Ο Φιντέλ έκλεισε τα 88 του χρόνια

«...Πάνω στα ερείπια της φιλογιάνκικης τυραννίας, συνεχίζουμε τη μακρά και δύσκολη πορεία. Χάρη στον τίμιο λαό μας και την αυτοθυσία του, στους εργάτες του χεριού και του πνεύματος, τους αγρότες, τους φοιτητές, τους άνδρες και τις γυναίκες, τα παιδιά και τους συνταξιούχους, τους εγγράμματους και τους αναλφάβητους τότε, η Κούβα από αυτή τη στιγμή και για πρώτη φορά πήρε το μέλλον στα χέρια της.
Εχω αυτό το παράξενο προνόμιο να απευθύνομαι εκ νέου σε εσάς, γιατί έχετε δει στο πρόσωπό μου έναν συμπατριώτη που πάντα σας λέει την αλήθεια. Δεν είναι προσόν να σε τιμάει ο κόσμος, μα πάνω απ' όλα ιερό καθήκον».

«...Δεν επιθυμούμε τον πόλεμο, αλλά δε θα μετακινηθούμε ούτε εκατοστό από τις αρχές μας. Εγώ έχω κάνει ό,τι μου αναλογούσε. Λίγη σημασία έχει με ποιον τρόπο θα πεθάνω, αρκεί να είναι με το όπλο στο χέρι. Σε κάθε περίπτωση όμως, αν οι ΗΠΑ μας επιτεθούν, θα πεθάνω πολεμώντας»...

«...Αυτό το έθνος δεν πρόκειται να παραδοθεί ποτέ. Εχουμε λάβει όλα τα μέτρα. Ο καθένας γνωρίζει τι πρέπει να κάνει.»

«…απαιτούμε σεβασμό στο δικαίωμα στη ζωή και την υγιή ευημερία της πατρίδας μας. Γι' αυτό μας το δικαίωμα θα αγωνιστούμε μέχρι το θάνατο. Για τους Κουβανούς ισχύει αυτό που διακήρυξε πριν από περισσότερα από 100 χρόνια, ο Χοσέ Μαρτί: "Πατρίδα είναι η ανθρωπότητα"».

ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΣΤΡΟ

Συμπληρώνει σήμερα τα 88 του χρόνια

 
Τα 88 του χρόνια συμπληρώνει σήμερα ο ηγέτης της Κούβας Φιντέλ Κάστρο Ρους. Γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου του 1926 στην πόλη Μπιράν από τον Ανχελ Κάστρο Αργκίς (Ισπανό μετανάστη από τη Γαλικία που στη συνέχεια απέκτησε εκτάσεις με ζαχαροκάλαμο) και την Λίνα Ρους Γκονζάλες, αγρότισσα που εργαζόταν στα κτήματά του.

Από το 1945 συμμετείχε ενεργά στους φοιτητικούς πολιτικούς αγώνες στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Το 1947 έλαβε μέρος στην εκστρατεία εναντίον της τυραννίας του δικτάτορα Τρουχίγιο στη Δομινικανή Δημοκρατία ενώ συμμετείχε μαζί με το κολομβιανό λαό στη λαϊκή εξέγερση του Απρίλη του 1948 στην Μπογκοτά. Υπήρξε μέλος του Κόμματος του Κουβανικού Λαού (Ορθόδοξοι). Μετά από το πραξικόπημα του 1952 αντιτάχθηκε στη δικτατορία του Φλουχένσιο Μπατίστα και ηγήθηκε της αποτυχημένης στρατιωτικά αλλά με μεγάλη συμβολική αξία επίθεσης στα στρατόπεδα του Σαντιάγκο δε Κούβα και Μπαγιάμο, στις 26 Ιούλη του 1953. Φυλακίστηκε για 22 μήνες και απελευθερώθηκε χάριν της λαϊκής πίεσης, και ίδρυσε το Κίνημα 26 Ιουλίου. Αυτοεξορίστηκε στο Μεξικό και εκεί οργάνωσε τη λαϊκή (ένοπλη) εξέγερση εναντίον της δικτατορίας του Μπατίστα. Στις 2 Δεκέμβρη του 1956 αποβιβάστηκε στην Κούβα ως αρχηγός της ομάδας που είχε φτάσει με το πλοίο «Γκράνμα» και ξεκίνησε ο επαναστατικός αγώνας στη Σιέρα Μαέστρα. Οι επαναστάτες την 1η Γενάρη του 1959 ολοκληρώνουν τη νίκη τους και ο Φιντέλ αναλαμβάνει τα καθήκοντα του Αρχηγού των Ενόπλων Επαναστατικών Δυνάμεων και στις 13 Φλεβάρη διορίζεται πρόεδρος της Επαναστατικής Κυβέρνησης. Στις 16 Απρίλη του 1961 ανακηρύσσει τον σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Επανάστασης.

Διατέλεσε Γενικός Γραμματέας των Ενωμένων Επαναστατικών Οργανώσεων και του Ενωμένου Κόμματος της Σοσιαλιστικής Επανάστασης της Κούβας και από την επανίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας, τον Οκτώβρη του 1965, ανέλαβε την θέση του Α' Γραμματέα και παρέμεινε σε αυτή μέχρι το 2006, οπότε λόγω ασθένειας αποσύρθηκε από τα κομματικά και κυβερνητικά καθήκοντά του.