματος στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων; Τι δυνατότητες δίνει για την πάλη των εργαζομένων και ποιοι είναι οι βασικοί στόχοι που μπαίνουν για τη συνέχεια;

-- Αναμφίβολα το γεγονός ότι στη διοίκηση του ΕΚΙ πλειοψηφούν πλέον οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είναι βήμα μπροστά, είναι όπλο και στήριγμα για την εργατική τάξη του νομού μας, για τις δύσκολες και απαιτητικές μάχες που έχουμε μπροστά μας.

Δεν έχουμε αυταπάτη ότι όλοι οι εργαζόμενοι που μας στήριξαν στις αρχαιρεσίες των σωματείων τους ή ακόμα συμμετείχαν και στις διάφορες κινητοποιήσεις και πρωτοβουλίες για τα ζητήματα που αφορούν την εργατική - λαϊκή οικογένεια, συμφωνούν σε όλα μαζί μας. Δεν παραγνωρίζουμε τα εμπόδια που βάζει η συστηματική παρέμβαση της εργοδοσίας και των μηχανισμών της.

Ξέρουμε όμως ότι έχουμε καταφέρει να πείσουμε πολύ περισσότερους εργαζόμενους ότι τα Σωματεία, οι Επιτροπές Αγώνα στους χώρους δουλειάς, οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ δεν κάνουμε πίσω όταν πρόκειται για τα συμφέροντα της τάξης μας, δεν κάνουμε συμφωνίες με την εργοδοσία πίσω από τις πλάτες των εργαζομένων.

Η εξέλιξη με το Εργατικό Κέντρο μάς άνοιξε νέους, καλύτερους δρόμους στην επαφή μας με τους εργαζόμενους, πατάμε καλύτερα πλέον σε χώρους δουλειάς, καλύτερα μας ακούν οι εργάτες και μας εμπιστεύονται.

Πρόκειται άλλωστε για ένα μεγάλο όγκο εργατών. Το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων είναι το μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο της Βορειοδυτικής Ελλάδας. Η πόλη έχει μεγάλη βιομηχανική περιοχή, είναι σταυροδρόμι της Ιονίας και της Εγνατίας Οδού, μισή ώρα πριν από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας.

Ταυτόχρονα, το γεγονός ότι - με εξαίρεση το ΕΚ Πρέβεζας - στις διοικήσεις όλων των Εργατικών Κέντρων της Ηπείρου πλειοψηφούν οι ταξικές δυνάμεις, μας δίνει τη δυνατότητα να παίρνουμε πρωτοβουλίες ακόμα και σε πανηπειρωτικό επίπεδο.

Μπορούμε να συντονιζόμαστε καλύτερα με αγωνιστικές πρωτοβουλίες σε πανελλαδικό επίπεδο: Το ΕΚΙ, για παράδειγμα, ήταν μία από τις 530 συνδικαλιστικές οργανώσεις που στήριξαν την πρωτοβουλία για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, με αναπλήρωση των τεράστιων απωλειών για τους εργαζομένους και κατάργηση των αντεργατικών νόμων.

Γνωρίζουμε ωστόσο καλά ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας για να πετύχουμε το στόχο που μπήκε και στην πρόσφατη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ, αλλά και στο 16ο Συνέδριο του ΕΚΙ, για την οικοδόμηση ενός μαχητικού, ταξικού συνδικαλιστικού - εργατικού κινήματος, ελπίδας και ανατροπής.

Στόχος που περνάει μέσα από την οργάνωση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, πρώτα και κύρια στους μεγάλους χώρους. Στην περιοχή μας αυτοί είναι κυρίως στον κλάδο Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, καθώς στο νομό έχουν την έδρα τους επιχειρήσεις επεξεργασίας κοτόπουλου, όπως η «Νιτσιάκος» και η «Πίνδος», η γαλακτοβιομηχανία «ΔΩΔΩΝΗ», η «ΜΙΝΕΡΒΑ», οι εταιρείες εμφιάλωσης «ΒΙΚΟΣ», «ΖΑΓΟΡΙ», με εκατοντάδες εργάτες σε κάθε εργοστάσιο.

