Η Μαίρη Λουίζ Στριπ μεγάλωσε στο Νιού Τζέρσεϊ όπου πήγε σχολείο, ενώ μετά την αποφοίτησή της σπούδασε υποκριτική στο Κολέγιο Βάσαρ, το 1971. Έπειτα συνέχισε τις σπουδές της στην υποκριτική στο Γέιλ, όπου είχε την ευκαιρία να παίξει και διάφορους ρόλους. Οι κριτικοί από τότε μπόρεσαν να καταλάβουν το ταλέντο που έκρυβε μέσα της. Η ίδια συνέχισε τις εμφανίσεις της σε θεατρικές παραγωγές, ενώ βρέθηκε και στο Μπρόντγουεϊ στο μιούζικαλ «Happy end». Λίγο αργότερα κέρδισε και βραβείο Όμπι για την ερμηνεία της στην off-Broadway παραγωγή «H Αλίκη στο παλάτι».
Στη συνέχεια, η Μέριλ Στριπ αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη της και στον κινηματογράφο, ξεκινώντας να πηγαίνει σε οντισιόν. Μια από τις πρώτες οντισιόν, όμως, φαίνεται να έμεινε στη μνήμη της ως τραυματική, αφού όταν πήγε για να διεκδικήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «King Kong», ο Ιταλός παραγωγός Ντίνο Ντε Λαουρέντις είπε στα ιταλικά στο συνεργάτη του ότι είναι άσχημη και δεν έπρεπε να την φέρει. Η ίδια το κατάλαβε και απάντησε στα ιταλικά, φέρνοντας τους πάντες σε δύσκολη θέση.
Τελικά, ο πρώτος της κινηματογραφικός ρόλος ήρθε το 1977 με τη δραματική ταινία και βραβευμένη με 3 Όσκαρ «Julia», όπου πρωταγωνιστούσε η Τζέιν Φόντα. Εκείνο το διάστημα η Στριπ ήταν αρραβωνιασμένη με τον ηθοποιό Τζον Καζέιλ, ο οποίος, όμως, έφυγε πρόωρα το 1978. Την ίδια χρονιά η Στριπ παντρεύεται Ντον Γκάμερ, με τον οποίο είναι μαζί ακόμη και σήμερα, έχοντας αποκτήσει 4 παιδιά.
.jpg)
Έχοντας κάνει το κινηματογραφικό της ντεμπούτο, η Μέριλ Στριπ προχωράει την καριέρα της και περνώντας από την τηλεοπτική σειρά «Ολοκαύτωμα», το 1978 μπαίνει απρόσμενα στα βαθιά και βρίσκεται δίπλα στον αρραβωνιαστικό της Καζέιλ, τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, τον Κρίστοφερ Γουόκεν και άλλους μεγάλους ηθοποιούς για τις ανάγκες της ταινίας «Ο ελαφοκυνηγός» με θέμα τον πόλεμο στο Βιετνάμ.
.jpg)
Η ίδια έχει δηλώσει ότι ο ρόλος αυτός δεν της προκαλούσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον κι ότι απλώς ήθελαν ένα κορίτσι ανάμεσα σε 2 άντρες, ενώ ο σκηνοθέτης, Μάικλ Τσιμίνο, της εξήγησε την ιστορία και την άφησε να διαμορφώσει μόνη της τα λόγια του ρόλου. Παρ’ όλ’ αυτά, η Στριπ από την δεύτερη κι όλας κινηματογραφική της ταινία βρίσκεται υποψήφια για Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου και Χρυσής Σφαίρας και το μέλλον διαγράφεται λαμπρό.
