Δυο φωτογραφίες - μια σκέψη

Ουκρανία, Μάρτης 2014.

Δεν είναι τυχαίο που δίπλα σε ό,τι πιο αντιδραστικό, πιο οπισθοδρομικό, πιο σκοταδιστικό βρίσκεται σχεδόν πάντα ένας ρασοφόρος, μια εικόνα, ένας σταυρός. Τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας έγιναν «στο όνομα του Θεού». Οι μακελάρηδες των λαών πριν βάψουν τα χέρια τους με αθώο αίμα κάνουν «μεγαλόσταυρους» και επικαλούνται τη θέληση του Θεού. Ράσο και σβάστικα πλάι πλάι σήμερα στην Ουκρανία, ράσο και αντεπανάσταση πλάι πλάι πριν λίγα χρόνια στην Πολωνία, ράσο και  Τούρκοι, Ιταλοί, Γερμανοί, Άγγλοι καταχτητές πλάι πλάι στην πολύπαθη Ελλάδα και άπειρα ακόμα παραδείγματα στα βάθη των αιώνων, όπου γης.

Η θρησκεία όπως εκφράζεται μέσα από την επίσημη εκκλησία βγάζει διαχρονικά από κάθε δύσκολη θέση τους καπιταλιστές. «Είναι ένα είδος πνευματικού αλκοόλ, μέσα στο οποίο οι σκλάβοι του κεφαλαίου πνίγουν την ανθρώπινη μορφή τους, τις διεκδικήσεις τους για μια κάπως ανθρώπινη ζωή» όπως έλεγε ο Λένιν. Και ως γνωστόν ο «μεθυσμένος» δεν διαθέτει τη νηφαλιότητα και την καθαρή ματιά να διακρίνει το δρόμο. Χάνει και τις δυνάμεις του και έχει ανάγκη από δεκανίκια.

Ο παπα-Χολέβας, αντάρτης του ΕΛΑΣ

Οι ρασοφόροι που ως παιδιά του εργαζόμενου λαού αφουγκράζονται τη λαχτάρα του για  λευτεριά, ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη, που αρπάζουν το τουφέκι και γίνονται ένα με αυτόν και αν χρειαστεί θυσιάζονται μαζί του για την τωρινή ζωή, αποτελούν την εξαίρεση του κανόνα. Ο παπα-Ανυπόμονος, ο παπα-Κουμπούρας, ο παπα-Χολέβας και τόσοι άλλοι ήταν δυο φορές αντάρτες. Αντιστάθηκαν στον καταχτητή και την κοινωνική καταπίεση και παράλληλα αντιτάχτηκαν στις βουλές των προϊσταμένων τους. Γιατί πάνω από οτιδήποτε άλλο έβαλαν τον λαό και τα πραγματικά συμφέροντά του. Και ο λαός αυτούς τους παπάδες έκλεισε για πάντα στην καρδιά του.

Τρίτη 4 Μάρτη 2014.