Οικοδόμοι παλικάρια ― Αφιερώνεται στους οικοδόμους που με μπράτσα και ψυχή έσπρωξαν προς τα μπρος τους τροχούς της ζωής και της ιστορίας

Αφιερώνεται στους οικοδόμους που με μπράτσα και ψυχή έσπρωξαν προς τα μπρος τους τροχούς της ζωής και της ιστορίας.

Επιμέλεια βίντεο: Οικοδόμος

Στίχοι: Στέφανος Βαρτάνης

Μουσική: Βάσος Χαλκίδης

Στις οικοδομές δουλεύουν

τραγουδώντας τα παιδιά,

με τα μπράτσα τ' ατσαλένια

και τα μαύρα τους κορμιά,

ανεβαίνουν σκαλωσιά.

Οικοδόμοι παλικάρια

με περήφανη ψυχή,

απ' τα χέρια σας, παλάτια,

χτίζονται σ' αυτή τη γη

κι ομορφαίνουν τη ζωή.

Παλικάρια ζηλεμένα

κι όλοι με καρδιά χρυσή,

στην αγάπη παινεμένοι,

νοικοκύρηδες πιστοί

και τεχνίτες ξακουστοί.

Οικοδόμοι παλικάρια

με περήφανη ψυχή,

απ' τα χέρια σας, παλάτια,

χτίζονται σ' αυτή τη γη

κι ομορφαίνουν τη ζωή.

Για τη δημιουργία του βίντεο χρησιμοποιήθηκαν ασπρόμαυρες φωτογραφίες οι περισσότερες από τις οποίες συλλέχτηκαν από το διαδίκτυο. Καταγράφουμε τους δημιουργούς και τις πηγές όσων (των περισσότερων) μπορέσαμε να διασταυρώσουμε:

Συγκεκριμένα: Μελετζής Σπύρος (1), Μεγαλοκονόμος Κων/νος, από το ιστολόγιο “Ο Εχθρός του Λαού” (9), Θεοδοσίου Νίκος, από το προσωπικό του ιστολόγιο (4), δυο φωτογραφίες με Λαγκαδινούς μαστόρους, από την ιστοσελίδα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, δυο φωτογραφίες με Χωσεψίτες μαστόρους, από ιστοσελίδα για τη Χώσεψη (Κυψέλη Άρτας) που δεν υπάρχει πια, μια φωτογραφία από το ιστολόγιο «Τρίκωμο Γρεβενών», δυο  φωτογραφίες από τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ), η μία από τις οποίες προέρχεται από το  αρχείο του παλιού συνδικαλιστή οικοδόμου Δημήτρη Κουτσούνη,  μια φωτογραφία από το αρχείο του παλιού συνδικαλιστή οικοδόμου Χρήστου Πουρναρά, μια φωτογραφία από το βιβλίο «Όταν η οργή ξεχειλίζει» (Αθήνα 2006),και δυο φωτογραφίες από το οικογενειακό αρχείο του Οικοδόμου.

Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Ν. Θεοδοσίου για την παραχώρηση των φωτογραφιών του, καθώς και όλους όσοι (δημιουργοί και κάτοχοι δικαιωμάτων)  συνέβαλαν –χωρίς να το γνωρίζουν- στη δημιουργία αυτού του βίντεο.

«Να χτίζεις μη θαρρείς πούναι να τραγουδάς ένα τραγούδι

Μα είναι λεβέντες όλο πείσμα οι χτίστες

Κ΄η οικοδομή ανεβαίνει, μ΄έφοδο τον ουρανό κυριεύει

Ψηλά και πιο ψηλά, πάντα ψηλότερα.» 
ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