Η «Αυγή» πλαστογράφησε ακόμα και τον Ένγκελς!

Θυμάστε εκείνη την αφίσα, που σε μια «φωτοσοπαρισμένη» φωτογραφία  εξαφάνιζε τα σύμβολα του ΚΚΕ, προσπαθώντας να οικειοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ   διαμαρτυρία του κόμματος πάνω στο βράχο της Ακρόπολης; Κάτι που δεν συνέβη μόνο μια φορά για να θεωρηθεί από κάποιους… τυχαίο. Όπως «τυχαίο» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και το ότι  η πλαστογραφία συνήθως αφορούσε  αφίσες για εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο εξωτερικό. Σκέφτονταν φαίνεται οι ΣΥΡΙΖΑιοι πως «έξω δεν θα μας πάρουν χαμπάρι»... Βέβαια κάτι ανάλογο συνέβη και «μέσα». Θυμάστε το πρωτοσέλιδο της «Αυγής» την επόμενη μέρα των εκλογών, που είχε μια φωτογραφία με τον μεθυσμένο από τη νίκη Αλέξη να πανηγυρίζει δίπλα από μια κόκκινη σημαία (συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ) από την οποία η «Αυγή» «αφαίρεσε» το έμβλημά της, που τυγχάνει να είναι… το μισητό σφυροδρέπανο; Γέλασε τότε και το παρδαλό κατσίκι, όμως δεν φαίνεται να ιδρώνει τ’ αυτί τους. Εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ και την «Αυγή» τιμούν και τηρούν τις παραδόσεις τους που ξεκινούν δεκαετίες πριν.

Η πλαστογραφία και η οικειοποίηση αγώνων και συμβόλων  των κομμουνιστών, δεν είναι σημερινή τακτική των ΣΥΡΙΖΑίων. Οι πρώτοι διδάξαντες  ήταν οι πολιτικοί τους πρόγονοι, θεματοφύλακες του αναθεωρητισμού, όταν πλαστογραφούσαν τον τιμημένο τίτλο του ΚΚΕ, προσθέτοντάς του εκείνο το κατάπτυστο «εσωτερικού», λες και οι «άλλοι» ήταν του… εξωτερικού. Η εφημερίδα τους, η «Αυγή», δεν θα μπορούσε να μην ακολουθήσει την ίδια πρακτική («όλο και κάποιοι θα τσιμπήσουν»), φτάνοντας στο σημείο να πλαστογραφήσει ακόμα και τον Ένγκελς!

Στον κυριακάτικο Ριζοσπάστη της 13/4/1975, κάτω από τον τίτλο «Η «Αυγή» πλαστογραφεί τον Ένγκελς», δημοσιεύεται επιστολή με την υπογραφή «Ένας αναγνώστης», γραμμένη στις 8 του ίδιου μήνα, που αποκαλύπτει την πλαστογραφία, παραθέτοντας και τα πειστήρια. Την μεταφέρουμε όπως ακριβώς έχει, μαζί με τα σκίτσα και τις λεζάντες της εφημερίδας:

"Η «Αυγή» πλαστογραφεί τον Ένγκελς

Αγαπητέ Ριζοσπάστη,

Η «Αυγή», που προσφέρεται τελευταία με τόσο ζήλο, να πλουτίσει τις αναθεωρητικές γνώσεις των αναγνωστών της, δημοσίευσε την περασμένη Κυριακή μια καρικατούρα φτιαγμένη από Φρ. Ένγκελς, στην οποία, όπως μας βεβαιώνει, απεικονίζεται ο Κ. Μαρξ «να συζητάει με τον Χέγκελ». Να γελάσει ή να εξοργιστεί κανείς μ’ αυτή την ανίερη πλαστογραφία της εφημερίδας των αναθεωρητών;

