Στο δίλημμα «καλύτερα με τον κατώτατο μισθό παρά άνεργος», η απάντησή μας πρέπει να είναι: «τίποτα από τα δυο, ΑΝΑΤΡΟΠΗ!»

Οσο και αν εξοργίζει και προκαλεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στον οποίο ανήκει η παραπάνω φράση, όμως πρέπει να ειπωθεί καθαρά ότι αυτό είναι το δίλημμα που δια στόματος Π. Καψή βάζει η συμμαχική κυβέρνηση του κεφαλαίου μπροστά στην εργατική τάξη και στο λαό: Μισθός 300-400 ευρώ ή άνεργος.
Το χειρότερο είναι ότι δεν το βάζει με λόγια αλλά στην πράξη και ζητά από το λαό να την αποδεχθεί και να τη νομιμοποιήσει, σκύβοντας το κεφάλι.

Η πραγματικότητα βέβαια είναι απείρως χειρότερη γιατί ούτε ο κατώτατος μισθός των 400 ευρώ είναι «εγγυημένος», ενώ και η ανεργία συνεχώς θα αυξάνεται. Πριν από ένα χρόνο ο στόχος της κυβέρνησης ήταν «ένας εργαζόμενος για κάθε οικογένεια». Τώρα προσαρμόστηκε στο ένας εργαζόμενος με μισθό 400 ευρώ και είναι θέμα ελάχιστου χρόνου να κατέβει ακόμα πιο κάτω, δηλαδή ένας εργαζόμενος με μισθό Βουλγαρίας, που αποτελεί άλλωστε στόχο και του νέου μνημονίου. Είναι πλέον θέμα του λαού να πάρει τις αποφάσεις του και να καθορίσει τη μοίρα του. 'Η θα αφήσει να τον μετατρέψουν σε σύγχρονο σκλάβο των μονοπωλίων ή θα τους σαρώσει και θα αποτινάξει τα δεσμά του κεφαλαίου.

Ομως, αυτό απαιτεί καθημερινό οργανωμένο ταξικό αγώνα στους χώρους δουλειάς και τις λαϊκές γειτονιές. Που ορθώνοντας εμπόδια στα άγρια μέτρα θα στοχεύει κατευθείαν στην κατάργηση των μονοπωλίων και την κοινωνικοποίησή τους από μια λαϊκή εξουσία. Πλέον δεν έχει να χάσει παρά μόνο τις αλυσίδες του.