ΓΣΕΕ: Νέο προεδρείο ίδια αντεργατική στρατηγική - Σε διαρκή αντιπαράθεση οι δύο γραμμές

Στην πρώτη της συνεδρίαση χτες η νέα διοίκηση της ΓΣΕΕ εξέλεξε την 15μελή Εκτελεστική Επιτροπή και το νέο προεδρείο, στο οποίο συμμετέχουν οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ. Η Αυτόνομη Παρέμβαση δε συμμετέχει, προς το παρόν τουλάχιστον, στο προεδρείο και επικέντρωσε την κριτική της στην ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ και όχι στη στρατηγική της πλειοψηφίας με την οποία τόσα χρόνια συμπορεύεται. Οπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο εκπρόσωπός της «η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ δεν έδειξε να έχει καταλάβει ότι η καταστροφή της κοινωνίας συνεχίζεται», αποδίδοντας την πολιτική της πλειοψηφίας σε λάθος... Και η παράταξη ΕΜΕΙΣ δεν συμμετέχει στο προεδρείο, επικαλούμενη τις ευθύνες της ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ το προηγούμενο διάστημα, κατά το οποίο όμως τα στελέχη της πρωταγωνίστησαν ως μέλη της ΠΑΣΚΕ και της διοίκησης της ΓΣΕΕ.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα του 35ου συνεδρίου της ΓΣΕΕ και την εκλογή των νέων οργάνων της Συνομοσπονδίας, ο Γιώργος Πέρρος εκ μέρους της ΔΑΣ και των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, σε δήλωσή του κατά τη διάρκεια της Ολομέλειας σημείωσε:

«Το συνέδριο της ΓΣΕΕ επιβεβαίωσε, για ακόμη μια φορά, τις εκτιμήσεις του ταξικού κινήματος, του ΠΑΜΕ.

Επιβεβαίωσε ότι αυτός ο μηχανισμός στο συνδικαλιστικό κίνημα δεν αλλάζει, ούτε βελτιώνεται η κατεύθυνσή του και δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες στην εργατική τάξη.

Επιβεβαίωσε ότι ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός στηρίζει τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Γι' αυτές του τις υπηρεσίες έχει την ολόπλευρη στήριξη της εργοδοσίας. Απόδειξη γι' αυτό είναι η εκτεταμένη συνεργασία της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, αλλά και της Αυτόνομης Παρέμβασης με τους μεγαλέμπορους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες, στη διαμόρφωση των συσχετισμών στα σωματεία με την παραγωγή σωρείας νόθων αντιπροσώπων.

Επιβεβαίωσε την αναγκαιότητα αλλαγής συσχετισμών στα πρωτοβάθμια σωματεία, στους τόπους δουλειάς.

Επιβεβαίωσε ότι οι δυνάμεις της Αυτόνομης Παρέμβασης επιδιώκουν, με τη στήριξη των εργοδοτών και με την προσέλκυση τμημάτων του μηχανισμού της ΠΑΣΚΕ αλλά και άλλων δυνάμεων, να αποτελέσουν το νέο μοχλό στήριξης μιας κυβερνητικής εναλλαγής.

Επιβεβαίωσε την ανάγκη το ταξικό εργατικό κίνημα να ξεδιπλώνει κάθε μέρα στους τόπους δουλειάς, πιο ολοκληρωμένα, πιο σχεδιασμένα τη γραμμή πάλης του και κυρίως τον άλλο δρόμο ανάπτυξης κόντρα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Επιβεβαίωσε ακόμα ότι χρειάζεται πιο καλή αποκάλυψη της Ευρωπαϊκής Ενωσης (μιλούν για Ομόσπονδη Ευρωπαϊκή Ενωση) και της στάσης των δυνάμεων της Αυτόνομης Παρέμβασης στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Επιβεβαίωσε ότι το καπιταλιστικό σύστημα επιδιώκει στο συνδικαλιστικό κίνημα τη δημιουργία νέων αναχωμάτων απέναντι στο ταξικό κίνημα, αξιοποιώντας πρώην στελέχη προερχόμενα από το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας με την ταμπέλα του Ακομμάτιστου, του Αυτόνομου και του Ανεξάρτητου.

Είναι φανερό ότι δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι με αυτές τις πλειοψηφίες στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη από αγωνιστές εκπροσώπους και όχι από διαχειριστές. Θέλουμε να προβληματίσουμε όλους ανεξαίρετα τους εργαζόμενους, να ανοίξει πιο αποφασιστικά η συζήτηση για την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος. Να ανοίξει πιο ουσιαστική συζήτηση τι κίνημα χρειαζόμαστε, τι συνδικάτα.

Για τη συγκρότηση του Προεδρείου εμείς παραμένουμε στη θέση που μέχρι τώρα είχαμε ότι δηλαδή δεν συμμετέχουμε, παρά μόνο στην Εκτελεστική Επιτροπή για να αντιπαλεύουμε, να αποκαλύπτουμε τη γραμμή της υποταγής, της συναίνεσης και να προβάλλουμε στην εργατική τάξη την ανάγκη για ταξικό προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος.

Το κέντρο της δράσης μας είναι στα συνδικάτα, στα πρωτοβάθμια σωματεία, στις επιτροπές αγώνα, στους τόπους δουλειάς εκεί που παλεύει η εργατική τάξη για να οργανώσει την πάλη της ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, των μονοπωλίων, της ΕΕ, που ισοπεδώνουν δικαιώματα και τη ζωή της ολόκληρη. Παλεύουμε για την οργάνωση της εργατικής τάξης παντού, για τη μαζικοποίηση των συνδικάτων, για να μπουν στη μάχη περισσότεροι εργαζόμενοι. Για την ενότητά της σε ταξική κατεύθυνση. Για να απαλλαγεί από τη θηλιά, το βραχνά του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Καλούμε την εργατική τάξη, κάθε τίμιο συνδικαλιστή, να μη δώσει καμιά πίστωση χρόνου, καμιά νομιμοποίηση και ανοχή στην εργατική αριστοκρατία. Να αλλάξει τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα, στους τόπους δουλειάς, να συμπορευτεί με το ταξικό κίνημα και τις δυνάμεις του.

Να δώσει τη μάχη μαζί μας το επόμενο διάστημα για την επιτυχία της ΑΠΕΡΓΙΑΣ της Πρωτομαγιάς, για τη διεκδίκηση ΕΓΣΣΕ και των κλαδικών Συμβάσεων.

Σ' όλα αυτά θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις».

Σε διαρκή αντιπαράθεση οι δύο γραμμές

Πανελλαδική απεργία για την 1η Μάη προκήρυξε η διοίκηση της ΓΣΕΕ στην πρώτη της συνεδρίαση και έναρξη των διαδικασιών για την υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης

Την προκήρυξη πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας την 1η Μάη και την έναρξη των διαδικασιών για την υπογραφή νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας αποφάσισε χτες στην πρώτη της συνεδρίαση, μετά το 35ο Συνέδριο, η διοίκηση της ΓΣΕΕ, όπως από καιρό είχε ζητήσει η παράταξη της ΔΑΣ (ΠΑΜΕ). Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στη ΓΣΕΕ κατέθεσαν το δικό τους διεκδικητικό πλαίσιο για την νέα Εθνική Σύμβαση και άσκησαν κριτική στη γραμμή της πλειοψηφίας που όπως και την προηγούμενη περίοδο παραμένει στη γραμμή της υπηρέτησης της ανταγωνιστικότητας που τόσο ακριβά και προ κρίσης και μέσα στην κρίση, έχουν πληρώσει οι εργαζόμενοι.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η βάση της διαπραγμάτευσης που έθεσε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ για τη Σύμβαση, είναι το «πλαίσιο της κοινής επιστολής ΓΣΕΕ - ΣΕΒ - ΓΣΕΒΕΕ - ΕΣΕΕ» που απεστάλη το Φεβρουάριο 2012 στην τότε κυβέρνηση που πέρα από το θέμα του κατώτερου μισθού και της ισχύς της τριετούς σύμβασης του 2010, η πλειοψηφία συνομολογούσε με τις εργοδοτικές οργανώσεις και αποδέχονταν την υπηρέτηση του στόχου της ανταγωνιστικότητας. Συγκεκριμένα, στην κοινή επιστολή αποδέχονταν την από κοινού «αναζήτηση λύσεων στα κυρίαρχα θέματα της ανταγωνιστικότητας», «τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών» από τους εργοδότες, που μάλιστα ζητούσαν να νομοθετηθεί, ενώ αναδείκνυαν τον «κοινωνικό διάλογο» ως «βασικό εργαλείο συμφωνιών».

