Οι
επιπτώσεις των οικονομικών κρίσεων, όπως έχουν καταγραφεί στη διεθνή
βιβλιογραφία και όπως έχουν παρατηρηθεί σε προηγούμενες οικονομικές κρίσεις,
όπως το 1929 (κραχ των ΗΠΑ), αρχές 1990 (οικονομική κατάρρευση των πρώην
σοσιαλιστικών χωρών), τέλος 1990 (οικονομική κρίση στην Ασία) συμποσούνται σε
ανεργία, μειωμένο εισόδημα, αβεβαιότητα, μειωμένα κρατικά κονδύλια
(συμπεριλαμβανόμενων και των κονδυλίων για την Υγεία και ιδιαίτερα για την
Ψυχική Υγεία).
Τα
παραπάνω επισημάνθηκαν την Πέμπτη σε συνέντευξη Τύπου της Ελληνικής Ψυχιατρικής
Εταιρείας, με αφορμή το Διεθνές Συνέδριο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψυχικής
Υγιεινής που θα γίνει 6-9 Μάρτη στην Αθήνα. «Η ανεργία, τονίστηκε, συνδέεται με
αυξημένη γενική νοσηρότητα (από σωματικά και ψυχικά νοσήματα), αυξημένη θνησιμότητα,
κατάθλιψη και αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Ιδιαίτερη σημασία φαίνεται ότι έχει
το χρέος που συνδέεται με κακή ψυχική υγεία και κατάθλιψη. Μελέτη σε 26
ευρωπαϊκές χώρες έδειξε ότι αύξηση της ανεργίας κατά 1% οδηγεί σε αύξηση των
αυτοκτονιών και των ανθρωποκτονιών κατά 0,8%, αντίστοιχα».
Γενικά,
όπως ανέφεραν οι ψυχίατροι, η μείωση του εισοδήματος συντελεί στην εμφάνιση
ψυχικών διαταραχών που συνήθως εμφανίζονται έξι μήνες μετά τη μείωση αυτή (σε
συνάρτηση πάντα με το μέγεθος της μείωσης). Μέχρι το φθινόπωρο του 2010,
σύμφωνα με τους ψυχιάτρους, οι επιπτώσεις της κρίσης είχαν ως κύρια έκφραση την
κατάθλιψη και τις κρίσεις πανικού.
Συνοψίζοντας
τις επιπτώσεις της κρίσης στην Ελλάδα, οι ψυχίατροι ανέφεραν τα εξής: Έγιναν
περικοπές των προϋπολογισμών των δημόσιων νοσοκομείων (κατά 40% το 2011), οι
εισαγωγές στα δημόσια νοσοκομεία αυξήθηκαν κατά 24% το 2010 (σε σύγκριση με το
2009) και το ποσοστό των πολιτών που ανέφεραν ότι η υγεία τους είναι κακή ή
πολύ κακή αυξήθηκε κατά 14% το 2009 (σε σύγκριση με το 2007).
Οι
ανθρωποκτονίες και οι κλοπές σχεδόν διπλασιάστηκαν μεταξύ 2007 και 2009.
Οι
αυτοκτονίες αυξήθηκαν σημαντικά μεταξύ 2007 και 2011, αυξήθηκε η χρήση ηρωίνης
κατά 20% μεταξύ 2009 και 2010 και δεκαπλασιάστηκαν οι λοιμώξεις σε χρήστες
μεταξύ 2009 και 2010.
Θλίψη
και κατάθλιψη
Αναφέρθηκε
ότι πολλές φορές γίνεται αναφορά στα ΜΜΕ για μια «καταθλιπτική» κοινωνία ή για
μια «Ελλάδα σε κατάθλιψη» και τα συναφή. «Δεν πρόκειται, υπογράμμισαν, για
κατάθλιψη, που είναι μια νοσολογική οντότητα, αλλά για "θλίψη".
Δηλαδή για μια ευεξήγητη (κάτω από τις δεδομένες συνθήκες) αντίδραση που είναι
φυσιολογική, αναμενόμενη και δυνητικά παραγωγική».
Οι
επιστήμονες τάχτηκαν υπέρ προγραμμάτων αποκατάστασης, που «μπορεί να είναι
ζωτικής σημασίας στην πρόληψη αυτοκτονιών στις χώρες που βιώνουν οικονομική
κρίση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου