-Γιατί δεν θα γίνει ποτέ πραξικόπημα στις ΗΠΑ;... -Γιατί στην Ουάσιγκτον δεν υπάρχει πρεσβεία των ΗΠΑ!

Είναι εντυπωσιακή η ομοιότητα που παρουσιάζουν οι «εξεγέρσεις» στην Λατινική Αμερική, στις Αραβικές χώρες και τώρα στην Ουκρανία. Στο πρόγραμμα του Russia Today (RT) με τίτλο «Εξαγώγιμα Πραξικοπήματα» η Jelena Milincic παρουσιάζει στοιχεία και εκθέτει επιχειρήματα σχετικά με την συμμετοχή σε αυτές τις «εξεγέρσεις» ή πραξικοπήματα, των Ηνωμένων Πόλιτειών.

- Γιατί δεν θα υπάρξει ποτέ πραξικόπημα στις Ηνωμένες Πολιτείες ;
- Γιατί στην Ουάσιγκτον δεν υπάρχει πρεσβεία των ΗΠΑ !

 Αυτό το παλιό ανέκδοτο, που επαναλαμβάνουν συχνά οι σημερινοί  λατινοαμερικάνοι ηγέτες, στην πραγματικότητα εξακολουθεί να είναι πολύ επίκαιρο. Τις τελευταίες δεκαετίες στα πραξικοπήματα που εκδηλώθηκαν σε πολλές χώρες (Ιράν (1953),  Γουατεμάλα (1954), Νότιο Βιετνάμ (1963), Ελλάδα (1967), Χιλή (1973)  υπήρξαν σημαντικές ενδείξεις για την άμεση εμπλοκή της πρεσβείας των ΗΠΑ.

Την πρωτοκαθεδρία ανάμεσα στους οργανισμούς που οργανώνουν αυτές τις δράσεις την έχει ο γνωστός USAID (United States Agency for International Development), η συμμετοχή του οποίου ήταν καθοριστική π.χ στην προετοιμασία του πραξικοπήματος στην Ονδούρα τον Ιούνιο του 2009. Πολυάριθμες πρόβες πραγματοποιήθηκαν από  τον  USAID για «χρωματιστές επαναστάσεις» και πραξικοπήματα στις χώρες του δυτικού ημισφαίριου. Κυρίως για την Κούβα, την Βενεζουέλα, το Εκουαδόρ, την Βολιβία, την Νικαράγουα.

Μια άλλη ομάδα πίσω από πολλές «επαναστάσεις» είναι η Σερβική «Otpor» (Αντίσταση) που διοργάνωσε την πρώτη «επανάσταση» ενάντια στον Slobodan Milosevic στην Σερβία το 2000 και έπειτα επέκτεινε την δραστηριότητά της σε όλο τον κόσμο.

Στην Βενεζουέλα

Σύμφωνα με τα WikiLeaks, το «Canvas» (το νέο κίνημα Otpor) κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για να αποσταθεροποιήσει και ανατρέψει το καθεστώς του Ούγκο Τσάβες στην Βενεζουέλα. Επιπλέον, οι δραστηριότητες του USAID δεν είχαν καμιά νομική βάση σε αυτή την χώρα, δεδομένου ότι δεν υπήρρχε διακρατική συμφωνία για την παρουσία τους εκεί. Παρ όλα αυτά, από το 2002 (μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Απριλίου) το προσωπικό της εν λόγω υπηρεσίας, με την βοήθεια της πρεσβείας των ΗΠΑ εμφανίζεται πολύ δραστήριο. Η αντιπολίτευση έλαβε πάνω από 70 εκατομμύρια δολάρια από διάφορες πηγές χρηματοδότησης για την υποστήριξη των αντι-Τσάβες  υποψηφίων, την δημιουργία πολιτικής κρίσης, την κινητοποίηση της κοινωνίας, και την δημιουργία μίας νέας ηγεσίας των λεγόμενων δημοκρατικών.

Στην Βολιβία

Ο USAID ήταν ο πρώτος οργανισμός που επένδυσε πάνω από 97 εκατομμύρια δολάρια στην ενίσχυση και υποδαύλιση των  αυτονομιστικών - αποσχιστικών τάσεων, την στήριξη των κομμάτων της αντιπολίτευσης και την διείσδυση στην κοινότητα των ιθαγενών. Τον Οκτώβριο του 2006 οι ΗΠΑ διόρισαν πρεσβευτή στη χώρα των Άνδεων, τον  Philip Goldberg  που είχε εργαστεί στο διπλωματικό γραφείο των ΗΠΑ στην Βοσνία, σαν δεξί χέρι του Richard Holbruk, αυτού που ανάγκασε τους Σέρβους να υπογράψουν την Συμφωνία του Dayton.

