Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Στο δίλημμα «καλύτερα με τον κατώτατο μισθό παρά άνεργος», η απάντησή μας πρέπει να είναι: «τίποτα από τα δυο, ΑΝΑΤΡΟΠΗ!»


Οσο και αν εξοργίζει και προκαλεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στον οποίο ανήκει η παραπάνω φράση, όμως πρέπει να ειπωθεί καθαρά ότι αυτό είναι το δίλημμα που δια στόματος Π. Καψή βάζει η συμμαχική κυβέρνηση του κεφαλαίου μπροστά στην εργατική τάξη και στο λαό: Μισθός 300-400 ευρώ ή άνεργος.
Το χειρότερο είναι ότι δεν το βάζει με λόγια αλλά στην πράξη και ζητά από το λαό να την αποδεχθεί και να τη νομιμοποιήσει, σκύβοντας το κεφάλι.

Η πραγματικότητα βέβαια είναι απείρως χειρότερη γιατί ούτε ο κατώτατος μισθός των 400 ευρώ είναι «εγγυημένος», ενώ και η ανεργία συνεχώς θα αυξάνεται. Πριν από ένα χρόνο ο στόχος της κυβέρνησης ήταν «ένας εργαζόμενος για κάθε οικογένεια». Τώρα προσαρμόστηκε στο ένας εργαζόμενος με μισθό 400 ευρώ και είναι θέμα ελάχιστου χρόνου να κατέβει ακόμα πιο κάτω, δηλαδή ένας εργαζόμενος με μισθό Βουλγαρίας, που αποτελεί άλλωστε στόχο και του νέου μνημονίου. Είναι πλέον θέμα του λαού να πάρει τις αποφάσεις του και να καθορίσει τη μοίρα του. 'Η θα αφήσει να τον μετατρέψουν σε σύγχρονο σκλάβο των μονοπωλίων ή θα τους σαρώσει και θα αποτινάξει τα δεσμά του κεφαλαίου.

Ομως, αυτό απαιτεί καθημερινό οργανωμένο ταξικό αγώνα στους χώρους δουλειάς και τις λαϊκές γειτονιές. Που ορθώνοντας εμπόδια στα άγρια μέτρα θα στοχεύει κατευθείαν στην κατάργηση των μονοπωλίων και την κοινωνικοποίησή τους από μια λαϊκή εξουσία. Πλέον δεν έχει να χάσει παρά μόνο τις αλυσίδες του.

6 σχόλια:

sofia είπε...

Μόνο καλημέρα έχω να πω σήμερα και ας ελπίζουμε.

Οικοδόμος είπε...

Καλή σου μέρα Σοφία.
Μέσα από την πάλη, μπορούμε να ελπίζουμε.
Πως... λένε;
"Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία".
Καλή δύναμη!

μαχαιρης είπε...

Αγαπητε μου φιλε οικοδομε...Βεβαιως εχεις δικιο...Ως συνηθως...
Ομως..
Εχω αρχισει να πιστευω..Οτι η συλλογικη δουλεια στους χωρους εργασιας...Και στη γειτωνια...Πρεπει να συνοδευεται απαραιτητα..Και απο συγκεκριμμενες δρασεις, για την βελτιωση της ζωης των πολιτων...
Η δραση για το χαρατσι της ΔΕΗ...Θα πρεπει να γινει οδηγος μας...!!
Τι προτεινω δηλαδη...
Οι οργανωσεις της ΚΝΕ...Που διαθετουν τις απαραιτητες υποδομες...Να γινουν ΚΑΙ εστιες βοηθειας..Για τους πολιτες που ειναι αστεγοι και φτωχοι...
Να μοιραζουν, μαζι με το Ριζοσπαστη...
Και λιστες παραγωγων..Που πουλουν φτηνα τροφιμα και ειδη πρωτης αναγκης...
Και εθελοντικα να βοηθουν οσους χρειαζονται τη συνδρομη τους...
[Γεροντες..Αναπηρους και ανημπορους..]
Σε εθελοντικη βαση και εξω απο τις κομματικες γραμμες...!!
Ειναι κατι που γινεται..Τουλαχιστον στο μερος που μενω...!!
Κνιτες..Βοηθουν παιδια και γεροντες...Και απο το υστερημα τους..Μοιραζουν βοηθεια σε ανεργους και αστεγους...Ψωνιζουν για τους γεροντες..Και δινουν οπου μπορουν..Οποια βοηθεια μπορουν...!!

Δεν λεω να γινουν..ΜΚΟ...!!

Αλλα ακουγεσαι καλυτερα..Αμα βοηθας
τον πολιτη...Που σε εχει αναγκη..!!
Τον μαθητη..Που εχει αναγκη απο μαθηματα φροντιστηριου...
Τον γεροντα, που δεν μπορει να ψωνισει...
Τον ανεργο...Που ψαχνει για ενα εστω μεροκαματο...!!
Τον φτωχο μεταναστη...Που κρυωνει...

faros είπε...

Με βρίσκει ΣΥΜΦΩΝΟ ο μαχαίρης !

Που λες, ο αείμνηστος Χαρίλαος έλεγε:

- Δεν υπάρχουν ΜΟΝΟ ανηφόρες και κατηφόρες ! Υπάρχει κι ο ΙΣΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ !

Οικοδόμος είπε...

Συνάδελφε καλημέρα.
Η πρότασή σου με βρίσκει σύμφωνο. Νομίζω πως υπάρχουν τρόποι αρκεί αυτοί που είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν να τους σκεφτούν και να τους "τρέξουν". Να ακούσουν και τους ανθρώπους στις γειτονιές. Να, για παράδειγμα εσύ, έκανες μια πρόταση που κάποιοι άλλοι δεν την είχαν σκεφτεί. Κάποιοι άλλοι μπορεί να σκεφτούν κάτι ακόμα. Μη βιαστούν μερικοί να πουν πως αυτά είναι λύσεις "εντός του συστήματος", κανείς δεν θέλει εξαθλιωμένους, κανέναν άλλον δεν βολεύουν, οι εξαθλιωμένοι, παρά μόνο το σύστημα. Ιδέες χρειάζονται και αλληλεγγύη μεταξύ μας. Να αντέξουμε στην επίθεση, να σταθούμε στα πόδια μας και να προετοιμάσουμε την αντεπίθεσή μας.
Καλή δύναμη φίλε!

Οικοδόμος είπε...

Καλημέρα Φάρε.
Στον "ίσιο δρόμο" οι προϋποθέσεις είναι καλύτερες για να αναπτυχθούν έννοιες όπως η αλληλεγγύη και η συσπείρωση, που μαζί με την συνειδητοποίηση και την αποφασιστικότητα, είναι απαραίτητες αν θέλουμε να σπρώξουμε κάποια στιγμή εκείνο το ρημάδι κάρο της Ιστορίας, που στέκει κολλημένο στη λάσπη.
Καλή δύναμη!