Για τα χρέη των νοικοκυριών

Η λεγόμενη ρύθμιση για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά γίνεται προκειμένου να διαχειριστούν την κρίση προς όφελος του κεφαλαίου. Ειδικά η ρύθμιση για τα τραπεζικά χρέη διευκολύνει τους τραπεζίτες να εισπράξουν ό,τι μπορεί να εισπραχθεί, πριν οι οικογένειες των δανειοληπτών χρεοκοπήσουν οριστικά και δεν είναι σε θέση να τους δώσουν δεκάρα. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο και αφορά μόνο όσους έχουν δάνεια με υποθήκες. Για τους υπόλοιπους «καθαρίζουν» οι εταιρείες είσπραξης και ο καθημερινός εκβιασμός για κατασχέσεις μισθών και συντάξεων.

Το πρόβλημα των τραπεζικών δανείων για τα λαϊκά νοικοκυριά οφείλεται στην κάλυψη αναγκών που το εισόδημά τους δεν τους έφτανε. Ετσι δανείζονταν από τις τράπεζες, που από τα δάνεια βγάζουν κέρδη, αφού αποπληρώνονται με τόκο, δηλαδή τα λαϊκά νοικοκυριά πληρώνουν πολύ περισσότερα με δόσεις και σε διάρκεια χρόνου απ' όσα έχουν δανειστεί, ενώ αυτό συμβάλλει και στην ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομικής δραστηριότητας γενικά, και κατ' επέκταση στα επιχειρηματικά κέρδη. Είναι ένα μέσο της άρχουσας τάξης για να βάλει στο χέρι τα μελλοντικά εισοδήματα των εργαζομένων. Τώρα που ξέσπασε η κρίση, και τσακίζουν τα λαϊκά εισοδήματα, κάνουν ρυθμίσεις, που δήθεν είναι προς όφελος των εργαζομένων. Λένε ψέματα.

Το ΚΚΕ, που λένε ότι τη λύση των προβλημάτων την παραπέμπει στο σοσιαλισμό, έχει καταθέσει πρόταση, συγκεκριμένη και ολοκληρωμένη, για την ανακούφιση των λαϊκών νοικοκυριών από τα τραπεζικά δάνεια. Πρόταση Νόμου, που τα άλλα κόμματα αρνήθηκαν να ψηφίσουν στη Βουλή. Στην πρότασή του προβλέπονταν:

    Από την κάθε είδους οφειλή, από κάθε μορφής δάνειο προς τα πιστωτικά ιδρύματα διαγράφεται το σύνολο των κάθε μορφής τόκων, καθώς επίσης κάθε ποσό από ανατοκισμό και κεφαλαιοποίηση κάθε μορφής, για οικογένειες με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα μέχρι 40.000 ευρώ, προσαυξανόμενο κατά 5.000 ευρώ για κάθε παιδί.

    Από τις οφειλές των λαϊκών νοικοκυριών, όπως αυτές διαμορφώνονται μετά την εφαρμογή των παραπάνω, διαγράφεται ποσό που αντιστοιχεί στο 50% αυτών, εφόσον το ύψος των δανείων δεν ξεπερνά τις 200.000 ευρώ για στεγαστικά δάνεια, τις 30.000 ευρώ για καταναλωτικά και τις 20.000 ευρώ για τις πιστωτικές κάρτες.

    Οι οφειλές των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα που απομένουν μετά τις παραπάνω διαγραφές, παύουν να γεννούν τόκους για όσο διάστημα διαρκεί η οικονομική κρίση.

    Αναστέλλεται η πληρωμή, για όσο διάστημα διαρκεί η οικονομική κρίση, των οφειλών, εφόσον αυτές αφορούν ανέργους.

    Οι οφειλές των ΕΒΕ προς τα πιστωτικά ιδρύματα, οι οποίες αφορούν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, όπως αυτές διαμορφώνονται μετά την εφαρμογή όλων των παραπάνω διαγραφών, μειώνονται σε ποσοστό 30% εάν διατηρούν την επιχείρησή τους και κατά 50% εάν την έχουν κλείσει και είναι άνεργοι και για ύψος δανείων μέχρι 300.000 ευρώ.

    Αντίστοιχα, οι οφειλές των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων και ψαράδων προς τα πιστωτικά ιδρύματα, οι οποίες αφορούν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, μειώνονται σε ποσοστό 30% και για ύψος δανείων μέχρι 300.000 ευρώ.

    Με ευθύνη του κράτους διασφαλίζεται η παροχή από τα πιστωτικά ιδρύματα άτοκων καλλιεργητικών δανείων σε μικρούς και μεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους για να ανταποκριθούν στην αγορά καλλιεργητικών εφοδίων για την τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο.

    Από την έναρξη ισχύος της πρότασης νόμου παύει αυτοδίκαια οποιαδήποτε πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης ή άλλο αναγκαστικό μέτρο εκ μέρους των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Ιδού, λοιπόν, η Ρόδος...

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ» του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» 18 Απρίλη 2013