Η επόμενη χρονιά την βρίσκει στα χέρια του Γούντι Άλεν στη δραματική κομεντί «Μανχάταν» μαζί με την Νταϊάν Κίτον, ενώ η επόμενη μεγάλη επιτυχία έρχεται με τη δραματική ταινία «Κράμερ εναντίον Κράμερ» του Ρόμπερτ Μπέντον. Η Στριπ ερμηνεύει την Τζοάνα, σύζυγο του Τεντ (Ντάστιν Χόφμαν), η οποία τον εγκαταλείπει και τον αφήνει να μεγαλώσει μόνος του το γιο τους, για να γυρίσει αρκετούς μήνες αργότερα και να τον διεκδικήσει. Η ταινία βασίστηκε στο βιβλίο του Έιβερι Κόρμαν και έγινε τεράστια εισπρακτική επιτυχία, ενώ τόσο ο Χόφμαν, όσο και η Στριπ κέρδισαν το Όσκαρ και τη Χρυσή Σφαίρα.
Το 1981 είναι και πάλι υποψήφια για Όσκαρ για τον κινηματογραφικό έρωτα που ζει με τον Τζέρεμι Άιρονς στην «Ερωμένη του Γάλλου υπολοχαγού», ενώ την επόμενη χρονιά, το χρυσό αγαλματίδιο της Ακαδημίας θα έρθει και πάλι στα χέρια της, για την ερμηνεία της στη δραματική ταινία «Η εκλογή της Σόφι». Η ταινία πραγματεύεται την τραγική ιστορία ενός συγγραφέα που ερωτεύεται μια επιζήσασα του Ολοκαυτώματος και χαρίζει το Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου στη Στριπ, όπως και τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ηθοποιού.
Το 1983 οι υποψηφιότητές της για Όσκαρ αυξάνονται κατά μία με την «Εξαφάνιση της Κάρεν Σίλκγουντ», ενώ η δημοτικότητα της διάσημης ηθοποιού συνεχώς. Το 1984 συμπρωταγωνιστεί στο «Falling in love» με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο.
Το 1985, σκηνοθετείται από τον Σίντνεϊ Πόλακ στη βραβευμένη με 7 Όσκαρ δραματική ταινία «Πέρα από την Αφρική», όπου πρωταγωνιστεί με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, υποδυόμενη την παντρεμένη Δανέζα συγγραφέα, Κάρεν Μπλίξεν, η οποία βρίσκεται στην Αφρική και δημιουργεί μια ρομαντική σχέση με έναν Αμερικανό τυχοδιώκτη (Ρέντφορντ) που ζει μόνιμα εκεί. Η ικανότητά της να προσαρμόζεται σε οποιαδήποτε προφορά και η ερμηνεία της, την φέρνουν υποψήφια για Όσκαρ ακόμη μια φορά, ενώ η ταινία, η οποία βασίστηκε στο εν μέρει αυτοβιογραφικό βιβλίο ομώνυμο βιβλίο της Μπλίξεν, σάρωσε τα βραβεία.
Στις επόμενες δύο ταινίες της «Heatburn» και «Ξένοι στην ίδια πόλη» πρωταγωνιστεί με τον Τζακ Νίκολσον, ενώ στη δεύτερη είναι και πάλι υποψήφια για Όσκαρ. To 1988, η ερμηνεία της στη δραματική ταινία «Κραυγή στο σκοτάδι», της χαρίζει βραβείο καλύτερης ηθοποιού από το Ινστιτούτο Κινηματογράφου της Αυστραλίας, καλύτερης ηθοποιού στο Φεστιβάλ Καννών και διάφορα άλλα σημαντικά βραβεία, ενώ η υποψηφιότητα Όσκαρ και Χρυσής Σφαίρας είναι πλέον δεδομένη.
Η Στριπ ερμηνεύει το βιογραφικό ρόλο της Λίντι Τσάμπερλεϊν, η οποία καταδικάστηκε για τη δολοφονία της νεογέννητης κόρης της, ενώ η ίδια ισχυριζόταν ότι είχε αρπάξει το μωρό της ένα άγριο σκυλί (dingo).
