Η προστασία του παιδιού σε μια άλλη κοινωνία

Με αφορμή τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες με τους παιδικούς σταθμούς και την αγωνία των γονιών, έχει σημασία να ξαναθυμίσουμε ορισμένα πράγματα: Tο τι σημαίνει να είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας το μεγάλωμα και η σωματική και πνευματική ανάπτυξη του παιδιού. Γιατί εκτός από το μεροκάματο για τους γονείς, έχει πολύ μεγάλη σημασία για το ίδιο το παιδί η προσχολική αγωγή, το περιεχόμενό της, το τι κάνουν τα παιδιά μέσα στους παιδικούς σταθμούς. Ας δούμε, λοιπόν, ορισμένα στοιχεία σχετικά με το τι σημαίνει υπόθεση όλης της κοινωνίας το μεγάλωμα του παιδιού.

Μετά την Οχτωβριανή Επανάσταση και κατά τη διάρκεια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, δημιουργήθηκε ένα πλέγμα μέτρων προστασίας της μητέρας και του παιδιού από τη βρεφική ηλικία. Το σοβιετικό κράτος πάντοτε θεωρούσε σαν ένα από τα βασικά του καθήκοντα την προστασία της μητέρας και του παιδιού και την εξασφάλιση στη γυναίκα εκείνων των συνθηκών που θα της επέτρεπαν να συνδυάζει την παραγωγική και κοινωνική δραστηριότητα, δηλαδή τη δουλειά και το σπίτι με τη μητρότητα και την ανατροφή των παιδιών της.

Πιο συγκεκριμένα: Το 1987 πάνω από 16 εκατομμύρια Σοβιετικά παιδιά πήγαιναν σε 140.000 παιδικούς σταθμούς. Στην πραγματικότητα, δεν υπήρχε παιδί που να μην πηγαίνει σε παιδικό σταθμό. Το κράτος κάλυπτε τα 4/5 των εξόδων συντήρησής τους. Εν έτει 2013, στην καπιταλιστική Ιταλία, ζητάνε από τις οικογένειες παιδιών που πάνε στα σχολεία να πληρώνουν έως και 3 ευρώ το δικό τους φαγητό! Στην Ελλάδα, κόβουν ακόμα κι από το φαΐ των παιδιών για να καλύψουν ανάγκες και να πάρουν κι άλλα παιδιά στους σταθμούς. Το ξεκίνησαν πέρσι και φέτος θέλουν να το ξανακάνουν...

Στη Σοβιετική Ενωση πρόβλημα διατροφής δεν υπήρχε. Το φαινόμενο με τα υποσιτισμένα παιδιά, που λιποθυμούν στα σχολεία ή στους παιδικούς σταθμούς, ήταν άγνωστο. Η μεταφορά των παιδιών, όπου χρειαζόταν, γινόταν με έξοδα του κράτους και όχι να πρέπει ο γονιός να πληρώνει και γι' αυτό, όπως γίνεται εδώ.

Την προστασία της υγείας των παιδιών αναλάμβαναν τα ιδρύματα για τη θεραπεία και την πρόληψη παιδικών ασθενειών, τα νοσοκομεία παίδων, πολυκλινικές, παιδικά τμήματα των γενικών νοσοκομείων, σανατόρια, βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί, τμήματα σχολικής υγιεινής, υγειονομικοί σταθμοί κ.ά. Βασικό ρόλο στην ιατρική περίθαλψη των παιδιών έπαιζαν οι παιδικές πολυκλινικές και τα εξωτερικά ιατρεία. Για πρώτη φορά στον κόσμο καθιερώθηκε η γενική ιατρική παρακολούθηση των παιδιών από παιδιάτρους και μόνιμες νοσοκόμες.

Ολα αυτά τα είχε πετύχει ένα κράτος σοσιαλιστικό, μια εξουσία που ανήκε στην εργατική τάξη, το λαό. Ηταν κατακτήσεις της κοινωνίας, που πάλευε με στόχο την κάλυψη των ολοένα αυξανόμενων αναγκών των ανθρώπων. Ολα τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα η εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα, σε σχέση με τους όρους της ζωής τους στον καπιταλισμό, ή παραμένουν άλυτα ή ακόμα και αφαιρούνται κατακτήσεις εργαζομένων από τους κεφαλαιοκράτες, ήταν άγνωστα στο σοσιαλισμό.

Αυτά τα στοιχεία έχουν τη δική τους σπουδαία σημασία, ειδικά σήμερα που η κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ενωση, με την πολιτική τους, μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, επιχειρούν να καλλιεργήσουν την αντίληψη στους εργαζόμενους ότι πρέπει να κάνουν εκπτώσεις από τις πραγματικές τους ανάγκες. Και να συμβιβαστούν με την πείνα, τη φτώχεια, την ανέχεια, την ανεργία, τη μισή δουλειά, με το να μην μπορούν να στείλουν το παιδί τους στον παιδικό σταθμό ή να πρέπει να πληρώσουν υπέρογκα ποσά για τροφεία...

Κ. ΠΑΣ.

Ριζοσπάστης