Αντικομμουνισμός από τους απολογητές του καπιταλισμού

Κλ. Ερνστ και Γκ. Γκίζι (δεξιά)
(Δείξε μου τους φίλους σου…)

25 χρόνια μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές και την προσάρτηση της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας στην καπιταλιστική ΟΔΓ, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του οπορτουνιστικού κόμματος «Die Linke», Γκίζι, θεωρεί ότι συνυπεύθυνη για την άνοδο που έχει η ρατσιστική - ξενοφοβική Pegida στη Σαξονία είναι η «ανατολικογερμανική νοοτροπία».
Με συκοφαντικό και ανιστόρητο τρόπο δήλωσε σε συνέντευξή του ότι «εκεί οι άνθρωποι ζούσαν σε μια περιχαρακωμένη κλειστή κοινωνία και ήξεραν τον κόσμο μόνο μέσα από την τηλεόραση. Από τη μια μέρα στην άλλη οι πολίτες της ΓΛΔ έγιναν όχι μόνο Γερμανοί, αλλά και Ευρωπαίοι και πολίτες του κόσμου. Eτσι δημιουργήθηκαν σε πολλούς καταστάσεις που δεν μπορούσαν να τις διαχειριστούν».

Κατά τον απολογητή του καπιταλισμού, λοιπόν, φταίει η Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία της πλήρους απασχόλησης, της δωρεάν και υψηλής στάθμης Παιδείας και Υγείας, των 11.000 αθλητικών συλλόγων με 3.800.000 δραστήρια μέλη, των 18.000 βιβλιοθηκών, των 3.000 θεάτρων και των 56.000 λεσχών πολιτιστικής δημιουργίας, για να αναφέρουμε ελάχιστα μόνο στοιχεία. Και δε φταίει αυτό που βιώνουν ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι στο ανατολικό κομμάτι της Γερμανίας: Αποκλεισμός, απόγνωση, περιθωριοποίηση, αβεβαιότητα για το μέλλον. Δε φταίει το ότι στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» και της κερδοφορίας του κεφαλαίου όλοι οι κοινωνικοί δείκτες έχουν πάρει εδώ και καιρό την κάτω βόλτα, όπως αποκαλυπτικά τεκμηριώνουν μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα: 

Στη Σαξονία, η ανεργία και η υποαπασχόληση έχουν φτάσει μαζί στο 20 %, σχεδόν 1 στους 4 κατοίκους ζει κάτω ή γύρω από το όριο της φτώχειας. Τραγικά θύματα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας κυρίως τα παιδιά: Ενα στα τρία παιδιά στη γειτονική πόλη της Δρέσδης, στη Λιψία, κινδυνεύει άμεσα από τη φτώχεια. Στην «ανοιχτή κοινωνία των πολιτών του κόσμου» στα ανατολικά κρατίδια της «ατμομηχανής της ΕΕ», όπου δεν υπάρχουν μνημόνια και «κρίσεις χρέους», η παιδική φτώχεια βρίσκεται στο 26%, με το 70% των παιδιών αυτών να μην έχει κάνει ποτέ διακοπές, 33% να μην έχει επαρκή χώρο στο σπίτι, για να μελετήσει ή να παίξει, με 1 στα 7 παιδιά από φτωχές οικογένειες να ζει σε διαμερίσματα με υγρασία, και 1 στα 10 να μην έχει ούτε καν τον κατάλληλο ρουχισμό για το χειμώνα.

Πράγματι, οι εργαζόμενοι της ΓΛΔ ήξεραν τι σημαίνουν όλα αυτά μόνο από την τηλεόραση, γιατί στη χώρα τους, παρά τις όποιες αδυναμίες και παρεκκλίσεις στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού, είχαν λυθεί προβλήματα, που οι εργαζόμενοι στον καπιταλισμό ούτε στη Δευτέρα Παρουσία δεν πρόκειται να δουν να λύνονται. Και αυτά είναι τα προβλήματα, η κοινωνική πραγματικότητα πάνω στην οποία πατάνε η ξενοφοβία και ο ρατσισμός, φαινόμενα που δεν αντιμετωπίζονται με «συμπόρευση όλων των δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου», δίνοντας άφεση αμαρτιών στον καπιταλισμό που τα γεννά, στις δυνάμεις που υπηρετούν το κεφάλαιο και τους κάθε λογής μηχανισμούς του. 

Τα φαινόμενα αυτά αντιμετωπίζονται με την οργανωμένη πάλη των εργαζομένων, Γερμανών και μεταναστών, στη βάση των κοινών ταξικών συμφερόντων, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολεία.

Δημήτρης ΑΜΠΑΤΙΕΛΟΣ
Κομματική Οργάνωση Γερμανίας του ΚΚΕ

Ριζοσπάστης