Μετά το δράμα περνά στην κωμωδία με τη «Διαβολογυναίκα», όπου ως διάσημη συγγραφέας Μαίρη Φίσερ, «κλέβει» τον άντρα της Ρουθ (Ροζάν Μπαρ) και η δεύτερη ζητά εκδίκηση... Η ταινία είχε μία και μοναδική υποψηφιότητα για βραβείο (Χρυσή Σφαίρα), η οποία, όπως ήταν πλέον αναμενόμενο, αφορούσε και πάλι τη Μέριλ Στριπ.
Οι υποψηφιότητες για Όσκαρ συνεχίζουν να πέφτουν… βροχή, καθώς η Μέριλ Στριπ υποδύεται την εθισμένη σε ουσίες ηθοποιό του Χόλιγουντ, Σουζάν Βέιλ, στο πλευρό της Σίρλεϊ Μακ Λέιν και του Ντένις Κουέιντ, στη δραματική κομεντί «Φλερτάροντας τη ζωή», ενώ κερδίζοντας το βραβείο American Comedy ως η πιο κωμική ηθοποιός, αποδεικνύει ότι το φάσμα του ταλέντου της είναι ευρύ.
Το 1992 τη βρίσκουμε σε άλλον ένα κωμικό ρόλο, μαζί με τη Γκόλντι Χον και τον Μπρους Γουίλις, στη μαύρη κωμωδία «Ο θάνατος σου πάει πολύ» του Ρόμπερτ Ζεμέκις. Οι δύο πρωταγωνίστριες προσπαθούν να μείνουν νέες για πάντα με ένα μαγικό φίλτρο και η ταινία, κέρδισε Όσκαρ καλύτερων οπτικών εφέ, χαρίζοντάς της άλλη μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα.
Την επόμενη χρονιά πρωταγωνιστεί στο «Σπίτι των πνευμάτων» με την Γκλεν Κλόουζ και τον Τζέρεμι Άιρονς, ενώ το 1994, ο «Άγριος ποταμός» με τον Κέβιν Μπέικον, την «παρασέρνει» σε άλλη μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα.
Το 1995, μετά από 5 χρόνια, βρίσκεται και πάλι υποψήφια για Όσκαρ, για την ερμηνεία της στην αισθηματική δραματική ταινία «Οι γέφυρες του Μάντισον», όπου σκηνοθετείται και συμπρωταγωνιστεί με τον Κλιντ Ίστγουντ. Η ταινία βασίστηκε στο ομότιτλο μπεστ σέλερ του Ρόμπερτ Τζέιμς Γουέιλερ και σύμφωνα με τους κριτικούς, είναι από τις λίγες φορές που η κινηματογραφική διασκευή ενός βιβλίου, αποδεικνύεται το ίδιο επιτυχημένη με το βιβλίο, περιγράφοντας τη σχέση δύο ανθρώπων και το πώς αυτή αποκαλύπτει πτυχές του χαρακτήρα τους, αλλά και τους σημαδεύει για πάντα.
Στο πλευρό του Λεονάρντο Νιτ Κάπριο και της Νταϊάν Κίτον τη φέρνει η επόμενη χρονιά με τη δραματική ταινία «Σταγόνες αγάπης», ενώ το 1998 το «Κάτι αληθινό» της φέρνει άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, καθώς υποδύεται την καρκινοπαθή μητέρα της Ρενέ Ζελβέγκερ. Την κινηματογραφική της δεκαετία «κλείνει» με άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, τη δωδέκατη, για την ερμηνεία της στο «Music of the heart» του Γουες Κρέιβεν.
Με αμείωτη όρεξη για δουλειά, η Μέριλ Στριπ συνεχίζει και τη νέα χιλιετία τις επιτυχίες της στον κινηματογράφο. Το 2002 σκηνοθετείται από τον Σπάικ Τζόνζι και πρωταγωνιστεί μαζί με τον Νίκολας Κέιτζ στο «Adaptation» πάνω στο σενάριο του Τσάρλι Κάουφμαν, το οποίο βασίστηκε στο βιβλίο «Ο κλέφτης των ορχιδέων» της Σούζαν Όρλιν. Το θέμα της ταινίας είναι ο ίδιος ο κινηματογράφος και τα προβλήματα διασκευής ενός βιβλίου σε σενάριο, με τον Κέιτζ σε διπλό ρόλο Τσάρλι και Ντόναλντ Κάουφμαν και την Στριπ να υποδύεται τη συγγραφέα του βιβλίου, Σούζαν, κερδίζοντας Χρυσή Σφαίρα και υποψηφιότητα για Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου.
