Όποιος δεν βγάζει τα έξοδά του ας πεθάνει!

Υπάρχει μια χώρα στον καπιταλιστικό μας πλανήτη που δεν ξέρει τι θα πει κρίση. Σύμφωνα με τους «δείκτες» οι οικονομία της βρίσκεται διαρκώς σε ανάπτυξη, εισάγει κάθε τόσο φουρνιές (και ελλήνων) εργαζομένων, αφού οι ντόπιοι δεν καλύπτουν την συνεχώς  αυξανόμενη ζήτηση και κάθε Κυριακή οι κάτοικοί της, γύρω από το οικογενειακό τραπέζι, ευγνωμονούν τον Ύψιστο για την γενναιοδωρία του.

Στην  τόσο πολιτισμένη και ευημερούσα Αυστραλία, τους τελευταίους 54 μήνες πέθαναν συνολικά (μόνον στην πολιτεία Βικτώρια) πάνω από 1.500 άτομα από πείνα και δίψα και άλλοι 187 άρρωστοι έχασαν τη ζωή τους από ίδιες αιτίες στα γηροκομεία (της ίδιας πολιτείας) το πρώτο εξάμηνο του 2012. Τα στοιχεία ανακοίνωσε ο υπουργός υγείας της πολιτείας.

Στην Ελλάδα με τη «δοκιμαζόμενη» οικονομία κανείς κυβερνητικός ή κρατικός παράγοντας δεν τολμά να ανακοινώσει πόσοι πεθαίνουν στο κρύο από έλλειψη στέγης, πόσοι από έλλειψη τροφής, πόσοι υποσιτίζονται με αποτέλεσμα να αρρωσταίνουν, πόσοι πέθαναν γιατί δεν είχαν λεφτά να πληρώσουν για μια εγχείριση  ή γιατί το ραντεβού με τον γιατρό του ΕΟΠΥΥ αποδείχτηκε μετά θάνατο ή  γιατί δεν μπορούσαν να αγοράσουν τα φάρμακά τους. Κανείς δεν ανακοινώνει  πόσοι ηλικιωμένοι βρίσκονται ανάμεσά τους, πόσοι πεθαίνουν στα γηροκομεία αβοήθητοι, πόσοι πεθαίνουν στο σπίτι τους, μόνοι και αβοήθητοι.

Στην καπιταλιστική κοινωνία η κοινωνική περίθαλψη, όπως όλα τα αγαθά,  είναι εμπόρευμα και το εμπόρευμα που δεν φέρνει κέρδος σε αυτόν που το κατέχει και το πουλάει, δίνεται κοψοχρονιά ή αποσύρεται. Όποιος δεν βγάζει τα έξοδά του δεν αξίζει να ζει. Αυτό το ξέρουν οι πολιτικοί που δήθεν σοκαρισμένοι διαπιστώνουν τέτοια «νούμερα», το ξέρουν και αυτοί που τα ανακοινώνουν από τις τηλεοράσεις στο πόπολο. Ας το καταλάβουν και ας ξυπνήσουν, όσοι τρέφουν ακόμα ψευδαισθήσεις πως η «κρίση» είναι μπόρα που θα περάσει, πως εκεί μας οδηγούν οι απάνθρωπες πολιτικές των κυβερνήσεων του κεφαλαίου. Αυτές ορίζουν τους «κατώτατους» μισθούς και τα «ανώτατα» όρια ηλικίας των ανθρώπων.