Στον αντίποδα όλης αυτής της «λογικής» της πλειοψηφίας αλλά και της πρακτικής της, που συνέβαλαν αποφασιστικά στη σημερινή τραγική κατάσταση που βιώνει η εργατική τάξη, όπως υπογράμμισε στην παρέμβασή του ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος ήταν οι θέσεις του ΠΑΜΕ. Το στέλεχος του ΠΑΜΕ υπενθύμισε τη συνολική πρόταση των ταξικών δυνάμεων για την ΕΓΣΣΕ που ήδη συζητιέται στους χώρους δουλειάς και που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει:

Κατάργηση των μνημονίων και των νόμων που αφορούν στις συλλογικές συμβάσεις και τους μισθούς, η ΕΓΣΣΕ να γίνεται υποχρεωτικά εκτελεστή από όλους τους εργοδότες. Από την 1/1/2013 το κατώτερο ημερομίσθιο και ο κατώτερος μισθός επανέρχονται στο ποσό των 33,54 ευρώ και 751,41 ευρώ και σ' αυτά να προστεθεί -ως ποσοστό αύξησης- μέρος των απωλειών της προηγούμενης τριετίας. Επιπλέον, αύξηση από την 1η Ιούλη 2013 στα κατώτατα όρια μισθών σύμφωνα με τον εθνικό πληθωρισμό. Ανάλογα διατυπώνονται όλες οι προτάσεις - θέσεις για τις τριετίες, τα επιδόματα, τις άδειες, τον ημερήσιο χρόνο εργασίας και τα ωράρια, για την προστασία των ανέργων και ειδικά μέτρα για τους νέους και τις γυναίκες.

Η υπηρέτηση της ανταγωνιστικότητας χαντάκωσε τους εργάτες

Ο Σ. Ζαριανόπουλος στάθηκε ιδιαίτερα στη στάση της πλειοψηφίας, αλλά και των δυνάμεων της Α.Π. και της νέας παράταξης των στελεχών που αποχώρησαν από την ΠΑΣΚΕ, οι οποίες ενώ στα λόγια εμφανίζονται ενάντια στα μνημόνια, στην πράξη τα υπηρετούσαν και τα υπηρετούν υπογράφοντας με τους εργοδότες μειώσεις μισθών. Υπό το πρόσχημα για να μη γίνουν απολύσεις και να μην υπάρξει μεγάλη μείωση μισθών, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, «Αυτόνομη Παρέμβαση» υπέγραψαν μειώσεις. Οπως στο εμπόριο, στους ναυτιλιακούς, στις ιδιωτικές κλινικές, όπως χτες στα λιμάνια και στην ΟΜΥΛΕ που υπέγραψαν μείωση 35% κατ' εφαρμογή των νόμων των μνημονίων. Ομως η πραγματική αιτία ήταν η αντίληψη ότι έπρεπε να στηριχθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Ετσι σχολίασε το στέλεχος του ΠΑΜΕ, δίπλα στην τρομοκρατία του εργοδότη, ο εργάτης είχε το καμπανάκι του συνδικαλιστή που τον πίεζε και αυτός να αποδεχτεί τις μειώσεις. Μόνο που τα συνδικάτα είναι γέννημα των αγώνων ενάντια στις επιδιώξεις του κεφαλαίου και όχι της υποχώρησης απέναντι στις αξιώσεις της εργοδοσίας. Θύμισε μάλιστα ότι τη λογική αυτή της μείωσης των απαιτήσεων των εργαζομένων και της ελαχιστοποίησης των διεκδικήσεων υπηρέτησε και ο «ΣΥΝ» που πρώτος εισήγαγε την πρόταση για το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα».

Οι επισημάνσεις αυτές προξένησαν τις αντιδράσεις των άλλων παρατάξεων, δείχνοντας έτσι και τη στρατηγική σύμπλευσή τους, με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ να δηλώνει ότι αν δεν υπογράφονταν αυτές οι μειώσεις, τότε θα επιβάλλονταν μεγαλύτερες (π.χ. ΟΤΕ) και ξεκαθαρίζοντας πως «αν ο δρόμος είναι η "Χαλυβουργία" δε συμφωνούμε»! Εδωσε ταυτόχρονα το σήμα να υπογραφεί σύμβαση στις τράπεζες, δικαιώνοντας απόλυτα την κριτική που ασκεί σε όλες τις υπόλοιπες παρατάξεις το ΠΑΜΕ.

Ριζοσπάστης