Την ίδια χρονιά συμπρωταγωνιστεί με την Τζούλιαν Μουρ και τη Νικόλ Κίντμαν στη δραματική ταινία «Οι ώρες» για την ιστορία τριών γυναικών, σε διαφορετικές εποχές, των οποίων οι ζωές επηρεάζονται από το βιβλίο «Κυρία Νταλαγουέι» της Βιρτζίνια Γουλφ. Η Κίντμαν κερδίζει το Όσκαρ και η Μουρ είναι υποψήφια για βράβευση από την Ακαδημία, ενώ και οι τρεις τους βραβεύονται από το διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.
Πλάι στον Τζιμ Κάρεϊ και τον Τζουντ Λο βρίσκεται το 2004 στη βραβευμένη με Όσκαρ παιδική κωμωδία φαντασίας «Λέμονι Σνίκετ: μια σειρά από ατυχή γεγονότα», ενώ το 2005 υποδύεται την ψυχαναλύτρια της Ούμα Θέρμαν, η οποία εμπλέκεται ερωτικά με τον... 23χρονο γιο της στην κομεντί «Εγώ, αυτός και η μητέρα του».
Η επόμενη υποψηφιότητα για Όσκαρ για τη διάσημη ηθοποιό έρχεται το 2006, όταν αυτή υποδύεται την πολύ αυστηρή διευθύντρια περιοδικού μόδας απέναντι στη νέα γραμματέα της (Αν Χάθαγουεϊ) στο «Ο διάβολος φοράει Prada» του Ντέιβιντ Φράνκελ. Η Στριπ κέρδισε άλλη μια Χρυσή Σφαίρα για την τεράστια συλλογή βραβείων της.
Το 2007 πρωταγωνιστεί στο κινηματογραφικού ντεμπούτο του θεατρικού Κινέζου σκηνοθέτη Σι–Ζεν Τσεν «Σκοτεινή ύλη» και λίγο αργότερα σκηνοθετείται από τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ στο πολιτικό δράμα «Λέοντες αντί αμνών» όπου πρωταγωνιστεί πλάι στον Ρέντφορντ και τον Τομ Κρουζ.
Το 2008 πρωταγωνιστεί στο «Mamma mia!» ως... μαμά της ανερχόμενης Αμάντα Σέιφριντ στην κινηματογραφική προσαρμογή του γνωστού μιούζικαλ και πριν φύγει η χρονιά μεταμορφώνεται σε αυστηρή καλόγρια για την «Αμφιβολία» του Τζον Πάτρικ Σάνλεϊ. Άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ είναι δική της και πολλοί κριτικοί ανέφεραν ότι ήταν μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.
Το 2009, ενσαρκώνει την σεφ και τηλεοπτική προσωπικότητα Τζούλια Τσάιλντ μαζί με την Έιμι Άνταμς και πάλι (μετά την «Αμφιβολία») στο «Τζούλι και Τζούλια» και βρίσκεται για 16η φορά υποψήφια για Όσκαρ, κερδίζοντας την έβδομη (μετά από 25 υποψηφιότητες) Χρυσή Σφαίρα της μέχρι τώρα καριέρας της. Η Μέριλ Στριπ είναι αυτή τη στιγμή η ηθοποιός με τις περισσότερες υποψηφιότητες για Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα, στην ιστορία του κινηματογράφου. Για τον ρόλο της στην κακή ταινία «Η σιδηρά κυρία», τιμήθηκε πριν λίγες μέρες με ένα ακόμα κινηματογραφικό βραβείο όσκαρ.