Το 2007 ο USAID διένειμε πάνω από 13 εκατομμύρια δολάρια σε πολιτικά κόμματα και οργανώσεις στην Βολιβία για να ενισχύσει τις περιφερειακές κυβερνήσεις και συνεπώς να αποδυναμώσει την κεντρική κυβέρνηση. Το 2008 ο δήμαρχος της Σάντα Κρούζ κάλεσε τον Στρατό της χώρας να σκοτώσει τον Μοράλες, ωστόσο ο Στρατός παρέμεινε πιστός στην κυβέρνηση. Τον Απρίλιο του  2009  σε ένα ξενοδοχείο της Σάντα Κρούζ εξουδετερώθηκε μία ομάδα τρομοκρατών από την Ευρώπη που είχε αποστολή να δολοφονήσει τον πρόεδρο Εβο Μοράλες. Μεταξύ των υποστηρικτών των τρομοκρατών ήταν Βολιβιάνοι που είχαν επαφές με το προσωπικό του USAID στην χώρα.

Στο Εκουαδόρ

Αντίστοιχο με της Βολιβίας σκηνικό με αγώνα ανάμεσα σε αυτονομιστές και στην κυβέρνηση υπήρξε και στο Εκουαδόρ. Η αντιπολίτευση έλαβε μεγάλη υποστήριξη τόσο από τις ΗΠΑ, όσο και από δεξιά κινήματα της Δυτικής Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής και τον Αύγουστο του 2008 οι ΗΠΑ διόρισαν νέα πρέσβη στο Εκουαδόρ την   Heather Hodges, που πριν ήταν σταθμάρχης  στην Μολδαβία κατά την διάρκεια των «χρωματιστών επαναστάσεων» σε αυτή την χώρα. Επιπλέον, ο USAID χρηματοδότησε τον αντιπολιτευόμενο Δήμο  Guayaquil, καθώς επίσης και την καμπάνια για «περιφερειακή αυτονομία» στα μέσα ενημέρωσης. Παρ’ όλα αυτά οι προσπάθειες των αντιπάλων του Ραφαέλ Κορέα ήταν ανεπιτυχείς και τον Σεπτέμβριο του 2008 σχεδόν το 64% ψήφισε υπέρ του νέου Συντάγματος.

Στην Ουκρανία

Στην λίστα των χωρών που έχουν πληγεί από τις εισαγόμενες «επαναστάσεις» προστίθεται και η Ουκρανία. Τον Δεκέμβριο του 2013  η Victoria Nuland,  βοηθός του υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ επιστρέφοντας από το Μαιτάν,  δήλωσε στην Ουάσιγκτον: «Έχουμε επενδύσει στην επανάσταση του Μαιτάν πάνω από 5.000 εκατομμύρια δολάρια» εκ των οποίων τα 815 εκατομμύρια πήγαν για την χρηματοδότηση του έργου της δημοκρατίας και  σε προγράμματα ανταλλαγών». Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η κυβέρνηση Ομπάμα είχε ξοδέψει 184 εκατομμύρια δολάρια σε έργα που σχετίζονται με την υποτιθέμενη «ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Επιπλέον, ο οργανισμός για την ασφάλεια της Ουκρανίας αποκάλυψε ένα σύστημα χρηματοδοτικών ροών για την διοργάνωση ταραχών στο κέντρο του Κιέβου και σε άλλες πόλεις της Ουκρανίας. Η έρευνα που διεξήχθη κατέληξε ότι τα χρήματα είχαν μεταφερθεί δια της διπλωματικής οδού, μέσω της πρεσβείας του Κιέβου. Από την πλευρά της, η πρεσβεία των ΗΠΑ είχε πραγματοποιήσει την μεταφορά μέσω των οργανώσεων «Ελευθερία» και «Μητέρα Πατρίδα» με ρυθμό 20 εκατομμυρίων δολαρίων την εβδομάδα.

Συμπερασματικά

Ορισμένες από αυτές τις χώρες ζουν την «μετπεπαναστατική» τους περίοδο ενώ σε άλλες συνεχίζονται οι διαδηλώσεις στους δρόμους με την ίδια αίσθηση: ότι όλοι είναι ευάλωτοι και μία νέα «εξέγερση» μπορεί να συμβεί κάθε στιγμή.

Σημειώστε, ότι στο άμεσο μέλλον οι ΗΠΑ προτίθενται να αλλάξουν τον πρεσβευτή τους στην Ρωσία. Η λίστα των υποψηφίων περιλαμβάνει 3 πρόσωπα που έχουν διατελέσει πρεσβευτές στην Ουκρανία,  τον John Tefft, τον Steven Pifer και τον Carlos Pascual., ενώ ένα άλλο πρόσωπο που φιλοδοξεί να καταλάβει την θέση είναι ο Rose Gottemoeller, κορυφαίος ειδικός σε θέματα «αφοπλισμού και πυρηνικής ασφάλειας».

 Πηγή: cubadebate
Prensa Rebelde