Η προεκλογική περίοδος συνέπεσε με το γιορτασμό των 96 χρόνων του
ΚΚΕ. Ένα κόμμα με παρελθόν, παρόν και μέλλον. Ενενήντα έξι και
συνεχίζει. «Σεμνή υπογραφή του λαού μας, στις λεωφόρους του μέλλοντος».
Αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς στο ΚΚΕ είναι τα 96 χρόνια αγώνων και θυσιών για τα δίκια του λαού. Ενενήντα έξι χρόνια ιστορίας, 96 χρόνια ιστορίας του λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα.
Αντιμετώπισε σκληρές δοκιμασίες αυτά τα χρόνια. Πολλές φορές σε αυτά τα 96 χρόνια βρέθηκε στο στόχαστρο και του αστικού κράτους και πρώην μελών του που αλλάξαν περπατησιά.
Ο φόβος του αστικού κράτους η ιδεολογία του κόμματος και η δράση του. Πόσες και πόσες προσπάθειες εξόντωσης και δυσφήμισης. Ακαρπες.
Στο στόχαστρο «φίλων» και «πρώην». Με πρόσχημα – επιχείρημα την «ανίκανη ηγεσία» ή την «ξεπουλημένη ηγεσία».
Παλαιότερα η ανίκανη και πειθήνια ηγεσία στα συμφέροντα και τις προτεραιότητες της ΕΣΣΔ έφταιγε για όλα τα κακά στο κίνημα και για το ότι δεν είχαμε σοσιαλισμό στην Ελλάδα. Το ζήσαμε, με ένταση, μετά τη διάσπαση του 1968.
Σήμερα μια νέα γενιά λυτρωτών του ΚΚΕ, εκπρόσωποι του «καλού ΚΚΕ»(!) με φρασεολογία και επιχειρήματα που διεγείρουν το θυμικό προσπαθούν να προβοκάρουν το Κομμουνιστικό Κόμμα και να σπείρουν σύγχυση στους ανθρώπους που έχουν στραμμένα μάτια και αυτιά στο ΚΚΕ. Αυτοί, σήμερα, κατηγορούν την ηγεσία ως ξεπουλημένη στην αστική τάξη. Ίδια κατηγορία, προσαρμοσμένη στις συνθήκες του σήμερα.
Και στις δύο περιπτώσεις υποτιθέμενη διάσταση ηγεσίας – βάσης.
Καθένας μπορεί να καταλογίσει ό,τι θέλει στο ΚΚΕ και στα στελέχη του. Δεν είναι υπεράνω κριτικής ούτε το ΚΚΕ, ούτε τα στελέχη του. Κρίνονται και θα κριθούν. Οι φήμες και συκοφαντίες -ενδεχομένως και κάποια υπαρκτά αρνητικά παραδείγματα και λάθη- δεν μπορεί να αμφισβητήσουν τη μία και μοναδική αλήθεια ότι τα μέλη και τα στελέχη του για το λαό πάνε τα δίνουν όλα. Κάποιες φορές και με λάθη και με ανεπάρκειες κάποιων μελών ή στελεχών. Δεν είναι αυτό το σημαντικό.
Ναι, αλλά το ΚΚΕ έκανε λάθη, θα αντιτείνουν κάποιοι. Ισως έκανε ή ίσως θεωρώ/εις ότι έκανε. Πρέπει μην ψηφίζοντάς το να εκφράσω τη διαμαρτυρία, τη διαφωνία, τη δυσαρέσκεια ή την εκδίκησή μου απέναντί του; Αυτή είναι η σχέση του αριστερού, πολύ περισσότερου του αυτοπροσδιοριζόμενου ως κομμουνιστή με το ΚΚΕ; Μια σχέση «α λα καρτ»; Ή μήπως θα στείλω έτσι μήνυμα για να αλλάξει «γραμμή»; Πότε λειτούργησε έτσι το ΚΚΕ; Το ΚΚΕ το έχει αποδείξει, τα όποια λάθη του και τα αναγνωρίζει και τα διορθώνει. Μέσα στο λαό και στη δράση για το λαό.
Μπορεί να έκανε λάθη ή να νομίζω/εις ότι έκανε. Παρέμεινε όμως ΚΚΕ. Αποτελεί το σταθερό στήριγμα του λαού. Ό,τι κέρδισε ο λαός, το κέρδισε μόνο με αγώνες και με το ΚΚΕ μπροστά. Και όπως δήλωσε ένας παλαίμαχος αγωνιστής κομμουνιστής, «Και ό,τι και αν πεις, το Κουκουέ είναι και παραμένει το Κόμμα της ελπίδας, το Κόμμα της εργατιάς, το Κόμμα των αμέτρητων θυσιών του λαού μας» (Γιώργος Φαρσακίδης).
Αλλά και για την επόμενη μέρα των εκλογών, το ΚΚΕ είναι η μόνη υπεύθυνη, σίγουρη εγγύηση, σταθερή μαχητική δύναμη υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων. Η μόνη συνεπής αντιπολίτευση. Με συγκεκριμένους στόχους για την ανάκτηση των απωλειών και την κατάργηση όλου του αντεργατικού αντιλαϊκού πλαισίου. Μακριά από ευκαιριακές εκλογικής σκοπιμότητας συμμαχίες, μα σταθερά στο πλάι του λαού. Στη Βουλή, στην πύλη του εργοστασίου, στο γραφείο, στο σχολείο, στη γειτονιά.
Αύριο μάλλον θα έχουμε κυβέρνηση. «Αριστερή» κυβέρνηση διαχείρισης της αντιλαϊκής πολιτικής. Ο λαός θα συνεχίσει να υφίσταται τα αποτελέσματα των δεσμεύσεων (είτε με χαλαρή είτε με σκληρή διαπραγμάτευση) σε Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ. Δεν πρόκειται να δώσουν πίσω τίποτα από όσα μας πήραν τα προηγούμενα χρόνια. Γι’ αυτό θα χρειαστεί να διεκδικήσουμε – υπερασπίσουμε πράγματα στο δρόμο, εκεί όπου κρίνεται το δίκιο μας, και εκεί χρειάζεται σταθερό αποκούμπι. Γι’ αυτό κρίσιμο ζήτημα η δύναμη του ΚΚΕ.
Γι’ αυτό…
…έχοντας «την σοφήν ελπίδα την οποία μου πρόσφερε η Τράπεζα του Παρελθόντος» και τη γνώση ότι η ελπίδα είναι στον αγώνα του λαού…
… ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε η προηγούμενη…
…ότι κάποιοι καιροφυλακτούν και θέλουν να γίνουν η «λεκάνη» για «θυμωμένους» ή δυσαρεστημένους αριστερούς…
… συνεπής ψήφος για κάθε αριστερό, ριζοσπάστη, αυτοπροσδιοριζόμενο ως κομμουνιστή είναι η ψήφος στο ΚΚΕ… …Η αναφορά στο ΚΚΕ και η ψήφος αλλού δεν είναι ούτε συνεπής, ούτε έντιμη ψήφος…
… ΚΚΕ ψηφίζω!
Ηρακλής Κακαβάνης
Πηγή: Ατέχνως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου