Η μιζέρια των δημοσιογραφικών κύκλων

1. Η έλλειψη αυθεντικής σκέψης, η εγγυημένη άγνοια καθιστούν ευάλωτο τον πολίτη και αναθέτουν την «ανατροφή» του σε πάσης φύσεως γουρούνια. Η μιζέρια των δημοσιογράφων στις μέρες μας έχει δημιουργήσει μια διαρκή τάση: να σκαλίζουν και να αναδεικνύουν οτιδήποτε βρίσκεται στο βούρκο της Χρυσής Αυγής.

2. Η δημοσιογραφία διακατέχεται από γενικές ιδέες, και ως εκ τούτου γενικές και αόριστες είναι οι αναφορές της που σκοπό έχουν να εξουδετερώσουν και ν' αφοπλίσουν οποιονδήποτε δεν είναι όμοιός τους. Ο επίμονος αντικομμουνισμός τους έχει στόχο τις ζωτικές δυνάμεις μέσα στο κίνημα.

3. Η δημοσιογραφία επιβιώνει χάρη στην πανουργία της και την παράνοιά της ότι είναι η πρώτη τη τάξει δημόσια εξουσία. Από τη στιγμή που ξεπουλάει την ψυχή της, καθιστά αδύνατη κάθε προσπάθεια ν' αποκτήσει μορφή. Απρόσωπη λοιπόν, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να συνδέει τη μοίρα της με τις χειρότερες δυνάμεις του κράτους, τους ακροδεξιούς.

4. Ο κάθε Τράγκας κρύβει έναν εισαγγελέα μέσα του. Αυτός του επιτρέπει κάθε αδιακρισία και αυθαιρεσία, προκειμένου ν' αποσπάσει την ομολογία που επιθυμεί. Με μια φρασεολογία που τη διαλέγει σαν κοστούμι αποκριάτικο και ανάλογα με την εποχή, μεταμφιέζεται από επαναστάτη μέχρι ακροδεξιό. Ο Τράγκας εκπροσωπεί τους τσάμπα μάγκες, τους λεγόμενους εμπειρικούς δημοσιογράφους, και στο τέλος τιμάται από αυτούς. Η άλλη όψη στο κίβδηλο νόμισμα της δημοσιογραφίας είναι του Πρετεντέρη. Η αρχομανία του βασίζεται στη μεγάλη θητεία του στο ναρκισσισμό, στο γεγονός ότι, και πεσμένος ακόμα, μιλάει από τον άμβωνα. Είναι φθαρμένος, αλλά κατορθώνει και επικρατεί χάρη στη φιλαυτία του. Ο ρόλος του είναι του σοβαρού καθεστωτικού δημοσιογράφου που απολαμβάνει κύρους από τους μικρομεσαίους ημιμαθείς και βαριεστημένους τηλεθεατές που δεν γνωρίζουν πώς να προκαλέσουν τον ύπνο τους.

5. Αυτό που προσπαθούν να μας μεταδώσουν οι καθεστωτικοί δημοσιογράφοι είναι ο δικός τους φόβος, που είναι θορυβώδης και εξελίσσεται σε χρόνια πάθηση. Ενώ χαίρουν μιας δημόσιας αναγνωρισιμότητας, με τα καμώματά τους γίνονται δακτυλοδεικτούμενοι. Από τη στιγμή που το σήμα κατατεθέν της δημοσιογραφίας είναι ο Πρετεντερητράγκας, θα είναι μόνιμη η εξής κατάσταση στο χώρο της δημοσιογραφίας: η ατμόσφαιρα νοσοκομείου, η διακίνηση καθεστωτικών προϊόντων με τη μορφή της πληροφορίας και η εξαφάνιση από προσώπου γης όποιου θέλει ν' ασχοληθεί σοβαρά με τη δημοσιογραφία.

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

Ριζοσπάστης