Το σκίτσο που δημοσιεύεται στην «Αυγή», είναι βέβαια του Ένγκελς αλλά αυτό δεν παριστάνει καθόλου τον Μαρξ. Κύριο πρόσωπο σ’ αυτό είναι ο Άρνολντ Ρούγκε (1803-1880), Γερμανός φιλόλογος, εγελειανός φιλόσοφος και δημοσιολόγος – ριζοσπάστης. Αυτό μας το διευκρινίζει ο ίδιος ο Ένγκελς που σημειώνει ονομαστικά κάτω από τα σκίτσα του, τα πρόσωπα που απεικονίζονται (από τα αριστερά στα δεξιά): Ρούγκε, Μπούλ, Νάουβερ, Μπρούνο Μπάουερ, Βίγκαντ, Ε. Μπάουερ, Στήρνερ, Μάϊεν, δυο άγνωστοι και Κέππεν (που κάθεται). Στον τοίχο, στο κέντρο, είναι μια γκιλοτίνα. Στα αριστερά παριστάνεται ένας σκίουρος (στα γερμανικά EICHHORN, το επίθετο του αντιδραστικού Πρώσσου υπουργού της Παιδείας). Ο Μπρούνο Μπάουερ πατά με το ένα πόδι του στην «Εφημερίδα του Ρήνου» και με τ’ άλλο στον κατάλογο εισφορών υπέρ του δόκτορα Γιάκομπι. Πλάι βρίσκεται ένα φύλλο της «Εφημερίδας της Καϊνξβέργης».

Το ερώτημα όμως είναι: Για ποιο λόγο η «Αυγή» έκοψε από το σκίτσο τα ονόματα που σημειώνει ο ίδιος ο Ένγκελς; Η απάντηση έρχεται από μόνη της: Για να πλαστογραφήσει από κεκτημένη συνήθεια και να παρουσιάσει τον Ρούγκε για Μάρξ! Το ίδιο, όπως παρουσιάζει κάθε είδους αναθεωρητικό σαλταδορισμό για «ζωντανό (μη δογματικό) μαρξισμό».

Το σκίτσο του αυτό, το έφτιαξε ο Ένγκελς το καλοκαίρι του 1842, επηρεασμένος από τις συζητήσεις και τις συγκρούσεις ανάμεσα στα μέλη του ομίλου των «Ελεύθερων» του Βερολίνου, στις οποίες μετείχε κι ο ίδιος, αν και δημοσίευσε τα άρθρα του με ψευδώνυμο («Όσβαλντ») γιατί υπηρετούσε τότε τη θητεία του στο στρατό (πυροβολητής). Άλλωστε, την εποχή εκείνη δεν γνωριζόταν ακόμα με τον Μαρξ, που δεν ήταν τότε στο Βερολίνο. Μαζί του γνωρίστηκε μόνο το Νοέμβρη του 1842 στην Κολωνία, παρά το γεγονός ότι είχε ακούσει πολλά γι’ αυτόν από τους κοινούς φίλους τους –τους αδελφούς Μπάουερ και τον Κέππεν. Το ενδιαφέρον μάλιστα είναι ότι ο Ένγκελς, που έφυγε για την Αγγλία το φθινόπωρο του χρόνου αυτού, ήταν κιόλας συνεπής ματεριαλιστής (αριστερός εγελειανός από το 1841) κι έγινε, πριν από τον Μαρξ, κομμουνιστής επηρεασμένος κατά κάποιο βαθμό από τον Μ. Ες (1812-1872), Γερμανό φιλόλογο και εκπρόσωπο του αποκαλούμενου «αληθινού σοσιαλισμού».

Αλλά και χωρίς να ξέρει κανείς όλες αυτές τις λεπτομέρειες, ποτέ δεν θα μπορούσε να μπερδέψει τη μορφή του νεαρού, 24χρονου τότε Μαρξ, με τη φυσιογνωμία του μεσόκοπου, σαραντάρη και προγάστορα Ρούγκε.

Μόνο η «Αυγή» δεν θα ήταν σε θέση να κάνει τη διάκριση αυτή.

Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο, σ’ όλη αυτή τη λαθροχειρία της «Αυγής», ούτε και ν’ ασχοληθώ ιδιαίτερα με το ακαταλαβίστικο άρθρο της που συνοδεύει το σκίτσο. Θέλω απλώς να πιστεύω πως αυτό γίνεται δυσνόητο από την κακή μετάφρασή του.

Με σ.χ.

Ένας αναγνώστης

Αθήνα 8 Απρίλη 1975"

Τα σχόλια δικά σας.