«Το κόκκινο είναι ένα πολύ αρνητικό χρώμα»!

Ζούμε στην εποχή των μεγάλων ανατροπών που οι αστοί πολιτικοί τους δίνουν ονόματα όπως «μεταρρυθμίσεις», «διαρθρωτικές αλλαγές» κ.ά. και που βάζουν στο στόχαστρο εργασιακά δικαιώματα και δημοκρατικές ελευθερίες και οδηγούν μεγάλες μάζες εργαζομένων και λαϊκών ανθρώπων ολοταχώς πίσω σε εποχές σκληρές και μαύρες που οι σύγχρονες γενιές δεν πρόλαβαν να ζήσουν.

Πολλά από αυτά που ξέραμε έπαψαν να ισχύουν ως «αυτονόητα». Η δουλειά δεν είναι πια δικαίωμα αλλά κάτι σαν λαχείο. Οι γεμάτες σελίδες του ασφαλιστικού βιβλιαρίου  μοιάζουν με άλμπουμ με παλιές οικογενειακές φωτογραφίες, που ξεφυλλίζοντάς το αναπολείς ευτυχισμένες στιγμές. Ο υποσιτισμός παιδιών και ενηλίκων είναι εδώ και κάνει παρέα με μια σειρά μεταδοτικές ασθένειες που επέστρεψαν και σαρώνουν. Οι φασίστες ξεσαλώνουν. Ο χωροφύλακας κάνει ακόμα πιο έντονη την «παρουσία» του. Εργάτες  και κοινωνικοί αγωνιστές (κατα)δικάζονται σχεδόν καθημερινά. Ο  σοσιαλισμός κατασυκοφαντείται και διαστρεβλώνεται, εξομοιώνεται με τον φασισμό. Σε αρκετά μέρη της «πολιτισμένης» Ευρώπης τα κομμουνιστικά κόμματα και σύμβολα είναι στην παρανομία και αν κάνεις το «λάθος» και πεις ότι είσαι κομμουνιστής παίρνεις το δρόμο για τη φυλακή πριν καλά καλά προλάβεις να το καταλάβεις.

Δίπλα στα πολύ σοβαρά και στα μεγάλα, κάνουν την εμφάνισή τους και κάποιες «μοντέρνες» και φαινομενικά αθώες θεωρίες που έρχονται για  να γκρεμίσουν δήθεν «στερεότυπα» δεκαετιών, και που, θέλοντας και μη, δημιουργούν συνειρμούς και ερωτηματικά για το μέχρι που μπορεί να φτάσει η επινοητικότητα των εγκεφάλων που τις σκαρφίζονται.

Ο χώρος της εκπαίδευσης αποτελεί ένα συνηθισμένο πεδίο «πειραματισμών» των εκάστοτε κυβερνήσεων και εφαρμογής «οδηγιών» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως προκαλεί εντύπωση η είδηση ότι  σχολείο της Μεγάλης Βρετανίας αποφάσισε να απαγορεύσει στους δασκάλους να χρησιμοποιούν κόκκινο στυλό για τη διόρθωση των γραπτών, γιατί λέει το κόκκινο χρώμα «παράγει αρνητισμό»! Μάλιστα, η διεύθυνση του σχολείου  αποφάσισε  ότι το κόκκινο είναι «αρνητικό χρώμα»!

«Οι μαθητές προοδεύουν περισσότερο εάν υπάρχει διάλογος και το νέο σύστημα που εφαρμόζουμε έχει αυτό σαν βάση» δήλωσε ο διευθυντής του σχολείου και συνέχισε (για να μάθουμε πως κάθε άλλο παρά για μεμονωμένο περιστατικό πρόκειται…): «Πολλά δημοτικά σχολεία το έχουν εφαρμόσει με θετικά αποτελέσματα και νομίζω ότι έγινε σαφές πως το κόκκινο είναι ένα πολύ αρνητικό χρώμα»!

Με ποια λογική; θα αναρωτηθεί κάποιος (και εδώ έρχονται, αναπόφευκτα, οι συνειρμοί που προαναφέραμε). Με ποια λογική το κόκκινο «παράγει αρνητισμό»; Με ποια λογική δεν ευνοεί τον «διάλογο»; Μήπως με τη «λογική» ότι ποτέ δεν έπαψε να προκαλεί, να ερεθίζει την καθεστηκυία τάξη,  και να ξεσηκώνει, να εμπνέει, να καθοδηγεί τους καταπιεζόμενους; 

Πώς και από πού προέκυψε ξαφνικά μια τέτοια «ανακάλυψη»; Η ζωή θα δείξει αν πρόκειται για ένα τυχαίο γεγονός ή για κάτι «άλλο», όμως η επινοητικότητα των καπιταλιστών στο «σερβίρισμα» του σκότους και της εξαθλίωσης και οι τρόποι και η ευκολία με την οποία  οι «ανατροπές» τους επιβάλλονται στις μέρες μας μας κάνει περισσότερο επιφυλακτικούς και δύσπιστους…

Σάββατο 29 Μάρτη 2013.