Αυτοί είναι όλοι οι ρόλοι της στην οθόνη (μικρή και μεγάλη), από την αρχή της καριέρας της μέχρι σήμερα:
1) 2011 The iron lady
«Margaret Thatcher»
2) 2010 Web Therapy (TV series)
«Camilla Bowner»
– Reverse Psychology (2010) … Camilla Bowner
– Healing Touch (2010) … Camilla Bowner
– Aversion Therapy (2010) … Camilla Bowner
3) 2010 Higglety Pigglety Pop! or There Must Be More to Life (video short)
«Jennie» (voice)
4) 2009 It's Complicated
«Jane»
5) 2009 Secret Ingredients: Creating Julie & Julia (video short)
«Julia Child»
6) 2009 Fantastic Mr. Fox
«Mrs. Fox» (voice)
7) 2009 Julie & Julia
«Julia Child»
8) 2008/I Doubt
«Sister Aloysius Beauvier»
9) 2008 Mamma Mia!
«Donna»
10) 2007 Lions for lambs
«Janine Roth»
11) 2007 Rendition
«Corrine Whitman»
12) 2007 Evening
«Lila Ross»
13) 2007/I Dark Matter
«Joanna Silver»
14) 2006 The Ant Bully
«Queen» (voice)
15) 2006 The Devil Wears Prada
«Miranda Priestly»
16) 2006 The Music of Regret (short)
«The Woman»
17) 2006 A Prairie Home Companion
«Yolanda Johnson»
18) 2005 Prime
«Lisa Metzger»
19) 2004 Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events
«Aunt Josephine»
20) 2004 The Manchurian Candidate
«Eleanor Shaw»
21) 2003 Angels in America
«Ethel Rosenberg» / «Hannah Pitt»
– Part 2 Perestroika (2003) … Hannah Pitt / Ethel Rosenberg
– Part 1 Millennium Approaches (2003) … Hannah Pitt / Ethel Rosenberg
22) 2003 Freedom: A History of Us (TV series documentary)
«Abigail Adams» / «Margaret Chase Smith» / «Mary Easty» / …
– Democracy and Struggles (2003) … Margaret Chase Smith
– Independence
– Liberty
– Yearning to Breathe Free (2003) … Mother Jones
23) 2002 The Hours
«Clarissa Vaughan»
24) 2002 Adaptation
«Susan Orlean»
25) 2001 Artificial Intelligence: AI
«Blue Mecha» (voice)
26) 1999 King of the Hill (TV series)
«Aunt Esme Dauterive»
– A Beer Can Named Desire (1999) … Aunt Esme Dauterive (voice)
27) 1999 Music of the Heart
«Roberta Guaspari»
28) 1999 Chrysanthemum (short)
«Narrator» (voice)
29) 1999 Ginevra's Story: Solving the Mysteries of Leonardo da Vinci's First «Known Portrait»
Narrator
30) 1998 One True Thing
«Kate Gulden»
31) 1998 Dancing at Lughnasa
«Kate 'Kit' Mundy»
32) 1997 ...First Do No Harm (TV movie)
«Lori Reimuller»
33) 1996 Marvin's Room
«Lee»
34) 1996 Before and After
«Dr. Carolyn Ryan»
35) 1995 The Bridges of Madison County
«Francesca Johnson»
36) 1994 The Simpsons (TV series)
«Jessica Lovejoy» / «Ned Flanders' Singing Voice»
