Λοταρίες χωρίς όνειρο (και η δική μας «φωτιά»)…

έργο του Β. Σεμερτζίδη

Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ: «Αλλοτε νοικοκυραίοι στέκονται στις ουρές για ένα πιάτο φαΐ (...) Το φαινόμενο εμφανίζεται εντονότερο στη δυτική Θεσσαλονίκη (...) Εδώ δίπλα μένει ένας συνταξιούχος, γεροντάκι 80 χρονώ. Ηταν σιδηροδρομικός κάποτε. Κάθε βράδυ έρχεται με μισό ευρώ γιατί είναι αξιοπρεπής και κάνει δήθεν ότι αγοράζει» (στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ).

ΟΙ ΜΑΓΟΙ: «Η ελληνική κοινωνία ετοιμάζεται για μια ακόμη δύσκολη - ίσως τη δυσκολότερη - χρονιά. Ομως - όπως φαίνεται - δεν είναι πια απλώς οργισμένη (...) Ψάχνει τους "μάγους" που θα την οδηγήσουν σε ένα καλύτερο μέλλον. Επιτυχημένους επαγγελματίες, ακαδημαϊκούς, ακόμη και τεχνοκράτες που θα μεταμορφώσουν την κρατική μηχανή» (στα ΝΕΑ).

Ο ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ: «Οι εφοπλιστές να συντονιστούν, οι μεγάλοι επιχειρηματίες να προστρέξουν, οι μεγάλες αλυσίδες εμπορίου να συνδράμουν (...) Θα συγκεντρωθούν άπειρα τρόφιμα, μεγάλος όγκος ρούχων - και γιατί όχι; - και στέγη μπορεί να εξασφαλισθεί για τους άστεγους πένητες και τους φτωχούς που κινδυνεύουν να πεθάνουν στους δρόμους» (στο ΒΗΜΑ).

ΟΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΙ: «Η επίδειξη ανθρωπιάς είναι στοιχείο μιας πολιτισμένης κοινωνίας, που την κάνει να ξεχωρίζει από τη ζούγκλα. Οι μέρες προσφέρονται για τέτοιες σκέψεις, για να αποκτήσουν όμως νόημα πρέπει να μετουσιωθούν σε πράξεις. Πράξεις σε χρήμα, σε είδος ή και σε παροχή υπηρεσιών. Ας τολμήσουν οι έχοντες!» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΟΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ: «Η Ελλάδα δεν μπορεί να πάει πιο χαμηλά. Η οικονομία θα αρχίσει να παίρνει τα πάνω της και θα υπάρξουν ευκαιρίες. Η Ελλάδα μετατρέπεται σε μια χώρα ελκυστική για τους επενδυτές χαμηλού κόστους και χαμηλού ρίσκου (...) Ταυτόχρονα με το νέο οικονομικό και επιχειρηματικό τοπίο θα αναγκαστούν να μετεξελιχθούν και τα κόμματα (...) Είσαστε στο σημείο καμπής για την αλλαγή» (κάποιος Τζο Τρίπι, επικοινωνιολόγος του Ομπάμα, στο ΒΗΜΑ).

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ: «Το στοίχημα για τα κόμματα που έχουν προσδοκίες εξουσίας είναι ένα και μοναδικό. Η απελευθέρωση της οικονομικής δραστηριότητας για διάσωση και ισχυροποίηση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας ώστε να υπάρξει στέρεο και βιώσιμο κοινωνικό κράτος» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ: «Μαθητές λυκείου διοργάνωσαν χορό με λαχειοφόρο αγορά κι ένα από τα δώρα που προσέφεραν ήταν μια θέση εργασίας σε σούπερ μάρκετ» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).Ριζοσπάστης

Λέμε σε όλους αυτούς πως δεν είμαστε σαν τα μούτρα τους  και τους στέλνουμε τους παρακάτω στίχους του Φώτη Αγγουλέ:

«Αυτούς εγώ που τραγουδώ δεν έχουνε φτερά.
Δεν τους μεθά καμιά φυγή, δεν τους τραβούν τ’ αστέρια,
έχουνε μια ζεστή καρδιά, δυο ροζιασμένα χέρια
κι είναι δεμένοι με τη γη.
Απ’ της αυγής το χάραγμα ως του βραδιού τα θάμπη,
μοχθούν για δυο πικρές ελιές και μια μπουκιά ψωμί,
ιδρώνουν κι απ’ τον ίδρο τους ανθοβολούνε οι κάμποι,
καίγουνται κι απ’ τις φλόγες τους φωτίζεται η ζωή». 

Χρόνια αγωνιστικά - Οικοδόμος