Αν
η προσφορά, η πρωτοπόρα δράση των παλιών συντρόφων - και είμαστε
περήφανοι γι' αυτό - και γενικότερα όλων των μελών μας είναι
αναντικατάστατη, πρέπει να τονίσουμε ταυτόχρονα πως ό,τι το προοδευτικό
και καλό επιτεύχθηκε στην ιστορική διαδρομή της πατρίδας μας είναι έργο
του αγώνα του ίδιου του λαού μας, της εργατικής τάξης, της νεολαίας.
Εμείς
δε θεωρούμε τον εαυτό μας μοναδική και αποκλειστική πηγή δύναμης.
Ξέρουμε ότι η δικιά μας πρωτοπόρα δύναμη και δράση δε λύνει από μόνη της
τα προβλήματα, ούτε μπορεί να αντικαταστήσει το ρόλο των μαζών. Εμείς
σε κάθε βήμα μας θέλουμε τη συμμετοχή του λαού, τη συμμετοχή της
νεολαίας. Και είμαστε υπερήφανοι γι' αυτή την αξία, την πίστη στις
δυνατότητες της εργατικής τάξης, του λαού μας, την εμπιστοσύνη στη
δύναμη του αγώνα τους.
Οπως πάντα, έτσι
και σήμερα, προσπαθούμε να τις αναδείξουμε σαν βασικό παράγοντα της
κοινωνικής εξέλιξης, κόντρα στην ηττοπάθεια, το συμβιβασμό, τα "εφικτά"
και "ρεαλιστικά" του μονοπωλιακού κεφαλαίου.
Εκείνο που
ζητάμε, εκείνο που μας ενδιαφέρει, εκείνο που επιδιώκουμε, είναι να μπει
σε κίνηση μαζί μας ο αγώνας, η δημιουργικότητα του ίδιου του λαού μας
για κάθε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει.
Γιατί μόνο αυτός ο δρόμος με το λαό δημιουργό - κυρίαρχο μπορεί να οδηγήσει σε μία δίκαιη κοινωνία.
Είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον. Γιατί η ιστορία μάς δείχνει ότι ο λαός, η νεολαία δε σκύβουν το κεφάλι.
Γιατί, το τέλος της ιστορίας δεν ήρθε και ούτε θα 'ρθει όπως πολλοί θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε.
Δεν
είμαστε μόνοι. Σε όλες τις χώρες του κόσμου αρχίζει μια νέα περίοδος
αγώνων. Τα Κομμουνιστικά Κόμματα ανασυντάσσονται και το εργατικό και
αντιιμπεριαλιστικό κίνημα δυναμώνει.
Οι κομμουνιστές της χώρας μας
έχουμε χρέος να συμβάλουμε όπως το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα παίξει
τον αποφασιστικό αγωνιστικό του ρόλο, ενωμένο, ατσαλωμένο στις
δοκιμασμένες αρχές και αξίες.
Η Μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση δεν ήταν ένα διάλειμμα στην πορεία της ανθρωπότητας.
Παρά
τις δυσκολίες, οι σημαίες, το ξέρουμε, ότι θα ανεμίζουν ξανά όρθιες
στην εποχή μας κάτω από την πίεση των προβλημάτων, των σύγχρονων αναγκών
της εργατικής τάξης, του λαού, της νεολαίας.
Ο κόσμος που ζούμε μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει.
Γι' αυτό είμαστε σίγουροι.
(Απόσπασμα από την ομιλία του Χαρ. Φλωράκη στην εναρκτήρια εκδήλωση για τα 80χρονα του ΚΚΕ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας τον Δεκέμβρη του 1997).
1 σχόλιο:
΄Ετσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη
ή κόκκινη από ζωή ή κόκκινη από θάνατο
θα φροντίσουμε εμείς γι' αυτό...
Δημοσίευση σχολίου