– Bart's Girlfriend (1994) … Jessica Lovejoy (voice) / Ned Flanders' Singing Voice (voice)
37) 1994 The River Wild
«Gail Hartman»
38) 1993 The House of the Spirits
«Clara del Valle Trueba»
39) 1992 Death Becomes Her
«Madeline Ashton»
40) 1991 Defending Your Life
«Julia»
41) 1990 Postcards from the Edge
«Suzanne Vale»
42) 1989 She-Devil
«Mary Fisher»
43) 1989 Rabbit Ears: The Fisherman and His Wife (video short)
«Storyteller»
44) 1988 Evil Angels
«Lindy Chamberlain»
45) 1988 The Tailor of Gloucester (video)
«Narrator»
46) 1987 Ironweed
«Helen Archer»
47) 1987 Rabbit Ears: The Tale of Peter Rabbit (video short)
«Storyteller» (voice)
48) 1987 Rabbit Ears: The Tale of Mr. Jeremy Fisher (video short)
«Storyteller» (voice)
49) 1986 Heartburn
«Rachel Samstat»
50) 1985 Out of Africa
«Karen»
51) 1985 Plenty
«Susan Traherne»
52) 1984 Falling in Love
«Molly Gilmore»
53) 1983 Silkwood
«Karen Silkwood»
54) 1982 Sophie's Choice
«Sophie»
55) 1982 Still of the Night
«Brooke Reynolds»
56) 1982 Alice
«Alice
57) 1981 The French Lieutenant's Woman
«Sarah» / «Anna»
58) 1981 Kiss Me, Petruchio (TV movie)
«Katherine»
59) 1979 Kramer vs. Kramer
«Joanna Kramer»
60) 1979 The Seduction of Joe Tynan
«Karen Traynor»
61) 1977-1979 Great Performances (TV series)
«Edith Varney» / «Leilah»
– Uncommon Women... and Others (1979) … Leilah
– Secret Service (1977) … Edith Varney
62) 1979 Manhattan
«Jill»
63) 1978 The Deer Hunter
«Linda»
64) 1978 Holocaust (TV mini-series)
«Inga Helms Weiss»
– Part 4 (1978) … Inga Helms Weiss
– Part 2 (1978) … Inga Helms Weiss
– Part I: The Gathering Darkness (1978) … Inga Helms Weiss
65) 1977 Julia
«Anne Marie»
66) 1977 The Deadliest Season (TV movie)
«Sharon Miller»
67) 1975 Everybody Rides the Carousel
Stage 6 (voice)
«Ο ελαφοκυνηγός»
Μια απλή ανθρώπινη ιστορία, αλλά και ένα συγκλονιστικό κοινωνικό δράμα είναι η ταινία «Κράμερ εναντίον Κράμερ», του Ρόμπερτ Μπέντον. Ο Κράμερ είναι ένας επιτυχημένος διαφημιστής, που παραμελεί την όμορφη γυναίκα του. Υστερα από επτά χρόνια γάμου, η κυρία Κράμερ αποφασίζει να βρει μόνη της το δρόμο της, μακριά από την «αδιαφορία» του συζύγου της και τις σκοτούρες του εξάχρονου γιου τους, που τον αφήνει υπό την κηδεμονία του πατέρα του. Ετσι, ο Κράμερ αναγκάζεται να μοιράσει το χρόνο του ανάμεσα στις επαγγελματικές του υποχρεώσεις και τη φροντίδα του γιου του. Γίνεται πρότυπο ιδανικού πατέρα και η ζωή του ξαναβρίσκει τον κανονικό της ρυθμό, μέχρι τη στιγμή που επιστρέφει η γυναίκα του, ζητώντας την κηδεμονία του παιδιού.
