Το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» δεν έχει στόχο να παράσχει ουσιαστική προστασία σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους από τα λαϊκά στρώματα που ζουν σε συνθήκες «ακραίας φτώχειας», όπως την ορίζουν στατιστικά οι υπηρεσίες στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Δε θα μπορούσε, άλλωστε, η πολιτική που τους καταδικάζει στη φτώχεια να αποτελεί ταυτόχρονα τη σωτηρία τους.
Στόχος και του συγκεκριμένου μηχανισμού είναι να συγκαλύψει και να ανακυκλώσει την ακραία φτώχεια, η οποία θα μεγαλώνει όσο βαθαίνουν οι συνέπειες από την πολιτική υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, ανεξάρτητα από το μείγμα που αυτή εφαρμόζεται. Από αυτήν τη σκοπιά, ο λαός δεν έχει κανένα συμφέρον να συμβιβαστεί με τα ψίχουλα που του πετάνε.
Σύμφωνα με όσα έχουν δημοσιοποιηθεί μέχρι σήμερα, ο μηχανισμός του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» καθορίζει ως «γραμμή φτώχειας» για μια τετραμελή οικογένεια τα 13,1 ευρώ τη μέρα! Με αυτό το ποσό, ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι μπορεί σήμερα να επιβιώνουν τέσσερις άνθρωποι και να καλύπτουν τις ανάγκες τους. Σε κάθε περίπτωση, η «πρόνοια» από το κράτος δεν θα υπερβαίνει τα 400 ευρώ το μήνα και τα 4.800 ευρώ το χρόνο για μια τετραμελή οικογένεια με μηδενικό εισόδημα.
Δηλαδή, αν ένας άνεργος με δύο παιδιά παίρνει τα ψίχουλα του επιδόματος ανεργίας, που είναι σήμερα στα 361 ευρώ, το κράτος θα του δίνει άλλα 39 ευρώ το μήνα για να συμπληρώσει τα 400 (4.800 το χρόνο). Κι αυτό μόνο αν ο ίδιος και η οικογένειά του πληρούν τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια για το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα».
Θυμίζουμε ότι ειδικά για τους ανέργους, μόλις ένας στους δέκα παίρνει το επίδομα από τον ΟΑΕΔ, ενώ ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα για τους μακροχρόνια ανέργους. Σε όλους αυτούς, η κυβέρνηση τάζει μια «ενίσχυση» - κοροϊδία και αυτή με προϋποθέσεις, προκειμένου να συμβιβαστούν με τη φτώχεια τους.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση προαναγγέλλει ότι ο μηχανισμός του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» θα συνδεθεί άμεσα με την επάνοδο του δικαιούχου στην αγορά εργασίας. Αυτό σημαίνει ότι αν στον άνεργο προταθεί μια δουλειά με κάτι περισσότερο από 400 ευρώ το μήνα, ανεξάρτητα από τους όρους προσφοράς της εργασίας, θα είναι υποχρεωμένος να την αποδεχτεί, αλλιώς θα χάνει αυτόματα την «ενίσχυση» του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος».
Με αυτόν τον τρόπο, ο συγκεκριμένος μηχανισμός δεν αποκλείεται να γίνει στην πράξη ένα ακόμη εργαλείο για πίεση συρρίκνωσης μισθών, ιδιαίτερα του κατώτατου.
Το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» δεν είναι το αντίδοτο στη φτώχεια, όπως το παρουσιάζει η κυβέρνηση, αλλά συστατικό της πολιτικής που ευθύνεται για την πτώχευση του λαού. Σαν τέτοιο πρέπει να το απορρίψει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, διεκδικώντας με τα ταξικά συνδικάτα και τις άλλες αγωνιστικές συσπειρώσεις μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων, μισθούς και δικαιώματα στο ύψος των σύγχρονων αναγκών, μαζί με την κάλυψη όλων των αναγκών που ως τώρα είχε στην ευθύνη του το κράτος (Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια) και τώρα βαίνουν προς εξαφάνιση.
Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου