Εμείς σήμερα και κάθε μέρα ψηφίζουμε με πείσμα και πάθος, με γνώση και συνέχεια

Ξημέρωσε. Το πρωινό μούχρωμα σηκώνεται πάνω από την πόλη. Σήμερα ψηφίζουμε και από αύριο συνεχίζουμε τον αγώνα του «ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού».
Σήμερα ψηφίζουμε, όχι για μια μόνο μέρα, αλλά κάθε μέρα στην πορεία αντίστασης του ΚΚΕ και του μετώπου των λαϊκών δυνάμεων κατά της βαρβαρότητας της πλανητικής αταξίας, κατά των ΝΑΤΟικών δογμάτων βίας, κατά της ανεργίας και της ανέχειας. Ψηφίζουμε κατά της εικονικής μετά ΟΝΕ σύγκλισης προς τα μεγάλα συμφέροντα και της πραγματικής απόκλισης από την πραγματικότητα που απειλούν - «υποσχόμενοι» και οι δύο διεκδικητές της εξουσίας - ότι θα είναι ακόμη πιο ζοφερή.

Ψηφίζουμε με πείσμα, με εμπειρίες αγώνων, με σφιγμένες γροθιές, απέναντι στον αντίπαλο, με ανοιχτές καρδιές μαζί με τους «παραστάτες» του αρχαίου όρκου που στοιχίζονται μαζί μας. Μ' ένα τραγούδι κι ένα κόκκινο λουλούδι, όπως τότε, που πολεμούσαμε και τραγουδούσαμε κατά της ναζιστικής βαρβαρικής νέας τάξης και του σύγχρονου κακέκτυπου ενός νέου ολοκληρωτισμού, όπως και κατά των εγχώριων συμμέτοχων και συνένοχων των «διευκολύνσεων».

Βαρδιάτορες παραμένουμε στα καραούλια του διεθνισμού, της αλληλεγγύης των λαών, της ειρήνης και γι' αυτό, υπερασπιστές των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού μας και του κάθε λαού, της ανεξαρτησίας, των κοινωνικών κατακτήσεων, της υπεράσπισης ενός νέου ανθρωπισμού και της ίδιας της ζωής.

Ξημέρωσε. Σήμερα στις κάλπες, αύριο στους δρόμους των αγώνων και όχι σ' εκείνους τους αδιέξοδους μονόδρομους των ΗΠΑ - ΕΥΡΩ - ΝΑΤΟ - ναρκοθετημένων επιβουλών.

Ξημέρωσε. Ξεφτίδια μακιγιαρισμένων προσώπων, απομεινάρια χάρτινων υποσχέσεων, που ξέφυγαν από τα απορριμματοφόρα, στροβιλίζονται στον οστριο-γαρμπή που φυσάει από το πρωί.

Εμείς σήμερα και κάθε μέρα ψηφίζουμε με πείσμα και πάθος, με γνώση και συνέχεια, γιατί όπως μας καλεί ο στίχος του Γιάννη Ρίτσου: «... Πρέπει να ξανασκάψεις εκεί/ που έσκαψες/... Πρέπει να ξανασπείρεις/ εκεί που έσπειρες/ αλλιώς το θέρος θα 'ρθει/ χωρίς λουλούδια και καρπούς/ να σε βρει γονατιστό πάνω στο βράχο...».

Γιώργος Κ. ΤΣΑΠΟΓΑΣ

Ριζοσπάστης, Κυριακή 9 Απρίλη 2000