Παλεύουμε για την αλλαγή της σημερινής κατάστασης, με το μεγάλο ποσοστό ανοργάνωτων εργατών, για την είσοδο νέων εργαζομένων στον αγώνα, τη μαζικοποίηση των συνδικάτων, την αλλαγή του συσχετισμού σε εργοδοτικά σωματεία, όπως αυτά στην «ΠΙΝΔΟΣ» και στη «ΔΩΔΩΝΗ», αλλά και το στήσιμο σωματείων εκεί που δεν έχουν καταφέρει ακόμα οι εργάτες να φτιάξουν.

Πολύμορφη δράση για τη στήριξη και την οργάνωση των ανέργων

-- Να σταθούμε λίγο παραπάνω στη δουλειά με τους ανέργους: Η Περιφέρεια Ηπείρου έχει τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας στη χώρα (26,7% τον Οκτώβρη, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία). Τι πρωτοβουλίες παίρνουν οι ταξικές δυνάμεις;

-- Το Εργατικό Κέντρο είναι πλέον στήριγμα και για τους ανέργους του νομού. Οπως και όταν δεν είχαμε την πλειοψηφία στη διοίκησή του, έτσι και με την παρούσα δράση μας, προσπαθούμε να οργανώσουμε τον αγώνα των ανέργων, τις διεκδικήσεις τους, τις παραστάσεις διαμαρτυρίας ενάντια στα δημοτικά τέλη, τη θεώρηση των βιβλιαρίων τους, τις επανασυνδέσεις ρεύματος.

Ξεχωριστή σημασία έχουν οι πολύμορφες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης που παίρνουν τα σωματεία, όπως η διοργάνωση των Λαϊκών Μαθημάτων, τα δωρεάν μπάνια το καλοκαίρι κ.ά. και φυσικά το πανηπειρωτικό συλλαλητήριο ενάντια στην ανεργία και το συλλαλητήριο που έγινε το περασμένο καλοκαίρι.

Βάζουμε μπροστά διεκδικήσεις και πρωτοβουλίες που έχουν στόχο όχι μόνο να καλυτερεύσουν κάπως τη ζωή των ανέργων και των οικογενειών τους, αλλά και να καταλαβαίνουν οι ίδιοι ότι δεν είναι αυτοί υπεύθυνοι για ό,τι ζουν, αλλά το εκμεταλλευτικό σύστημα που ζούμε, που βασίζεται στο καπιταλιστικό κέρδος κι όχι στις δικές τους ανάγκες.

Μέσα από μια τέτοια δουλειά πετυχαίνουμε θετικά αποτελέσματα: Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μια περίοδο που ο κλάδος των κατασκευών φθίνει και οι εργαζόμενοι έχουν χτυπηθεί άγρια από την ανεργία, η συμμετοχή στις αρχαιρεσίες του Συνδικάτου Οικοδόμων έχει αυξηθεί και η δύναμη του ταξικού ψηφοδελτίου έχει υπερδιπλασιαστεί.

Η εξήγηση είναι ότι το Συνδικάτο είναι καταξιωμένο στη συνείδηση των οικοδόμων του νομού μας κι όχι τυχαία. Πέρα από τα κλαδικά ζητήματα και τη δράση που είχε γι' αυτά, είτε αφορούσαν τους ανέργους του κλάδου είτε τους εργαζόμενους, π.χ. στην Ιόνια Οδό, το συνδικάτο ήταν στην πρώτη γραμμή της πάλης για όλα τα ζητήματα που αφορούν την εργατική - λαϊκή οικογένεια.

Δεν υπήρξε μικρός ή μεγάλος αγώνας των εργαζομένων του νομού, που οι οικοδόμοι δεν έβαλαν την υπογραφή τους κι αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι το Συνδικάτο Οικοδόμων μαζί με τις άλλες ταξικές δυνάμεις στήριζε έμπρακτα τους αγώνες των εργαζομένων άλλων κλάδων στα μεγάλα εργοστάσια, για να μην περάσουν οι απολύσεις, οι μειώσεις μισθών, η τρομοκρατία κ.λπ., είχε συμβολή στους αγώνες αυτούς, αλλά είχε αντανάκλαση και στις ίδιες τις αρχαιρεσίες των οικοδόμων. Η εργάτρια της «Νιτσιάκος», της «Πίνδος», της «Δωδώνης», πάρα πολλές φορές είχε στην οικογένειά της κάποιον οικοδόμο, γιατί έτσι είναι η εργατική οικογένεια. Ετσι, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που γυναίκες οικοδόμων, εργάτριες, παρότρυναν τους συζύγους τους να ψηφίσουν στο συνδικάτο.

Ριζοσπάστης