Τρεις ιστορίες που διασταυρώνονται μέσα σε διάρκεια 24 ωρών περιγράφει στη δραματική του ταινία ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, «Λέοντες αντί αμνών», με την οποία επιστρέφει ως σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής. Η ταινία, κόντρα στο γυαλιστερό λούστρο και το συνειδητό αποπροσανατολισμό που εκπέμπει η αμερικάνικη βιομηχανία κινηματογράφου, προσπαθεί, με πολύ εκλαϊκευμένο τρόπο (αν και χειρίζεται μεγάλα πολιτικά και φιλοσοφικά ζητήματα), να ενημερώσει τον παγιδευμένο αμερικανικό λαό πάνω στα ζητήματα του πολέμου και της επιθετικής αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Οι αγαπημένες ταινίες του ιστολογίου:
Μια ταινία που μας ταξιδεύει στα χρόνια του πολέμου του Βιετνάμ στην Αμερική και μας παρουσιάζει την αμερικανική κοινωνία σε κατάσταση αποσύνθεσης είναι «Ο ελαφοκυνηγός», σε σκηνοθεσία Μάικλ Τσιμίνο. Ο Μάικλ, ο Μιτς και ο νεόνυμφος Στιβ, ελαφοκυνηγοί για σπορ και μεταλλουργοί στην εργασία τους, σε μια μικρή πόλη της Πενσιλβάνια, φεύγουν για το Βιετνάμ, όπου και πιάνονται αιχμάλωτοι. Στην επιστροφή τους ο Στιβ έχει χάσει τα πόδια του και ένα χέρι, ο Μιτς ξεμένει στον υπόκοσμο της Σαϊγκόν, ο Μάικ επιστρέφει στην πατρίδα αλλά έχει διαλυθεί ψυχολογικά. Η σημαντικότερη ταινία του Μάικλ Τσιμίνο, ο οποίος σχολιάζει το πρώτο μεγάλο τραύμα της μεταπολεμικής Αμερικής μέσα από την ιστορία των τριών φίλων, που από κυνηγοί μετατράπηκαν σε θηράματα.
«Η εξαφάνιση της Κάρεν Σίλγουντ»
Στις 13 Νοεμβρίου 1974, μία εργάτρια σε πυρηνικό εργοστάσιο, έφυγε για να συναντήσει έναν ρεπόρτερ από τους Times της Νέας Υόρκης. Δεν έφτασε ποτέ. Η Κάρεν Σίλκγουντ, ήταν υπαρκτό πρόσωπο, συνδικαλίστρια που αγωνίστηκε για την ασφάλεια από την πυρηνική ενέργεια, η Σίλκγουντ μολύνθηκε στο σπίτι της και κατηγόρησε την εταιρεία ότι προσπάθησε να τη δολοφονήσει. Ο θάνατός της σε τροχαίο λίγο πριν μιλήσει στους «Νιου Γιορκ Τάιμς», θεωρήθηκε από μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης ως δολοφονική ενέργεια.
«Κράμερ εναντίον Κράμερ»
«Λέοντες αντί αμνών»
Πηγές:
8 σχόλια:
Νομίζω ότι είναι η ηθοποιός της οποίας έχω δει τις περισσότερες ταινίες. Εμένα μου άρεσαν περισσότερο οι ταινίες " Πέρα από την Αφρική" που έπαιζε μαζί με τον άλλο μεγάλο και αγαπημένο Ρόμπερτ Ρέντφορντ(του οποίου επίσης έχω δει τις περισσότερες ταινιες), " Η ερωμένη τοτ Γάλλου υπολοχαγού", "Οι Γέφυρες του Μάντισον", " Ξένοι στην ίδια πόλη".
Αυτά κάποτε όταν πήγαινα σινεμά. Τώρα δεν μπορώ να παρακολουθήσω εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις.
Εξαιρετικό το αφιέρωμα . Να είσαι καλά.
Aναμφισβητητα αγαπητη σε ολους η Μερυλ!
Ολοι οι ρολοι της ειναι ενας κι ενας αλλα αν και η ερηνεια της ειναι παντα εξαιρετικη θεωρω οτι το Οσκαρ για τον ρολο της ως η ''Σιδηρα κυρια'',ισως να δωθηκε και για πολιτικους λογους.
Ασχημα ειναι να βρουν στο προσωπο της Μαρκαρετ Θατσερ, που με την ευκαιρια των Οσκαρς ηρθε και παλι στο προσκηνιο, υπερασπιστες του συστηματος;
Οικοδόμε, πολύ καλό το αφιέρωμά σου,
σε μία εξαιρετική ηθοποιό.
Της αξίζει!
Καλησπέρα Σοφία.
Κι εγώ, δεν βλέπω πια συχνά, όπως παλιά. Μάλλον σπάνια, θα το έλεγα.
