Συναντήθηκε
με τη φρίκη στην πιο μεγάλη στιγμή της μικρής ζωής της. Η νεαρή γυναίκα της
φωτογραφίας είναι από το Μεξικό. Στην πατρίδα της δικαίωμα στο σύστημα υγείας έχουν
μόνο όσοι έχουν λεφτά να πληρώσουν. Πήγε στο νοσοκομείο ετοιμόγεννη και την
έδιωξαν, αφού δεν διέθετε το απαραίτητο
«εισιτήριο» για να της «κάνουν εισαγωγή», ούτε φυσικά χρήματα για γιατρό και νοσήλια. Γέννησε
στο προαύλιο μόνη και αβοήθητη, χωρίς την απαραίτητη φροντίδα για την ίδια και
το παιδί της, με τα σημάδια της αγωνίας, του πόνου, της φρίκης, αποτυπωμένα στο
κορμί και την ψυχή τους.
Το
Μεξικό είναι μια μεγάλη σε έκταση και πλούτο χώρα. Εκατομμύρια Μεξικανοί ζουν
στη φτώχια και στην εξαθλίωση, ενώ μια χούφτα καπιταλιστικά παράσιτα διαρκώς
πλουτίζουν. Η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα που βρίσκεται σε «κρίση».
Εκατομμύρια πολίτες της σπρώχνονται με γοργούς ρυθμούς στη φτώχια και στην
εξαθλίωση, ενώ μια χούφτα καπιταλιστικά παράσιτα βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές χτίζουν καινούργια
θησαυροφυλάκια καθώς αυξάνονται καθημερινά τα κέρδη τους. Στο Μεξικό η
κυβέρνηση του Πένια Νέτο «προχωρά σε μεταρρυθμίσεις και περικοπές στην
εκπαίδευση, στις εργασιακές σχέσεις, στην υγεία». Στην Ελλάδα η κυβέρνηση
Σαμαρά «προχωρά σε μεταρρυθμίσεις και περικοπές στην εκπαίδευση, στις
εργασιακές σχέσεις, στην υγεία» και σε άλλους τομείς έχοντας σαν στόχους ένα
«πρωτογενές πλεόνασμα» και κάποια «ανάπτυξη». Στις «δημοκρατίες» του Μεξικού
και της Ελλάδας άνθρωπος χωρίς λεφτά σημαίνει απλά «τίποτα». Κάτι σαν σκουπίδι.
Από
παλιά ξέραμε πως το Μεξικό, η Κίνα, το Μπαγκλαντές κλπ. βρίσκονται πολύ «μακριά».
Σήμερα πια έχουμε κοινά «σύνορα»… Η φρίκη χτύπησε από καιρό και τη δική μας πόρτα. Έχει
τη μορφή των «μνημονίων», των «περικοπών», των συνεχώς «τελευταίων μέτρων», των
κλειστών σχολείων και ακριβών νοσοκομείων, των «θυσιών»που διαρκώς ζητάνε από το λαό.
Σκηνές φρίκης που μέχρι χτες τις βλέπαμε στις τηλεοπτικές οθόνες, τώρα τις ζούμε. Η
φρίκη του καπιταλισμού θα κυριαρχεί όσο οι λαοί θα παραμένουν θεατές των γεγονότων που «μεταρρυθμίζουν»
τις ζωές τους. Θα ζούμε τη φρίκη όσο θα επιτρέπουμε να αποφασίζουν για τις τύχες μας, αυτοί που μας
βλέπουν σαν σκουπίδια. Θα συνηθίζουμε στη φρίκη όσο θα ανεχόμαστε τα «μέτρα» και
τις πολιτικές αυτών που, πίσω από τις πόρτες των γραφείων τους λένε με ειρωνεία για μας πως ο άνθρωπος μπορεί τα πάντα να συνηθίσει φτάνει να βρεις τον τρόπο για να τον πείσεις. Ας τους διαψεύσουμε…
Κυριακή
6 Οκτώβρη 2013.
5 σχόλια:
Δεν ξέρω τι απ' τα δυο είναι πιο συγκλονιστικό. Η εικόνα ή τα λόγια του άρθρου; ΄Ομως και τα δυο αποτελούν γροθιά στο στομάχι. Για κάθε σκεφτόμενο άνθρωπο. Πώς αφήσαμε κι έγιναν έτσι τα πράγματα;
Φρικη και ανατριχιλα ο σημερινος κοσμος, εκει τον καταντησαν οι νεοφιλελευθεροι και οι λακεδες τους ,σκουληκια που σερνονται και διψουν για αιμα ειναι.Το μυστρι.
Περιεργη υπόθεση χρηματισμού συνδικαλιστή. Στο "Σωτηρία" συνδικαλιστής της ΠΑΣΚΕ -προεδρος του σωματείου εργαζόμενων- απαίτησε απ' την διευθύντρια 50000 ευρώ για να μην ξεκινήσει απεργία στο νοσοκομείο. Πιάστηκε με προσημειωμένα χαρτονομίσματα. Βούτυρο στο ψωμί του Γεωργιάδη που βγήκε και είπε στην τηλεόραση ότι αποδεικνύεται έτσι ότι όσοι φωνάζουν δεν έχουν πάντα δίκιο. Αν δεν ήταν σοβαρή αυτή η προβοκάτσια θα έλεγα στον κ. Γεωργιάδη ότι όντως όσοι φωνάζουν δεν έχουν πάντα δίκιο κι αυτό το αποδεικνύει αυτός ο ίδιος που παρ' όλες τις τσιρίδες που βγάζει ποτέ δεν έχει το δίκιο με το μέρος του. ΄Ομως είναι πολύ περίεργη υπόθεση για να μην πω ότι μου μοιάζει με τα στημένα παιχνίδια. Α, βρέθηκε κι οπλισμός στο σπίτι του λεγάμενου.
Σοφία
Σοφια,μαλλον τα πηρε τα πενηντα.Οχι απο κει που λενε ομως.Η καλη και συμφερουσα προβοκατσια καλοπληρωνεται. Πλεμπας.
@9 Οκτωβρίου 2013 - 10:59 μ.μ.
Αν τα πήρε λέει; Τώρα τα μασουλάει κιόλας εις υγείαν των κορόιδων. Το ζήτημα ειναι με ποιον τα μασουλάει και γελάνε για την ομορφα στημένη προβοκάτσια τους;
Σοφία
Δημοσίευση σχολίου