Μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν τα φώτα της γιορτής σβήσουν…

Γράφει ο Οικοδόμος

στο Ατέχνως

Η «επόμενη μέρα» ξημέρωσε. Στον απόηχο των ιαχών του θριάμβου των νικητών δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί μασκαράδες θα αρχίσουν να κατεβάζουν σιγά-σιγά τις μάσκες τους. Λίγο πριν τα τελικά αποτελέσματα επισφραγίσουν και επίσημα τη μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και το φως της μέρας λούσει την όμορφη αυτή χώρα, ηλίου φαεινότερες είναι οι δυνατότητες που έχει το σύστημα της εκμετάλλευσης να ελίσσεται μπροστά στα δύσκολα, να γεννά εφεδρείες και να τις αξιοποιεί με τέτοιο τρόπο (ας γίνει κάποτε αφορμή για να βγουν συμπεράσματα) ώστε να φαίνεται τσιμεντωμένη η μακροημέρευσή του. Κόμματα, μεταγραφικά παζάρια και «απίστευτες», μέχρι μόλις πριν από λίγο καιρό, καταστάσεις χωνεύτηκαν και αφοδεύτηκαν σε πολιτικό χρόνο ντετέ κάνοντας την «ατμόσφαιρα» περισσότερο δύσοσμη και επικίνδυνη για το λαό και την αιθαλομίχλη να θυμίζει ελαφρύ αποσμητικό χώρου…

Η μισητή συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, παρά την προκλητική στήριξη των περισσότερων αστικών ΜΜΕ (στα οποία έχουν ήδη ξεκινήσει «ανακατατάξεις», με τη ναυαρχίδα του ΔΟΛ χτες να «βάφεται» στα χρώματα του ΣΥΡΙΖΑ και να προαναγγέλλει το πρόγραμμα της νέας κυβέρνησης) έπεσε στο λάκκο που έσκαβε για δυόμισι χρόνια η αντιλαϊκή πολιτική των μνημονίων. Μια πολιτική που εφαρμόστηκε με «ύφος» και «ήθος» που συχνά θύμιζε δεκαετίες «άλλων» εποχών (και με τον πρωθυπουργό και κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης να παραδίδουν μαθήματα «σοβαρότητας» στα έγκλειστα στον Κορυδαλλό στελέχη της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης) και σφραγίστηκε από την εμφυλιοπολεμική ρητορική του Σαμαρά και την τρομολαγνική επικοινωνιακή πολιτική κατά την προεκλογική της εκστρατεία.

Διαβάστε τη συνέχεια στο Ατέχνως (κλικ)