Καλή δύναμη!
Elva καλησπέρα.
Δεν είδα την ταινία, με απωθεί πολύ το θέμα και το πρόσωπο που υποδύεται η Στριπ. Είναι όμως τόσο καλή ηθοποιός που καταφέρνει να μου γίνει και η ίδια ιδιαίτερα αντιπαθής, στις φωτογραφίες τις που έχω δει, από την ταινία. Δεν αποκλείεται να είναι κι έτσι, όπως τα λες, για το όσκαρ. Πάντως για μένα, δεν είναι ο αριθμός των όσκαρ που κάνουν κάποιον πραγματικά μεγάλο και τα παραδείγματα στην παγκόσμια βιομηχανία του θεάματος, είναι αρκετά. Πολλές φορές, οι βραβεύσεις εξυπηρετούν σκοπιμότητες.
Καλή δύναμη!
Καλησπέρα Ντίνα.
Οι συμπάθειες -του ιστολογίου- δεν κρύβονται.
Καλή δύναμη!
Αναμφισβήτητα καταπληκτική ηθοποιός και την έχουμε απολαύσει σε όλες τις παραπάνω ταινίες εκτός από την τελευταία φυσικά.
Απλά να πω ότι για μένα τουλάχιστον παίζει ρόλο και η προσωπικότητα του καλλιτέχνη. Γι'αυτό, το ότι υποδύεται αυτόν τον χαρακτήρα τον οποίο και θαυμάζει όπως έχει πει, ενώ είναι δηλωμένη οπαδός και υποστηρίκτρια της Κλίντον και άλλων φαιδρών προσώπων με κάνει να την βλέπω με άλλο μάτι...
Romanos καλησπέρα και καλό μήνα.
Η Στριπ, είναι για μένα η σπουδαιότερη ηθοποιός και η αγαπημένη μου.
Την τελευταία της ταινία δεν την είδα ούτε θέλω να τη δω, λόγω Θάτσερ.
Παρ' όλο που κάπου διάβασα δηλώσεις της πως δεν ταυτίζεται με τη Θάτσερ, και πως διαχωρίζει τις θέσεις της από εκείνης.
Παρ' όλο που δεν γνωρίζω πως είναι οπαδός της σιχαμένης Κλίντον, δεν διαφωνώ πως παίζει ρόλο και η προσωπικότητα του καλλιτέχνη για τη διαμόρφωση μιας ίσως πιο ολοκληρωμένης εικόνας.
ΟΜΩΣ να μην ξεχνάμε μέσα σε πιο σύστημα διαπρέπουν όλοι αυτοί οι "αστέρες" της οθόνης. Δεν περιμένω (και δεν το "μπορούν" και οι ίδιοι) από τους (συν)εργάτες του Χόλυγουντ, τους δισεκατομυριούχους των ΗΠΑ, να έχουν πραγματικά αριστερές ιδέες. Στις ΗΠΑ, αν υποστηρίζεις την Κλίντον (Ομπάμα) θεωρείσαι αριστερός (!!!). Ακόμα και κάποιοι που το παίζουν... αντεξουσιαστές (χαχαχα), κάτι ηλίθιοι δήθεν φιλάνθρωποι τύπου Μπόνο κλπ, είναι οι πιο ένθερμοι στην ουσία υποστηρικτές του συστήματος που τους έκανε παγκόσμια είδωλα (άξιοι καλλιτεχνικά, βέβαια, κάποιοι από αυτούς, όπως η Στριπ).
Να μη μιλήσουμε βέβαια για Ελλάδα, έτσι; Για... προοδευτικούς, για... αριστερούς, για... πρώην "κομμουνιστές". Άστα να πάνε.
Δεν έχω πια πολλές "απαιτήσεις" από... καλλιτεχνικές συνειδήσεις.
Και καλύτερα να μην ανοίγουν το στόμα τους μερικοί από αυτούς...
Καλή δύναμη!
Δημοσίευση σχολίου